Zondag 4 augustus
Autorit: Sentinel campground – Yosemite
Wandeling: General Grant loop trail
Overnachting: Upper pines Campground Yosemite Nat. park
Voor de zeer korte wandeling van vandaag moeten we nog wel even een stuk rijden. Na het ontbijt rijden we naar de Grant. Dat ligt al weer bijna buiten het park. Een korte wandeling langs alle reuzen waar we leren dat een andere boom erg veel lijkt op de Sequoia. Het is er heerlijk rustig op dit vroege uur. Details van onze wandeling: General Grant loop trail (1,2 km; hoogteverschil 8 meter; gelopen tijd 38 minuten).
Na deze korte maar leerzame wandeling, gaan we op weg naar Yosemite. Onderweg pauzeren we bij een cache locatie met een prachtig uitzicht om koffie te drinken.
Vlak voor Fresno zien we een fruitstalletje waar we tomaten, perziken, pruimen en nectarines kopen. Altijd leuk zo’n stalletje langs de weg. In Fresno gaan we naar de Walmart. Vreemd genoeg staan hier geen borden langs de kant van de weg om reclame te maken voor benzinestations, dus als we klaar zijn met ons bezoek aan de Walmart gaan we eerst even googelen naar een nabij gelegen gasstation met goedkope benzine. Gelukkig hebben we hier wel internet bereik. We vinden vlakbij de Walmart een gasstation, die ook nog eens bij de afslag van de snelweg ligt.
We lunchen wederom bij een geocache, waar we in de Meditation garden van een kerk gaan lunchen. Vonden we wel een goed plan voor de zondag middag. De kerkgangers zijn inmiddels naar huis terug gekeerd en we zijn er helemaal alleen. Hieruit blijkt wel weer dat je met Geocachen op de mooiste plekjes terecht komt.
Daarna op weg naar Yosemite. Onderweg wegwerkzaamheden en dan in het park in de file! Het lukt ons om na de tunnel de tunnelview te zien. Er was net een plaatsje vrij op de parkeerplaats. Bij de Bridal File falls hebben we niet zo veel geluk, dus rijden we gestaag door. Wat een gedoe. Dit park zit gewoon verstopt. Niet alleen op zondag middag, het blijkt elke dag zo te gaan.
Op de camping aangekomen blijken we een leuk plekje te hebben. Tja, natuurlijk hadden we daar 5 maanden geleden om 3 uur met het gehele gezin voor klaar gezeten. Ineke was bang dat er alleen geknakte bomen op onze plek zouden staan. Dat was ten tijde van het boeken nog niet zo, maar toen Ineke later eens bekeek welke plek we nu eigenlijk hadden geboekt, leek deze erg kaal. Ter plekke blijkt dat te gaan om de laatste plekken (hoogste nummers) van de Upper pines campground, daar moet je echt niet zijn. Het is een kale bedoening, en dus volop zon. Waarschijnlijk zijn door een storm aardig wat bomen omgewaaid. Maar wij zaten prima.
We acclimatiseren met een glas sinaasappelsap en een blikje bier (ook dat is zo langzamerhand gewoonte geworden).
Ineke gaat het bus systeem van Yosemite ervaren. Ze loopt naar de dichtst bij zijnde bushalte 19 (eigenlijk vlak bij) en controleert ondertussen dat bij de ingang een dump en waterinlaatplek is, hier willen we nog gebruiken van maken. Na 20 minuten wachten bij de bushalte besluit Ineke naar halte 15 te lopen. Want wat blijkt: Bij halte 16 stappen alle vermoeide wandelaars in de bus, die de Vernal falls trail hebben gelopen. Met als gevolg dat de bus direct vol is. Als je instapt bij halte 15, zit je al in de bus als de bus bij halte 16 deze vermoeide wandelaars oppikt en heb je dus wel plek. Samen met Ineke gaat nog een Amerikaans gezin aan de wandel, nadat Ineke hen verteld dat de afstand van halte 19 naar halte 15 maar 130 meter is. Later op de middag kwam Ineke dit gezin weer tegen. De kinderen vertelden vol trots dat zij bij de Yosemite Falls beren hadden gezien. Het kan dus toch!
Uiteindelijk stapt Ineke uit bij halte 3: het Ahwahnee Hotel . Genieten van de serene ruste en rondkijken. Helaas is ook hier geen internet bereik, maar na vragen bij de receptie, krijgt Ineke te horen dat je buiten in de tuin wel bereik hebt. Zittend op de bank op de brug in de tuin probeert Ineke Paramint resort te bellen. Na drie keer proberen krijgt ze contact en wordt de boeking gemaakt. Handig die visa kaart. Ze krijgt nog een reserveringsnummer en er wordt een email onze kant op gestuurd, die we overigens niet ontvangen. Ineke reserveert in het Ahwahnee hotel voor de lunch van morgen, na een blik geworpen te hebben op de menukaart. Niet eens zo duur. ’s Middag is het nog casual, ’s avonds wordt je geacht iets netter gekleed te zijn. ’s Middags is handiger voor ons, omdat je dan rustig bij daglicht terug kunt komen op de campground.
Dan begint het wachten bij de bushalte. Vervelend genoeg heeft Ineke, ondanks een duur internet abonnement, geen bereik met de telefoon en kan ze Johan niet melden dat ik onderweg terug ben, maar oponthoud heb bij de bus. Na bijna een uur wachten komt er eindelijk een bus. Ik weet niet of de grote hoeveelheid wachtende mensen allemaal mee kunnen in deze bus, Ineke in ieder geval wel. Vlak bij halte 10 wordt gevraagd of iemand wil overstappen op een bus richting halte 15. Ja, Ineke dus. Ineke krijg een papiertje mee van de buschauffeur waar mee ze voorrang krijgt op de volgende bus. Dat blijkt uiteindelijk niet nodig te zijn. Bij halte 10 mag Ineke direct de bus in en heeft dus een zitplaats. De overige wachtenden moeten gewoon blijven wachten in de rij voor de bus. Na enige tijd wachten mag de rest instappen, maar de bus blijft nog wel 10 minuten staan voordat we wegrijden. Uiteindelijk lukt het om bij halte 15 uit te stappen en vanaf daar naar onze campground te lopen. Johan had het eten al klaar en we kunnen direct eten.