Zaterdag 2 augustus
Afgelegde km: ± 320 km
Activiteiten: Amalia gorge wandeling – Pentecost river crossing – Cockburn range lookout – Thee met scones bij Ellenbrae station
Overnachting: Bush camp aan de Gibb River en de Kalumburu road
Een half uur eerder dan normaal, om kwart over 5, staan we op en rond 6 uur zijn we op pad. Om 10 over 7 staan we aan de start van de Amalia gorge wandeling. Niet gek. We liggen weer op schema. De Amalia gorge wandeling gaat door een meer open gorge. Dus meer zon. Na zo’n half uurtje lopen komen we bij de rots waar je langs moet klimmen. Zeg maar: een obstakel. Dat gaat net. Daarna volgen nog enkele moeilijke passages. Klimmen gaat dan duidelijk eenvoudiger dan afdalen. Maar het lukt ons! Na ongeveer 1 uur lopen, zijn we de 1ste bezoekers bij de bijna niet meer stromende waterval.
Ineke neemt een “duik” in het koude water. Wat glibberig, dus voetje voor voetje naar het diepere water waden. Gelukkig met waterschoenen aan. Die zijn echt onmisbaar gebleken in deze vakantie. Johan heeft geen zin om te zwemmen. Na de verfrissende dip toch maar even omkleden. Tenslotte is er niemand. Daarna aanvaarden we de terugweg. Die valt af en toe vies tegen. Langs steile afgronden (Ineke heeft last van hoogtevrees) en kleine richels. Maar het lukt ons toch! Volgens ons heeft de terugweg langer geduurd dan de heenweg. Een aantal afdalingen is bijzonder pittig. Onderweg ook af en toe gestopt om water te drinken, want het is heet vandaag. Op de terugweg komen we af en toe tegenliggers tegen. Een leuke wandeling, maar minder leuk dan bv Emma Gorge. Deze was wel de zwaarste wandeling tot nu toe. Onze route van 3,4 km die we gelopen hebben in 2 uur en 21 minuten (inclusief zwem tijd): Amalia Gorge Walk.
Voor de koffie gaan Johan en de camper eerst de Pentecost river bedwingen. Maar dat is een makkie. Daarna gaan we, tijdens het koffiedrinken, kijken hoe anderen het doen. Het water in de rivier staat laag. Het enige lastige aan deze rivier crossing is het feit dat het allemaal losse stenen zijn waarover je rijdt en dat de rivier breed is. We zijn niet de enigen die stoppen om te kijken. We maken nog een praatje met een Australiër die in zijn eentje op pad is met auto en trailer.
De volgende etappe brengt ons naar de Cockburn lookout. Zouden we overslaan, omdat we tenslotte om de Cockburn ranges heen gereden zijn (Karunjie track), maar het is toch leuk om het even vanaf hier te bekijken. Omdat hier een geocache ligt, wilden we die ook maar even meenemen. Men had allerlei stenen verzameld op het plateau. Waarschijnlijk heeft men hier ook de stenen voor gebruikt waaronder de cache verborgen was. Omdat Ineke de GPS aanzette voor het zoeken van de geocache, kwamen we aan de praat met een Australisch koppel. Johan blijft praten met hem en zij zoekt met Ineke naar de geocache. Na Ineke’s uitleg wil ze wel eens weten wat geocaching en dat schatzoeken is. Dus een extra stimulans om door te zoeken.
Zij zoekt mee, maar weet niet goed waar naar ze moet zoeken. Maar dat gaf Ineke wel de wil om langer door te zoeken dan normaal. Uiteindelijk, volgens de GPS log na 15 minuten zoeken in de hitte, geven we het op. Hint is “Under Rock”, terwijl het er één en al rock is. Thuis constateren we dat inderdaad de cache niet meer bestaat. Tja, dan is het lastig zoeken.
We vervolgen onze weg naar Ellenbrae station. De geocache aan het begin van de afslag naar Ellenbrae station was precies te vinden op de juiste plek met de juiste hint. Een geocache met de toepasselijke naam Jam and Cream (Geocache jam-and-cream). Dat geeft de burger moed. Het aantal niet gevonden caches is eigenlijk wel hoog.
Bij Ellenbrae station genieten we op het overdekte terras van tea met scones, jam, cream en vogeltjes. Ook hier treffen we weer een zelfbedieningsbuffet voor thee, oploskoffie en Milo.
Na onze rustpauze bij Ellenbrae leggen we de laatste kilometers af naar onze overnachtingsplek.
Als de km stand precies op 90000 km springt, stoppen we om hout te verzamelen.
Bij de afslag naar de Kalumburu road is een rest area, waar geen mens is te bekennen. We rijden 6 km verder naar de Gibb River crossing en daar stikt het van de kampeerders. Eerst rijden we door het water en parkeren de camper, om lopend de kampeermogelijkheden te bestuderen. We lopen naar rechts. Helemaal aan het eind van een pad met erg mul zand is nog een pracht plek. Johan gaat terug om de camper hier naar toe te rijden. 4WD, hoge gearing en 1ste versnelling. Maar dan hebben we ook een fantastische plek. Er liggen geen stenen voor een kampvuur op deze plek, dus Ineke trekt nog even haar zwempak en waterschoenen aan en loopt naar de andere kant van de rivier, met de houtzak, om 6 stenen op te halen. Die lagen daar bij de bosjes. Het rooster voor het vuur kan nu mooi op de stenen worden gelegd. Nu was de plek helemaal perfect. Achteraf had Ineke de zwemkleding helemaal niet aan hoeven te trekken. Maar ja, je kon niet goed zien hoe diep het water was.
Na ons proberen nog 2 auto’s met trailer hier te kamperen. Zonder eerst te kijken, rijden ze het pad op om te ontdekken dat er geen plaats meer is. En komen beide keren vast te zitten. Eén laat eerst de banden leeg lopen en komt daarmee weg. De ander laat zich eruit trekken. Wij hadden echter, nog een frustratie, helemaal geen pomp bij de camper geleverd gekregen, dus kunnen we de banden niet leger laten lopen of extra oppompen. Gelukkig is dat ook niet nodig geweest.
Johan kookt wortels, hamburger en prij op de barbecue en kookt nog wat maïskolven. We hebben weer heerlijk gegeten.
Ook al staan hier veel meer mensen, de afstanden zijn zo groot dat je er geen last van hebt. Aan het begin van de avond zie je alleen wat lichtjes in de verte.