Dinsdag 23 juli
Wandeling: Hickman bridge;
Autorit: Capitol Reef => Arches National Park
Overnachting: Devils garden campground (plaats 44)
Ineke heeft al een Whatsapp geschreven naar onze dochter Anita, om haar te feliciteren met haar verjaardag. Maar die wordt pas verzonden als we weer ergens onderweg internetbereik hebben.
We gaan vroeg op pad om de wandeling naar de Hickman bridge te lopen (2,9km; 135 meter hoogteverschil; moderate). Ook hier is het prachtig, rustig en nog net te doen in de hitte. Het koel ’s nachts niet meer af. Een mooie wandeling tussen de rotsen die uiteindelijk eindigt in een kleine rondwandeling onder de bridge. Onderweg zien we nog mooie stenen in holen in de rotswand. Deze stenen hebben de gaten in de rotswand uitgehold toen de rivier hier nog doorheen stroomde. We verdwalen bijna, maar lopen tegen een rots aan, en weten dan dat we te ver zijn gelopen. Wel goed om je heen kijken waar het spoor is. Details van onze wandeling: Hickmanbridgetrail (3,27 km; hoogteverschil 139 meter; 1 uur en 50 minuten).
Aan het eind van de wandeling gaan we koffie drinken in de schaduw van de berg, pal naast het wandelpad. Er is een steile afgrond waar zelfs een bord bij staat dat je snel moet doorlopen omdat de kans bestaat dat er gesteente naar beneden komt. Boven aan de rotswand liggen inderdaad wat lossen stukken, maar die zijn niet naar beneden gekomen toen wij daar zaten. Tot 9 uur een heerlijk plekje in de schaduw. Ineke gaat verkoeling zoeken in het water: heerlijk pootje baden. Zodra we in de zon komen te zitten, gaan we de auto opzoeken en rijden de UT 24 op richting Hanksville op weg naar onze volgende overnachtingsplek: Arches National Park. Het eerste deel van onze route loopt geheel langs de Freemont River.
In de omgeving van Hanksville hebben we internetbereik en horen we allerlei Whatsapp berichten binnenkomen en verstuurd worden. De familie vraagt zich al af waar we zitten. Johan probeert in Hanksville om propaangas te kopen voor onze gasflessen. Door rond te vragen komen we uit bij Chevron aan de UT 95, waar ze inderdaad propaangas voor ons hebben. Johan vermoedt dat de aansluiting van de gasfles lekt, omdat dat de gasfles bijna leeg is. De gasfles staat in de open lucht dus geen echt gevaar voor ontploffing.
We bellen met onze dochter. Het is in Nederland inmiddels 7 uur ’s avonds. Dan wordt het toch echt wel tijd dat je iets hoort van je ouders.
Om vandaag naast natuur ook cultuur op te snuiven bezoeken we in de omgeving van Hanksville een oud waterrad: The Wolverton Mill (N 38° 22.009′ W 110° 43.068′). Binnen is een duidelijke uitleg over waar deze molen vandaan kwam en hoe deze molen hier naar toe verplaatst is.
Na ons bezoek aan Hanksville rijden we bijna verkeerd. We waren al enkele kilometers op weg naar Lake Powell, toen Ineke ontdekte dat we toch die afslag in het dorp hadden moeten hebben. De UT 24 moeten we verder vervolgen richting Green River. We doen het dit jaar zonder fysieke kaart, maar dan moet alles wel werken. Ineke had gedacht dat internetbereik veel beter zou zijn dan verwacht. In Green River, waar weer bereik is, snel een offline kaart van dit gebied gedownload, zodat we weer gebruik kunnen maken van die offline Google kaart op de mobiele telefoon voor de navigatie.
We stoppen onderweg bij de Kathline Rock. Daar is een leuke manier bedacht om de toeristen de objecten in het omringende landschap te tonen. kijkend door de buisjes zie je een bergje en weet je ook direct welke naam daar bij hoort.
Bij Green River stoppen we omdat Johan achter het stuur bijna in slaap valt. Dus wisselen we van plaats.
De weg naar Arches National Park begint al drukker te worden. In het National park helemaal. Onze campground is helemaal aan het eind van de Scenic drive door het park: Devils garden campground (plaats 44). We rijden langzaam door het park en stoppen sporadisch. Morgen nemen we alle tijd om de highlights te bezoeken. Tenslotte blijven we hier 2 nachten. Op de campground aangekomen ontdekken we dat we dit keer wel een mooie plek hebben (plaats 44). Deze plek hebben we toevallig samen uitgezocht. Werkt dus goed! Een plek met een beetje schaduw, maar vanaf half 5 hebben we echte schaduw van de rotsen. Het is overigens een beetje bewolkt en af en toe valt er een drup regen.
’s Avonds gaat Johan met zeepwater het lek opzoeken in de gastoevoer, en ja hoor, die vindt hij ook. Zijn gedachte dat het gas wel erg snel op raakt was dus terecht. Handig zo’n techneut mee op vakantie. Achteraf blijkt dat we direct bij Cruise America hadden moeten melden dat we een probleem hadden met de gasfles. De kosten van het laten vullen van de gasfles worden nu niet vergoed door Cruise America.