Zaterdag 4 augustus
Eind van de dag: Porcupine camp Kamanjab
We staan om 6 uur op. Om kwart over 6 gaan we naar het restaurant voor een kopje thee. Dat is nog niet klaar, maar na enkele minuten kunnen we een lekker kopje rooibos thee drinken.
Om half 7 vertrekken we voor een ochtend wandeling naar de Vingerklip. De laatste wandeling in deze vakantie. Het is zo’n 25 minuten lopen naar de Vingerklip. Je kunt er overigens ook met de auto naar toe rijden. Je hoeft dan alleen de laatste 100 meters te lopen. Een leuke ochtend wandeling over een keurig aangelegd pad, maar niet zo spectaculair als verwacht.




Na een uur waren we weer terug bij de lodge en zijn zelfs dan nog één van de eersten aan het ontbijt. Zo te zien is het dag ritme van hotelgasten iets anders dan van kampeerders en dat terwijl juist de eerste uren van de dag zo mooi zijn, als de natuur langzaam ontwaakt en de temperatuur heel aangenaam is.
Bij het ontbijt helaas geen Duitse broodjes, maar wel lekkere yoghurt met perziken en guave, met een gekookt eitje en een zacht broodje.
Daarna laden we de auto in. Voor vertrek drinken we nog een kopje koffie in het restaurant. Dan hoeven we geen koffie te maken onderweg. Normaliter maken we ’s ochtends tijdens het ontbijt al heet water voor de koffie en nemen dat mee in een thermosfles. Dan kun je, op het moment dat je daar zin in hebt, direct koffie drinken en hoef je geen warm water meer te maken onderweg.
Het is zaterdag en aan dit soort kleine dingen kun je de invloed van Duitsland merken: ook hier in Namibië gaan de winkels op zaterdag om 1 uur dicht, net als in Duitsland.

Omdat we morgen voor een 4 tal dagen de bush in gaan, moeten we nog wel even boodschappen doen. We besluiten om te rijden via Xorixas, zodat we ons niet hoeven te haasten om voor 1 uur in Kamanjab te zijn. In Xorixas zijn we ten slotte nog nooit geweest. In Xorixas gaan we pinnen en tanken. We gebruiken vaak de Nuvi om te bepalen waar in zo’n dorpje de bank en de winkel zijn. Heel handig want in Xorixas liggen de bank en de winkel niet aan de doorgaande weg.
We proberen 4000 NAD te pinnen. Het pinnen lukt niet erg goed. Maar de bewaker adviseert om maar voor 1000 NAD te pinnen. Dat werkt wel. Kleine bedragen opgeven dus! De ondersteuning van deze bewakers is altijd erg prettig en goed! We proberen het dan nog eens, maar een tweede keer lukt helaas niet.
Dan naar de winkel. De kwaliteit en het assortiment van de goederen wordt hier al minder. Maar we hebben alleen wat basic levensmiddelen nodig. Alles wat we nodig hebben is aanwezig. De winkel ziet er ook niet zo mooi uit als bv. in Windhoek, Swakopmund of Omaruru. De vijf liter wijnpakken staan hoog boven op de koelkasten gestapeld. Daar hebben ze waarschijnlijk al een tijdje gestaan, want er ligt een dikke laag stof boven op. Wij hadden dat niet in de gaten en vinden dat ook niet zo belangrijk, maar de blanke eigenaar van de winkel komt uit zijn kantoortje als we bij de kassa staan om af te rekenen, pakt het wijnpak en laat het door een medewerker schoonmaken en geeft ze meteen een uitbrander en geeft aan dat de overige pakken ook meteen schoongemaakt moeten worden. Zou hij ook zo attent voor de lokale bevolking zijn geweest?
Daarna proberen we nogmaals te pinnen. Nu met de Rabopas. We hebben niet voor niets, de dag voordat we vertrokken uit Nederland, de blokkering voor het buitenland (buiten Europa) opgeheven. Dat werkte: weer 2000 NAD.
Vanuit Xorixas zijn we doorgereden naar Kamanjab, waar we eerst naar de meat market gaan. Daarover had Ineke goede recensies gelezen. De meatmarket is met T4A eenvoudig te vinden. Ook de plaatselijke bevolking doet daar haar vlees inkopen, want we zagen de eigenaresse van de camping waar we vannacht gaan staan, haar inkopen hier doen. Zij was ook van mening dat het vlees hier van goede kwaliteit was. Ze hebben een keurig bord met alle mogelijke soorten vlees die ze in de aanbieding hebben. Dat is prettig. We hebben hier biltong van kudu en gemsbok gekocht en lapjes van lam, kudu en gemsbok. De laatste zijn mooi geseald. De Centra was al dicht. Die gebruiken zomers en ’s winters dezelfde openingstijden. Dat betekent dat ze in de winter al om 12 uur sluiten. Maar er is ook nog een andere supermarkt en die was nog wel open, maar dat was voor ons niet meer nodig.
Het is niet nodig, maar we gaan toch de tank vol gooien. Worden de ruiten ook even gewassen.
Dan de laatste kilometers naar de campsite: Porcupine Camp.
Al voor 1 uur zijn we op de campsite. Ze had de mooiste plaats van de campsite nog niet schoongemaakt, de gasten van afgelopen nacht waren erg laat vertrokken. Maar dat maakt voor ons niet uit. We gaan eerst lunchen op plek 1 met lekkere koude melk en cornflakes met honing. De campingeigenaresse was snel klaar met het schoonmaken van de kampeerplek en het sanitair, dus al snel konden we verhuizen naar plaats 2.
Een mooie ruime plek, die zo te zien ook door koeien werd gebruikt. Omdat de koeienkeutels natuurlijk net liggen op de plaats waar wij willen zitten, in de schaduw, hebben we die eerst even weg geschept. Het schepje is dus niet alleen nodig als je vast komt te zitten.



Het is een basic campsite zonder water op de camping plek of elektriciteit. Wel is er water bij het sanitair gedeelde. En dat was vlak bij. Met een emmer kun je water tappen voor de afwas of was. Er is een boiler voor warm water, maar er was geen warm water toen we wilden afwassen. Ook niet bij de douche. We hebben de rest van de dag lekker gelezen. Voor het eerst is het ’s middags erg warm. We hebben zelfs geen puf om de omgeving te verkennen. We hadden veel last van vliegen. We maken vandaag geen kampvuur en gaan ook vroeg eten, omdat we ’s avonds willen kijken naar de porcupines.


Om 18:30 uur gaan we naar het restaurant en de porcupines zijn al lekker aan het knabbelen op de mais die er is gestrooid. Het is een leuk gezicht om ze zo te zien rondscharrelen. Ze zijn niet bepaald aardig voor elkaar. Voor ons is dit ook iets nieuws, we hadden nog nooit porcupines in het wild gezien. We hadden vroeger wel eens een stekel gevonden en nu ook op de Maribib campsite, maar de dieren zelf hadden we nog nooit gezien. We kregen een goede uitleg in het Duits. Een stekelvarken heeft nl. diverse soorten stekels en haren, elk met een verschillende functie. Erg leuk gedaan en een lekker biertje of een heerlijke kop rooibos thee doen de rest. Een ontspannen avondje uit. Naast ons is er nog een Zwitserse mevrouw met haar twee kinderen van 10 en 13. Om 8 uur gaan we terug naar de auto en gaan vroeg op bed.