Maandag 4 augustus
Afgelegde km: ± 90 km
Activiteiten: wandeling Manning gorge – wandeling Galvan Gorge – Adcock gorge
Overnachting: bush camp aan de Grave Creek, 146 meter vanaf de Gibb River road
Ik schrijf dit vanaf een prachtplek. Vrij zicht op de savanne met zicht op de Leopold Ranges. Coördinaten: S17° 08.695′ E125° 30.460′. Te bekijken via GoogleEarth: (Bushcamp Grave Creek).
Helaas weten meer mensen deze plek te vinden. Er komen net weer 2 auto’s met trailers bij. Daarvoor waren er ook al twee auto’s inclusief trailers bijgekomen.
Strak blauwe hemel met een halve maan pal boven mijn hoofd. We staan hier al vanaf een uur of 3. Ja, en dan heb je de mooiste plek. Maar ook de grootste kans dat anderen je zien staan en denken: ja dat is een leuk plekje. Met enkelen hebben we contact. Inderdaad is het gewoon toeval dat zij deze plek ook leuk vonden. Meestal gaan wij op zoek naar een andere plek als we anderen zien staan.
Voordat we ons mooie plekje in beslag nemen moeten we wel even wat gedroogde koeienstront verplaatsten.
Maar nu even terug naar het begin van de dag.
Om 5 uur staan we op. We ontbijten in de camper met cornflakes en sinaasappelsap. Lekker snel. Om 6 uur starten we de wandeling, door eerst met het bootje onszelf naar de overkant te trekken. We zijn niet alleen. Nog een ander jong stel gaat tegelijkertijd met ons bootje mee. Dus met gezamenlijke kracht trekken we het bootje naar de overkant.
Een leuke wandeling, met een aantal kleine afdalingen. Via een zandpad en na zo’n 45 minuten lopen arriveren we bij de gorge. Daar houdt de markering van witte vlekken en pijlen op. We nemen wel eerst het juiste pad via een groot plateau, maar zien niet zo snel hoe we naar beneden kunnen komen. Dus proberen we het nog eens helemaal bovenlangs. Maar dat lukt ook niet. Vanaf de top zien we die andere jongelui de we na 10 minuten lopen maar voor hebben laten gaan, vlak langs de rand lopen. We gaan terug naar het plateau en lopen naar de rand om te kijken of we daar ergens naar beneden kunnen. En ja, je kunt via een paar op elkaar gestapelde stenen naar beneden klauteren. We wandelen en klimmen eerst naar de bovenkant van de waterval.
Inmiddels zijn we weer helemaal alleen en gaan heerlijk zwemmen voor de waterval. We zwemmen redelijk lang. Een heerlijk groot zwembad voor ons alleen. Na ons uitgebreide bad kleden we ons aan en aanvaarden de terugreis. Pas dan komen we om de zoveel minuten andere wandelaars tegen. In het ritme van de boot oversteek. Gelukkig waait het nog steeds en is het bewolkt. Om een uur of 9 zijn we weer terug bij de boot. Wederom delen we de boot met een ander stel. Scheelt in de krachtsinspanning. Een mooie wandeling en een mooie gorge. Volgens de gegevens is de wandeling 2 km naar de gorge. Al met al maken wij er een wandeling van 6,6 km van en doen er 3 uur en 28 minuten over. Het hoogteverschil is maar 150 meter. Dat is inclusief de tijd die we hebben gezwommen en exclusief de heenreis met de boot. De tracktijd start pas nadat we de boot hebben verlaten. Onze route in beeld: Manning Gorge walk.
Bij de camper maken we koffie en een tosti. Heerlijk, gewoon met boter in de koekenpan. Daarna pakken we de camper in en gaan onze reis langs gorges vervolgen. Bij het Mt. Barnett Road house bellen we met onze zoon Jonathan die tot onze grote verbazing opneemt. Het is 10 over 5 in de ochtend bij hem in Leiden en alles is goed thuis. We wensen hem een goede verdere nachtrust toe. Eerst hadden we Anita gebeld die had echter haar voicemail niet aan staan. Bij het road house ontdoen we ons van het afval.
Dan op weg naar Galvan Gorge, wat ongeveer 10 km rijden is. Hier is een korte mooie wandeling naar de gorge. Johan loopt zelfs op sandalen. De eerste helft van het pad is een gladde weg ter breedte van een auto naar een picknick plek, die waarschijnlijk vroeger gebruikt werd als campsite of picknick plek. Vanaf daar gaat het pad over wat rotsen langs de rivier. Uiteindelijk kom je al snel uit op een klein paradijsje. Een watervalletje met daarboven op de heuvel een mooie baobab. We zwemmen hier weer helemaal alleen. Halverwege onze zwempartij komt er een echtpaar langs, dat op zoek is naar rotstekeningen. Vanuit het water gaan we op zoek en Johan vindt ze. Wij maken er ook nog even een foto van. Als je bij de pool aankomt loop je het pad af naar rechts. Iets verder dan de plek waar je de baobab, boven op de berg boven de waterval, op de foto kunt zetten.
Onze wandeling: Galvan Gorge Walk. We lopen 1,6 km in ongeveer 1 uur, inclusief zwemmen.
Als we terugkomen bij de camper, staan er ineens 5 auto’s op de parkeerplaats. Eén ervan heeft pech. Ze hebben de sleutel in de auto liggen en de deur is in het slot gevallen. Anderen helpen hen al met wat ijzerdraad.
We vervolgen onze reis naar Adcock gorge. Eerst rijden we nog verkeerd. Vanaf de Gibb River road is het 3,5 km rijden als je op een drie sprong komt. Op de splitsing moet je links af. Wij gingen rechtsaf. Er staan hier geen bordjes. We hebben al snel door dat we verkeerd zitten. Ineke had het n.l wel ergens genoteerd, maar op het moment dat je dan bij de splitsing staat heb je het niet zo snel paraat.
Maar nu zien we nog wel 5 Walibi’s. We pakken snel de camera met telelens. Net voordat ze er van doorgaan hebben we een paar mooie plaatjes kunnen schieten. Walibi’s zijn erg schichtig en het is dan ook moeilijk om ze te fotograferen.
Daarna draaien we om en bij de driesprong nemen we nu het linkse pad. We stoppen bij een bord. Je kunt nog verder met de auto, maar dat deel van de weg is erg slecht, dus lopen we. Ineke zelfs op slippers, omdat we denken dat we er zo zijn. We hadden ergens gelezen dat deze gorge bij de parkeerplaats was. Niet dus. We lopen nog enkele 100en meters door een water crossing en over een slechte weg, totdat we bij een pool komen. Hier laten we het bij. Misschien hebben we iets gemist, maar we hoorden nergens water stromen.
We vervolgen onze autoroute langs de Gibb River road. Ineke speurend langs de kant van de weg voor een leuke plek om te overnachten. En die vinden we! Uiteindelijk staan we hier langs de Grave creek, wel met 4 andere auto’s inclusief trailers, het vervoersmiddel bij uitstek van veel grey nomads. Met enkelen hebben we gesproken. Niemand kende dit punt, dus het is puur toeval dat er zoveel bij elkaar staan. Zoals gezegd, de meeste Aussies rijden met een 4WD met trailer erachter. Alleen wat Europeanen zie je in de campers van Apollo, Britz of Crazy Campers.