Vrijdag 17 augustus
Eind van de dag: bush camp in de Ntwetwe pans
We gaan terug naar Kasane om geld te pinnen. We hebben gister redelijk veel geld uit gegeven en zijn niet zeker of we de komende dagen banken tegen zullen komen.
Op weg naar het zuiden. We wisten dat men bezig is met de weg van Kasane naar Nata, maar het is toch moeilijk om je voor te stellen wat dat betekend en waarom dit zoveel vertraging tot gevolg heeft. Grote stukken kun je niet sneller dan 50 à 80 km per uur. Er was zelfs een stuk weg van enkele kilometers waar je al wel op het goede asfalt reed, maar waar men om de 100 meter een drempel had gemaakt van zand. Je kunt dan maar 30 km per uur rijden. Terwijl men de nieuwe weg aanlegt is er een paralelweg van asfalt van het minste soort. Daar kun je niet hard op rijden.
Onderweg komen we bij een Vet fence. We komen weer voor verassingen te staan. Ze controleren alleen de koelkast. Dit keer mocht de paprika niet mee en werd in beslag genomen. Terwijl er staat dat je alleen geen vlees producten mag meenemen. Ze hadden zeker zin in verse groenten. Maar een paar dagen zonder paprika. Die hadden we wel in Nata kunnen kopen, maar daar hadden we geen zin in. Veel vervelender vinden we het dat de NUVI ineens niet meer werkt. Waarom is onduidelijk. Hij doet het gewoon niet meer. Maar overgestapt op scenario B: de oude GPS (Garmin Geko). Dat is toch wel even andere koek. Wat een vooruitgang wordt er op dit gebied geboekt de laatste jaren. Het is echt wennen aan dit apparaat. De routes stonden er wel in, dat was het probleem niet. Gelukkig had Ineke de laatste dag voor de vakantie de moeite genomen om de oude PC op te starten, daar de nieuwere versie van T4A op te zetten en de routes over te zetten. Want alleen van deze oude PC kunnen wij de gegevens overzetten op de Geko. Ondanks allerlei snoertjes die we in het verleden zonder succes hebben aangeschaft.
Het nadeel van deze GPS is dat je wel ziet welke richting je uit moet, maar niet welke pad je moet nemen. De route tussen twee punten is een rechte lijn. Tracks lopen niet in een rechte lijn. We zien duidelijk op welk punt we van de A3 af moeten en waar we in Gweta naar links moeten (bij de Gweta lodge). Maar uiteindelijk lopen we vast bij een cattlepost waar we vragen om hulp. Dat lukt prima. Die meneer kent goed Engels, maar vraagt voor zijn dienst wel sigaretten of snoep. We hebben een beter idee omdat we geen sigaretten of snoep bij ons hebben en bieden hem pennen aan. “That’s even better” reageert hij en hij krijgt een paar pennen voor zijn hulp. Altijd handig om een lading pennen mee te nemen.
Na zo’n 20 km rijden besluiten we om een eind terug te rijden en een track te nemen dat meer naar rechts afbuigt. Uiteindelijk komen we op de Ntwetwe pans en daar gaat het prima met de weg.
Je kunt er wel 100 km/uur rijden. Maar Johan houdt het bij 80 km per uur. We besluiten om bij het eerste eiland te overnachten. Een pracht plek. Wel waait het er weer ongelofelijk. Dat was bij onze vorige overnachting in de pans (2004) ook al het geval. Zou dat altijd zo zijn? We zijn om ongeveer 15:30 uur op de plek en even later komt er nog een groep van wel 6 auto’s langs. Misschien op weg naar LeKubu Island? In dat geval zijn ze best laat. Zelfs ’s avonds om een uur of 7 komt er nog iemand langs rijden richting Gweta. ‘s Avonds zien we op de weg van Gweta naar Rakops de lampen van diverse auto’s. Die track kun je dus ’s nachts gewoon zien liggen. Niet zozeer het track als wel de lampen van de auto’s.
’s Avonds maken we als gewoonlijk een vuur om het eten te bereiden, maar dat is dit keer aardig lastig. Het waait zo hard, dat je bang bent om een veld fire te veroorzaken. Dat gebeurt gelukkig niet, maar de aardappels en de wortels worden op het vuur niet gaar. Het vlees wel. We eten het vlees en de aardappelen en wortels bewaren we voor een volgende keer. Leve de koelbox! Missschien handig om de dag van te voren alvast een koude salade klaar te maken, zodat je op de pans niet hoeft te koken.
We eten in de canopy in de beschutting. Weer een nieuw facet van de AHA canopy. De ruimte binnen is erg ruim. Veel ruimer dan bv in de Trax. Na het eten genieten we van het donker en de sterrenhemel. Het is niet zo koud als we hadden verwacht. ’s Nachts gaat de wind ook wat liggen.