Zondag 28 juli:
Activiteiten: Horsehoe Bend – Antelope canyon – Historic Navajo bridge
Overnachting: Lone Rock campground
Ondanks het feit dat we in een andere tijdzone gaan leven, zijn we toch vroeg opgestaan, om een beetje in het ritme te blijven. Tenslotte willen we morgen vroeg opstaan. Vanaf dan zetten we onze natuurlijke klok wat later.
We beginnen met een rondje zwemmen. Zoals verwacht hebben we het meer voor ons allen. Iedereen slaapt nog. Het is nu wel wat frisser, maar daar word je lekker wakker van.
Na het ontbijt gaan we naar de Horseshoe Bend. Dat valt wat tegen. Even een vergelijking met de Goosneck die we eergister hebben gezien:
| Locatie | Gooseneck | Horseshoe bend |
| Toegangsprijs | 5 dollar | 10 dollar |
| Moeite die je moet doen om het te zien | 10 meter van de auto verwijderd | Toch snel een uurtje lopen heen en terug (of 3 kwartier) |
| Ander toeristen | Je bent er bijna alleen | Je loopt in hordes, zelfs ‘s morgens vroeg |
| Landschap | Je ziet twee bochten, prachtig verlicht door de zon. | Je ziet maar 1 bocht en omdat het zo vroeg is, is deze nog in de schaduw. |
Zo ‘s morgens vroeg een aangename wandeling van zo’n 25 minuten naar een mooi uitzicht punt, maar zeker op de terugweg komen er al drommen toeristen aan. De parkeerplaats staat dan inmiddels al aardig vol.
Dan rijden we naar de opstart plek voor de Antilope Canyon tour die we om 12 uur hebben geboekt (prime time vanwege de stand van de zon). Daar blijkt dat we ons direct kunnen inchecken, wat als voordeel heeft dat we geen 1,5 uur van te voren meer aanwezig hoeven te zijn. Een kwartiertje van te voren is nu voldoende.
We zoeken in Page een mooi parkje om koffie te drinken. We vinden een heerlijk plekje in de schaduw op net gesproeid groen gras.
Omdat we alle tijd van de wereld hebben, besluiten we een bezoek te brengen aan de dam en het museum. Een goede keuze en veel leuker dan verwacht. Voor elk wat wils: Ineke ziet een leuke maquette van het landschap en Johan bestudeert de werking van de dam via een mooie maquette.
Om een goed beeld te krijgen van de dam en de brug rijden we na het bezoek aan het museum met de camper naar een viewpoint. Een idee wat we hebben opgedaan in het museum. Vanaf dat viewpoint is een schilderij gemaakt dat in het museum hangt. Gelukkig had Ineke al eerder het bordje Canyon view zien staan. Inderdaad, na een korte maar hete (met name de trapleuning was gloeiend heet) afdaling kom je op een mooi uitzichtpunt terecht . Leuk is wel dat je daar weer lekker alleen staat.
Gelukkig voor Ineke is er genoeg tijd om een Multi op te lossen (geocache op basis van een puzzeltocht met vragen). Hier leren we wat over de historie van de Rooms Katholieke kerk alhier en de eerste Native American Saint.
Omdat we ontdekken dat we de e-books van de bibliotheek nog willen verlengen (helaas zijn ebooks van de bibliotheek maar 3 weken geldig), gaan we terug naar het zelfde plekje voor nog een kopje koffie en daar probeert Ineke de boeken te downloaden. Zoals later blijkt is dit niet gelukt. Je moet direct de boeken online op de e-reader zetten en niet op de laptop om ze later op de e-reader te zetten.
Inmiddels is het tijd geworden om naar de Upper Antelope Canyon tour te gaan. We zijn beslist niet alleen. Je moet wachten in een open overkapte ruimte totdat je naam wordt omgeroepen. Met ongeveer 14 man in een open truck worden we naar de Canyon gereden. Deze tour wordt gerund door native Americans (=indianen). Wij hadden geboekt bij Wannar (die andere was al vol geboekt).
Bij het startpunt van de wandeling loop je zo de Canyon in. Geen geklim of geklauter. We hebben gekozen voor het beste foto moment van de dag, als de zon op zijn hoogst is. Wat als nadeel heeft dat je er niet alleen bent. Iedereen wil op dit moment. In de canyon is het file lopen. Net zo’n ervaring als we ooit meegemaakt hebben in de Sixtijnse kapel in Rome. Met honderden tegelijk naar boven kijken. Het enige verschil is dat je voor de Sixtijnse kapel maar 27 euro per persoon betaald en voor deze Canyon hebben wij voor dit top uur € 64,32 betaald, exclusief de tip voor de gids. We hebben geen aardige gids: je krijgt continue te horen dat je haar moet volgen en dat je snel door moet lopen.
Door naar boven te kijken geniet je van de omgeving. Helaas kun je niet genieten van het lopen door de canyon. Je loopt stapvoets en om de 10 meter stopt de gids om je telefoon of fototoestel te pakken en een foto van je te maken. Toegegeven: van haar leert Ineke dat ze haar Smartphone op PRO moet zetten om echt mooie foto’s te maken. Dat levert inderdaad erg mooie plaatjes op. Ondanks de mooie plaatjes valt het hele gebeuren wat tegen. Deze Canyon is erg klein en je loopt de route heen en weer.
Na ons bezoek aan de canyon gaan we een ritje maken, maar Ineke heeft zich vergist in de afstanden. We willen naar de “old Navajo bridge”, maar onderweg daarnaar toe, als Ineke vertelt hoeveel miles dat is, blijkt dat we dat niet gaan redden met de nog aanwezige petrol. We rijden eerst terug naar Page om te tanken en gaan dan nogmaals op pad.
Een mooie brug, maar wel erg ver rijden. We pauzeren uitgebreid bij de brug en lopen er overheen. Daar worden we geattendeerd op de aanwezigheid van een kleine jonge Condor. Zonder deze aanwijzing hadden we hem nooit zelf gespot. Nu we er toch zijn rijden we door naar de Cliff Dweller Rocks, wat niet veel voorstelt. We keren terug naar Page, waar we de Wallmart met een bezoek vereren.
Vannacht bivakkeren we weer op de Lone Rock Beach campsite. We kiezen dezelfde plek als afgelopen nacht. Veel van de weekendgasten zijn aan het opbreken en we hebben bijna vrij uitzicht op het water. Natuurlijk koelen we af en toe af door het water in te gaan.