Woensdag 8 augustus
Eindpunt van de dag: Bushcamp in de Khumib rivier
Bij het ontwaken, zien we sporen van de woestijn olifant ongeveer 4 meter van onze auto. We horen hem nog steeds. Op een gegeven moment wil Ineke gebruik maken van het toilet. Het toilet is bij plaats 5 eigenlijk best een eind van de echte kampeerplek verwijderd tussen de struiken. Op weg ernaar toe hoort ze iets in het struikgewas. Toch maar snel teruggelopen naar de open ruimte bij de auto. Ik heb toch echt geen zin om tussen de struiken een olifant tegen te komen. Gelukkig hebben we een toilet emmer aan boord.
Na wederom ontbijt met ei gaan we om 7:30 uur op pad. We hebben eerst wat problemen om de goede route te vinden. We denken dat we gewoon terug kunnen rijden door de rivier naar de weg waar we gister ook op zaten. Pas toen we in het midden van de rivierbedding reden, hadden we de GPS aangezet om te kijken hoe we verder moesten rijden. Dan kun je in zo’n rivier bedding niet even eenvoudig stoppen en omdraaien. Je wilt tenslotte niet vast komen te zitten.
De GPS geeft aan dat we over de camping moeten rijden. Maar ook daar is het, doordat er zoveel paden zijn naar alle kampeerplekken, niet direct duidelijk welke kant we uit moeten. Er staan wel bordjes, maar die maken het niet duidelijker. Uiteindelijk weten we welk pad we moeten nemen. Precies daar staan twee woestijn olifanten! Degenen die waarschijnlijk ook bij onze kampeerplek hebben rondgelopen.
Omdat we respect hebben voor deze dieren, wachten we even rustig totdat zij ons de ruimte laten om verder te rijden. Na even wachten kunnen we er langs. Het is dan inmiddels 8 uur. Op het eerste uitzicht punt heb je een prachtig uitzicht.
De Huarusib rivier is hier weer droog. Maar omdat de rivierbedding veel breder is dan in de rivierbedding van de Hoanib is het ook veel moeilijker om het track te volgen. Er zijn vele tracks waaruit je kunt kiezen .
T4A geeft enkele van deze tracks aan, maar geeft tegelijkertijd ook aan welk track je het best kunt kiezen. Het lukt ons niet altijd om het juiste track te vinden. Soms ben je er ineens af. Maar uiteindelijk komt het wel weer allemaal bij elkaar. In dit deel van de trail is het wel handig om op het echte track, dat T4A aangeeft, te rijden. Dan rijdt je ook vaak naast de rivier over hoge delen, waar je een prachtig uitzicht hebt.
Het eerste deel van de ochtend ploegen we door de rivier en later rijden we over de hoger gelegen delen van het dal en missen zo niet de mooie uitzichtpunten. Onderweg komen we soms verlaten Himba hutten tegen, op totaal kale stukken land. Dit zijn tijdelijke onderkomens als ze de kuddes hoeden, ver van huis. Een echt onherbergzaam gebied.
Op een gegeven moment moeten we de rivierbedding van de Huarusib verlaten, om via een hoger gelegen gebied weer af te dalen naar de volgende rivier, de Khumib. Ineke was bang dat dit misschien moeilijk zou zijn, omdat je dan tenslotte uit de rivier moet rijden. Maar dat viel reuze mee. Maar dan is het natuurlijk wel zaak dat je het juiste track te pakken hebt.
De wegen zijn stevig, maar wel vol met puntige stenen, dus het is wel opletten geblazen voor de bestuurder. Op het stuk weg tussen de twee rivieren wonen zelfs mensen. We zien kuddes geiten en schapen en af en toe jongetjes die op de dieren passen. Op het punt waar we afdalen naar de volgende rivierbedding is het een drukte van belang. Veel auto’s en veel Himba en Herero. Er is waarschijnlijk een feest of andere gebeurtenis geweest. De Himba houden erg vast aan hun tradities. Er staan ook veel kleurrijke koepeltentjes. Een fleurig geheel.
Daar is ook een waterput en veel koeien. De mensen zijn waarschijnlijk overal vandaan gekomen, want er staan heel wat witte Toyota Hiluxen.
Op het viewpoint dat ik thuis als overnachting had gekozen, hebben we wel gestopt, koffie gedronken en rondgekeken, maar omdat er helemaal geen boom te bekennen is, vinden we het geen goede overnachtingsplek. Dus rijden we verder. De rivier is erg stenig en we zitten niet te wachten op een lekke band. Vandaar dat Johan erg rustig rijdt. Er zijn in dit dal weinig hoge bomen. Dat bemoeilijkt dus het zoeken naar een goede overnachtingsplek. Om een uur of 1 vinden we de ideale plek. Op een punt waar het rivier track en het overland track vlak bij elkaar komen. Vlak voor het punt waarop we de rivier wilden verlaten om een doorsteek te maken naar de D3707.
Als we stoppen zien we nog net een bergzebra op de andere oever. We hebben, afgezien van deze zebra en de olifanten aan het begin van de dag, weinig wild gezien. Na de lunch genieten we van een rustige middag en lezen wat. En dan ontdekken we ineens dat de koelbox het niet meer doet. Nu hebben we het in ons Botswana verleden altijd zonder koelkast gedaan, maar het is toch wel een luxe waar je gauw aan gewend raakt.
Gelukkig is het de laatste bush dag en alleen het vlees voor vanavond zit er nog in. We houden de koelbox zo veel mogelijk dicht.
Toch zitten we niet echt rustig. Steeds proberen we te bedenken waar het aan kan liggen en hoe we het kunnen fixen. Johan controleert de zekeringen en Johan bekijkt hoe de koelbox is ingebouwd in de auto. Nu begrijpt hij waarom de koelbox kapot is gegaan. Het snoer is los. Die is waarschijnlijk in de knel komen te zitten omdat de koelbox niet, zoals gewoonlijk, vast zit, maar kan bewegen en dus verschuiven.
We gaan ervanuit dat we morgen in Opuwo de koelbox wel kunnen laten nakijken bij een garage. Daar willen we toch heen om te tanken en om de auto schoon te maken.
We zitten lekker in de schaduw van wat lage bomen. Wel waait het hard. Eigenlijk waait het overdag altijd wel behoorlijk. Vaak wordt het rondom 6 uur, na zonsondergang, windstil.
Af en toe komt er een auto langs. Volgeladen met Himba en Herero. De bijeenkomst die we eerder vandaag hebben gezien is zeker afgelopen en langzaam gaat iedereen weer huiswaarts. Zelfs na zonsondegang komt er nog een auto langs. De plaatselijke bevolking, merken we ook later in de pans, rijdt gewoon door in het donker. Zelf zouden we dat niet snel doen.