Donderdag 8 augustus
Autorit: Lee Vining – Lone Pine via June Lake ( ± 250 km)
Wandeling: Reversed Peak Trail
Overnachting: Mount Whitney campground
Als we vertrekken van de camping om een uur of half 7, is de camping nog in diepe rust. Alhoewel we wel een camper voor ons weg zien rijden. We hebben binnen ontbeten want het is nog steeds fris.
We rijden direct via de scenic route naar June lake, waar we stoppen om een wandeling te gaan maken: Reversed Peak Trail (6.4 km 226 m), die begint aan de rand van het dorp June Lake. Na een kopje koffie gaan we op pad. Een erg mooie en afwisselende wandeling die niet al te moeilijk is. Eerst gaan we redelijk stijl omhoog via een auto track, maar daarna al snel via een wandeltrack. Je hebt je wandelstokken en wandelschoenen wel nodig. We lopen in de zon, maar gelukkig was het fris toen we vertrokken. Ineke heeft de trui pas uitgetrokken toen we gingen wandelen. Als we bijna bij de eerste top zijn komen we in een bos en hebben daarna een heel eind door het open bos gelopen. Weldra krijgen we zicht op de Snow Lakes. Het zijn er drie, terwijl er op de kaart maar twee staan.
Tussen deze meren ligt een geocache. Maar 300 meter vanaf het wandelpad. Dat moet toch te doen zijn. Het lijkt zo eenvoudig, maar blijkt achteraf toch erg lastig te zijn. Zeker omdat er onderweg dicht struikgewas is. In plaats van 300 meter heen en weer lopen, hebben we wel 1,5 km gelopen. Na even zoeken vonden we op de meest logische plek de Geocache. Deze geocache wordt gemiddeld 1 keer per jaar gescoord. Hij ligt op het hoogste punt bij een witte rots. Zodat je vanaf de cachelocatie zicht hebt op beide meertjes. Inderdaad een top locatie, waar je wel wat voor moet doen. Dan de terugweg: ging de heenreis nog redelijk voorspoedig (de route was wel een halve cirkel), bij de terugweg hadden we erg veel moeite (lees Ineke) om weer op het rechte pad te komen. Maar dat is, met veel kruip door sluip door in het dichte struikgewas, uiteindelijk gelukt. Daarna was de rest van de route kinderspel. Op de hoogvlakte een licht glooiend pad (welleswaar in de zon), daarna eerst langzaam naar beneden en uiteindelijk in een prachtige canyon wat sneller naar beneden. Uiteindelijk kwamen we weer uit bij de alfaltweg. Daar kwamen we de eerste wandelaars tegen. Tja, dan sta je zelfs nog even met elkaar te praten, zo gaat dat als er weinig wandelaars zijn op een route. Zij liepen de route andersom.
Op het laatste deel van de wandeling vindt Ineke zelfs nog 3 Geocaches. Dat komt omdat deze wandeling niet in een National park ligt. Toch altijd leuk om tijdens een wandeling een fysieke cache te vinden. Onze route: Reversed Peak Trail (6,5 km; 232 hoogtemeters; gelopen tijd 3 uur; Deze route is inclusief de detour naar de geocache. ).
Na de wandeling gaan we bijkomen met koffie.
Met de vermoeidheid valt het reuze mee. Een echte aanrader deze wandeling.
Na de koffie gaan we op pad naar Mammoth Lake. Wat een grote stad is dat. Hier tanken we en gaan we samen een Webcam cache doen. Ineke in beeld, en Johan achter de knoppen. Gelukkig hebben we hier wel bereik. Ineke bewaart dan ook snel weer een paar geocaches op de telefoon.
Dan rijden we naar Bishop. We rijden Erik Schats bakery voorbij, want tenslotte kunnen we dat gebak in Nederland ook wel eten. Nee, na een virtual geocache over een muurschildering, gaan we lunchen bij de Mexicaan. We hebben lekker gegeten. Vast een goed restaurant, want toen we aankwamen waren alle tafeltjes bezet.
Johan had iets met vis, en waarschijnlijk duurde dat erg lang om te bereiden, want we moesten behoorlijk lang wachten. Ineke had iets met kip. Hieruit blijkt wel dat we geen verstand hebben van Mexicaans eten, wraps, tortilla’s of tacos we weten eigenlijk niet wat dat is. Johan had een wrap, dat was duidelijk.
Daarna rijden we door naar Independence, waar we een kleine detour maken voor een Virtual geocache over een schrijfster. Daarna neemt Ineke het stuur over. Dit is weer zo’n rechte weg, waar je last hebt van een after lunch dip. Maar gelukkig houdt het weer ons bezig: het regent.
Het is niet handig dat Johan nu moet navigeren, want hij heeft geen verstand van een smartphone. Ineke stopt in Lone Pine en zoekt de camping op om daarna twee straten terug te rijden voor de goede afslag. Dat ging klaarblijkelijk iets te snel want we zijn nu beide in de war. Ineke had per ongeluk Lone Pine campground in gegeven. De Mount Whitney campground, ons doel voor vandaag, ligt echt een stuk verder en nog belangrijker een stuk hoger. Voor Ineke een spannend stukje weg. Maar we zijn heelhuids aangekomen. Wel laat Ineke het achteruit rijden op de camping plek over aan Johan. Een behulpzame Amerikaan gaf aanwijzingen, alsof we het nog nooit hadden gedaan.
Uiteindelijk staat de camper op zijn plek (site 3). Gelukkig dat we geen grotere camper hebben, die had hier niet gepast. Zelfs nu liggen we vannacht waarschijnlijk een beetje met het hoofd naar beneden. We genieten van ons prachtige plekje aan het water. Je gaat hier niet met je voeten in het water. Zo koud is het.
Ineke gaat, op aanraden van die Amerikaan, het trail omhoog lopen naar het winkeltje annex restaurant bovenaan het pad. Dat is nog een hele wandeling. Wel leuk om morgen vroeg samen met Johan nogmaals te doen en dan via de weg terug te lopen. Op de weg zie je de toppen van Mount Withney en in het dal de Alabama hills, waar we morgen ook naar toe willen. Het was de bedoeling om daar morgennacht te moondocken, maar we hebben op advies van een aantal Nederlanders, die we hebben ontmoet bij Monument Valley, besloten om te kamperen bij Paramint Springs, aan het begin van Dead Valley. Dat geeft ons wat rust de laatste dag, We kunnen dan in een door de Airco gekoelde camper de boel schoonmaken en uit eten gaan. We worden al een beetje Amerikaans, wie had dat gedacht.
We eten vroeg. Dat is ook het verzoek van de campground, zodat je gegeten hebt voordat het donker is, vanwege de beren. Die we natuurlijk nog steeds niet hebben gezien.
Johan haalt weer erg koud water uit de rivier voor de afwas. Gelukkig kan Ineke na een paar borden afwassen weer afdrogen, zodat haar handen weer wat op temperatuur kunnen komen.
Het is hier lekker fris. Terwijl Ineke dit verslag schrijft, hebben we allebei een trui aan.