Donderdag 30 juli
Afgelegde km: ± 102 km
Activiteiten: Dimmuborgir; Hverfjall; Husavik
Overnachting: langs weg 85 net voorbij het noordelijkste punt

We zijn vroeg op pad. Om kwart over 8 staan we als eersten op de immense parkeerplaats bij Dimmuborgir.
We lopen eerst door dit gebied richting “de poort”. We hadden het waarschijnlijk anders moeten doen:  eerst naar de “kirkja” moeten gaan. Bij “de poort” lijkt het wel alsof dat het eind is van dit gebied, maar dat is zeker niet het geval. Het pad na de doorgang door de poort is prachtig. Dus ook al ga je deze wandeling niet doen, dan kun je nog steeds dit pad volgen (tot het hek). Pas vlak bij de berg wordt het landschap saaier.

Bij de Hverfjall gaan we stijl omhoog klimmen. Maar de klim valt mee. Hij is inderdaad erg stijl, maar er is voor de zekerheid een touw en paaltjes langs het pad, en de tweede helft gaat zigzaggend naar boven. Het zand is redelijk zacht, je kunt dus redelijk goed steun vinden voor je voeten. Maar Ineke is toch blij als ze boven is. Dan de tweede hindernis. Hoe stijl zal het pad bovenop zijn? Is het gevaarlijk dicht bij de afgrond? Nou ook dat valt mee. Oké, je moet natuurlijk wel op het midden van het pad blijven. Als Johan te dicht bij de rand komt, bv om een foto te nemen, krijgt Ineke al buikpijn. We gaan op de richel links af en lopen door totdat we aan de noordwestkant weer af kunnen dalen.

Dit pad is eenvoudig. Helemaal niet stijl en ook niet zo lang. Klaarblijkelijk zijn we al behoorlijk afgedaald.
Dan lopen we een saai deel terug naar de plek waar we de berg op geklommen zijn. Deze route is een variant op de in Rother genoemde wandeling. Ineke wilde nl niet bij het steile deel afdalen. Toch zie je veel mensen die dat wel doen.
Wij waren overigens bijna de eersten, pas later wordt het druk op het pad.
Van Hverfjall lopen we via de mooie route terug naar de poort. Daar is het zo druk. Veel Japanners. Je kan niet eens meer fatsoenlijk foto’s nemen.

We lopen direct door naar de kirkja, waar het ook erg druk is en waar je ook moeizaam nog wat leuke plaatjes kunt schieten. Dan terug naar de auto. We zijn echt bekaf. Het is ook heet. We lopen dan ook uiteindelijk met onze T-shirts en korte mouwen. Dit is ook de zwaarste wandeling in de vakantie. In ieder geval qua lengte en tijdsduur. Om half 1 zijn we weer bij de auto. Onze route op wikiloc: Dimmuborgir & Hverfjall.

Uiteindelijk een wandeling van 10,7 km die we in 4 uur afleggen. Met een hoogteverschil van 226 meter. We rijden direct naar de caravan waar we op een nagenoeg lege campsite uitrusten met een kopje koffie en een overheerlijk IJslands kaneelkoekje. Na de koffie nemen we allebei nog een douche. Geen munten, dus je kunt rustig aan doen. En er staan ook geen mensen te wachten voor de douche.
Daarna pakken we in en rijden via weg 87 naar Husavik. Dat betekent dus nog wel 11 km dirt road, maar Johan rijdt gewoon met een snelheid van 70 à 80 km/uur.
In Husavik parkeren we de auto in de omgeving van de haven achter de supermarkt en gaan een kijkje nemen in de haven. We bezoeken de kerk, de haven en de drie Whale watching bureaus. We nemen de foldertjes mee om te bekijken welke tour we over twee dagen kunnen gaan doen.

Na een bezoek aan de supermarkt, gaan we op zoek naar een overnachtingsplek. Enkele kilometers voor de cache locatie waar we eigenlijk gepland hadden om te overnachten, zien we al een plek vlak langs de weg. Wel mooi, maar niet rustig. De cache locatie blijkt ook niet echt rustig. Hier is het een komen en gaan van bussen en auto’s. Allemaal papegaaiduikers kijken. Maar vlak daarvoor hebben we aan de landzijde een weggetje gezien met een groot terrein waar we wel kunnen staan. Wat meer in de luwte. We zien wel niet de zee, maar dat geeft niet. Overigens merken we later dat het parkeerterrein toevallig erg druk was toen wij er waren, maar later werd het weer rustig.
Bij de parkeerplaats bij de cache zien we overigens nog wel Puffins (=papegaaiduikers) redelijk van dichtbij. Dat is dus mooi meegenomen.
Na het eten gaan we nog een mooi avondwandelingetje maken. Dat lukt hier prima. Er is een leuk schapenpaadje wat waarschijnlijk vroeger een karrenspoor was.