Vrijdag 26 juli
Autoroute: Dead horse point State Park=> Arches => Natural Bridges National Park => Moki dugway => Goosneck State park => Forest Gump point => Monument Valley
Overnachting: The View Campground
Na het opstaan gaan we opnieuw een kijkje nemen bij Dead Horse Point. Terwijl Ineke de cache probeert te zoeken, bekijkt Johan het prachtige landschap en de Solar Evaporation ponds. Overigens zijn dit niet de ponds die we vanuit het vliegtuig zagen. Want we zijn hier niet overheen gevlogen. Er zijn dus meer van dergelijke evaporations ponds.
Na dit mooie uitstapje rijden we langzaam terug en proberen we al rijdend een foto te maken op het smalste stuk van de weg, maar dat is helaas niet gelukt. Achteraf zie ik dat we daar wel vlakbij hadden kunnen stoppen. Je kunt je goed voorstellen dat het uiterste tipje van deze rotsen gebruikt is voor het houden van paarden. De naam van deze grond is triest:
”According to one legend, around the turn of the century, the point was used as a corral for wild mustangs roaming the mesa top. Cowboys rounded up these horses, herded them across the narrow neck of land and onto the point. The neck, which is only 30-yards-wide, was then fenced off with branches and brush. This created a natural corral surrounded by precipitous cliffs straight down on all sides, affording no escape. Cowboys then chose the horses they wanted and let the culls or broomtails go free. One time, for some unknown reason, horses were left corralled on the waterless point where they died of thirst within view of the Colorado River, 2,000 feet below.”
Vandaag wordt echt een roadtrip. Afgewisseld met af en toe een geocache, die vaker niet dan wel wordt gevonden. De wandelingen worden beperkt tot de korte stukjes naar een viewpoint.
In Moab bezoeken we de supermarkt waar Johan de benodigde levensmiddelen koopt.
De eerste stop is een fotoshoot bij Wilson Arch, die we alleen vanuit de auto bekijken.
Na Blanding nemen we de afslag naar Natural Bridges National Park (UT 95), waar we een korte koffie break inlassen bij Mule Canyon. Een plek waar Indianen hebben gewoond en waar restanten zijn van een nederzetting. Dit plekje hadden we nooit zelf gevonden als er geen Geocache zou hebben gelegen.
Bij Natural Bridges National Park is het erg rustig. We moeten hier apart voor betalen, maar het is toch leuk om te zien. We rijden langs de 3 viewpoints en lopen alleen het noodzakelijke stukje naar de viewpoints. Dat is net te doen in de hitte. De Bridges vallen minder op in het landschap omdat het gesteente grijs is. Het zal vast indrukwekkender zijn als je een wandeling naar de rivier kunt maken en je een brug van onder af kunt bekijken.
We rijden een klein stukje terug naar de UT 261. Het eerste stuk is nog een verharde weg, maar vreemd genoeg (maar dat wisten we) is de afdaling naar het dal, de Moki Dukway, via switchbacks op een dirt road. Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen. Wel stoppen we halverwege om te genieten van het mooie uitzicht en het vinden van een Geocache.
We rijden door naar het Goosneck State Park waar we wat gaan drinken in één van de overdekte picknick plekjes, alvorens van het prachtige landschap te genieten. Je ziet hier 2 kronkels in de rivier. Hier moeten we apart voor betalen omdat de America the Beautiful pass hier niet geldig is. Dat hebben we er in dit geval helemaal voor over. Dit is echt een mooie en aparte plek. Over een paar dagen gaan we een bezoek brengen aan de “beroemde” Horseshoe bend. Maar die vinden we lang zo mooi niet. Zie het verslag van 29 juli voor een vergelijking van de Horsehoe bend en de Goosneck. Helaas lukt het ons niet om de slingers op 1 foto te krijgen.
We rijden verder via Mexican Hat, inmiddels weer terug op de US 163, naar het Forest Gump point, waar in de film Forest Gump stopt met hardlopen. Bij het viewpoint gaan wij parkeren op een parkeerplaats naast de weg, maar er zijn zelfs mensen die midden op de weg gaan staan om foto’ s op deze plek te maken. Het is bewolkt en Monument Valley is dan ook gehuld in dreigende luchten.
Op naar de campground: The View campground. Wat een vreselijke campground. Een parkeerplaats voor campers allemaal in een rijtje dicht op elkaar opgesteld. Er loopt voor en achter de camper een zand weg waar men hard over heen rijdt. Dus je zit continue stof te happen. Men gaat er niet vanuit dat je naast je camper zit, zoals wij doen. We proberen nog een beetje in de schaduw van de auto te zitten, maar verder is er geen schaduw.
Het uitzicht, waarvoor we deze campground hebben gekozen, is ook belabberd. We kijken uit op de dump. We waren om ongeveer kwart voor 5 op de campground. Waarom weten we niet: de plek was al voorbestemd. Eerst hadden we plaats 15, waar je tegen het toilet gebouw aan keek. We konden het nog veranderen in 11 (of 10) en dat terwijl de drie plaatsen naast ons leeg gebleven zijn??? Het had dus nog slechter kunnen zijn.
We zien hier net zo’n camper als die van ons, met Nederlanders. We maken een praatje en bieden hun thee aan. Helaas wordt het bezoekje abrupt onderbroken door een storm. Alles inclusief de koppen hete thee vliegen over de tafel. We gaan snel alles inpakken. Wel hebben we van hen de tip gekregen om bij Paramint Springs te kamperen.
Vanwege de donkere wolken is er natuurlijk geen sprake van een fotogenieke zonsondergang.