Dinsdag 12 augustus
Afgelegde km: ± 255 km
Activiteiten: Wandeling Edith Falls upper pool – Douglas Hotsprings
Overnachting: bush camp bij Robin Falls
Na het ontbijt gaan we eerst de wandeling naar de upperpool maken. Met de klok mee, maar het kan ook anders om. We starten op de dag parkeerplaats. De eerste lookout stelt niet veel voor. Je kan hiervandaan niet veel zien. Bij de upperpool gaan we als 1ste te water. Na ons volgen velen. Een heerlijk plekje. Na ons ochtendbad vervolgen we de wandelroute naar het 2de viewpoint. Hiervandaan heb je een pracht zicht op de upperpool en de rivier. Hier vinden we ook nog een cache (Going loopy with Edith). Ongelofelijk hoeveel geocaches er liggen. En dan te bedenken dat wij er maar een paar gedaan hebben.
Onze wandelroute: Edith falls upperpool. Wij doen 2 uur en 35 minuten over deze 3,4 km. Dat is wel inclusief onze zwempartij in de upperpool. Het hoogteverschil is slechts 115 meter.
Als we terug zijn op de campsite zoeken we een plekje in de schaduw voor een kopje koffie. Ineke haalt de was van de lijn die ondertussen droog is. Het programma van vandaag is niet goed voorbereid. Dit is één van de twee reserve dagen die zijn ontstaan omdat we niet naar de Mitchell Falls kunnen en mogen. We gaan gebruik maken van een tip van iemand die we op dag 2 hadden gehoord: we gaan naar de Douglas Hotsprings.
Hiervoor maken we een detour langs de Dorat road. Bij de Douglas Hotsprings zien we inderdaad een grote kale campsite waar ook een plek is waar dagjesmensen kunnen parkeren. We hadden in onze reisgids gelezen dat dit niet een erg mooie campsite was, en willen hier dan ook niet overnachten.
Vandaaruit lopen we naar de rivier. We vergeten de waterschoenen, wat niet echt handig blijkt te zijn.
Het water is erg ondiep. Maar 10 à 20 cm. We lopen stroom opwaarts om te onderzoeken waar het warme en koude water zich gaat mengen. Dat is soms best lastig als je probeert je camera droog te houden en tegelijkertijd over een boomstam moet klimmen.
Op de plek, waar een zijstroompje bij de rivier komt, gaan we lekker in het water badderen. We zijn hier helemaal alleen. Alle andere toeristen en badderaars blijven ter hoogte van de campsite zitten. Onbegrijpelijk, want voor het echt hete water moet je zoveel mogelijk stroomopwaarts lopen (vanaf de parkeerplaats naar links). Na een uurtje lopen we weer langs de oever terug. Dan zijn water schoenen dus wel handig. Maar ach, zo ging het ook. Als je niet verwacht te kunnen zwemmen is dit een leuke natuurlijke plek.
We besluiten om niet naar de Butterfly gorge te gaan. Als ik de reisgids lees is de kans groot dat we daar niet veel kunnen wandelen. En we willen proberen om te kamperen bij Robin Falls. Dat had Ineke wel ergens in haar documentatie staan als zijnde een paradijsje.
Omdat bij Robin Falls maar 4 kampeerplekken zijn, verwachten we eigenlijk dat het ons niet gaat lukken om één ervan te bemachtigen vannacht. Vandaar dat we in de 10 km voor Robin Falls al uitkijken naar een alternatieve overnachtingsplek en die zijn er genoeg. Maar dat is helemaal niet nodig.
Er is nog een riante vrije plek over in dit paradijsje. We staan direct aan het kabelende riviertje. Het is de laatste en volgens ons leukste plek. Tijdens het lezen val je al bijna in slaap van het gekabbel van het water. Ineke gaat op onderzoek uit. We weten niet veel over de Robin Falls. Vanaf onze kampeerplek is het 15 minuten lopen over het rotspad naar de waterval.
Ineke deed dat op sandalen, wat niet echt handig is. Aan het eind is een leuke kleine, maar hoge, waterval. Een stroompje in 3 stappen. Met een pooltje ervoor dat niet echt uitnodigt om te zwemmen: git zwart door de diepte, niet door vervuiling.
Johan maakt zijn laatste kampvuurtje van deze vakantie.
We gaan vroeg op bed, en zoals te verwachten met zo’n kabbelend beekje naast je, hebben we prima geslapen.