Vrijdag 17 juli
Afgelegde km: ± 127 km
Activiteiten: Wandeling Hengill – Kerið
Overnachting: bushcamp omgeving Laugarvatnshellir
Om een uur of half 8 staan we op. Het is zelfs zulk mooi weer dat we buiten, met een trui aan, ontbijten. Omdat de koelkast het op gas niet doet, hebben we naast heerlijke skyr ook een hamburger gegeten, want het vlees moet op.
We doen rustig aan en verlaten om een uur of half 10 de campsite. Echt een leuk plekje. Waren wij gister als eerste op de campsite, ondertussen stonden er 9 kampeervoertuigen. De laatste kwam pas binnen nadat wij al op bed lagen om een uur of half 11. Het is dan nog volop licht.
We rijden direct naar het startpunt van de wandeling (Rother wandelgids 54: Geothermisch gebied van Hengill; 2:45 uur; 8,7 km en een hoogteverschil van 300 meter). We zijn net op tijd om het laatste parkeerplekje te kunnen bemachtigen voor onze auto en caravan. Later moet men parkeren op de toerit, wat resulteert in een lange rij geparkeerde auto’s langs de weg. Het is zulk mooi weer dat waarschijnlijk iedereen het idee had om deze wandeling te doen i.v.m. het badje dat wacht aan het eind. Een hele wandeling bij deze temperatuur. Eerst de berg op en dan via een pad langs de pruttelende aarde.




De badjes laten we nog even rechts liggen om eerst naar het eindpunt van de wandeling te lopen. Ineke maakt nog een cruciale fout. Je moet aan het eind nl. nog naar een meertje lopen. Ineke dacht dat dat bergopwaarts was, omdat je daar meer mensen naar toe zag lopen. Johan had geen zin, die bleef beneden en liep naar een warmwaterbronnetje aan het eind van het dal. Wat overigens dus het echte eindpunt van de wandeling was. Ineke zwoegt nog even naar boven, om daar te ontdekken dat het de moeite niet waard was. Zo prachtig is het uitzicht met de elektriciteitsmasten niet. De afdaling is erg stijl, dus niet echt een plezier. Daarna lopen we langs een heel mooi dal terug naar de badplaats. Ineke neemt even een “verfrissend” bad in het gloeiend hete water. Maar als je eruit komt, kun je toch even lekker afkoelen. Het is nl. erg warm. Overigens blijkt het maar 17 graden te zijn. Het is wel de warmste dag van onze vakantie.


Nadat Ineke zich weer heeft aangekleed (er zijn mooie schotten waarachter je je kan verkleden), gaan we op zoek naar de cache die hier moet liggen. Daar moeten we toch nog wel even voor zoeken. Blijkt Johan er boven op te staan. Dan aanvaarden we de terugreis. Moe maar voldaan komen we bij de auto, waar we snel water drinken. We hadden iets te weinig water bij ons tijdens de wandeling. Wel mutsen en regenjassen die we vandaag niet nodig hadden. Overigens waren we onze petjes ook vergeten. Gelukkig is Johan niet verbrand op zijn hoofd.



Onze gelopen route : Hengill. Een wandeling van uiteindelijk 9,1 km waar we 4:15 uur over doen. Dat is dus inclusief badderen en geocachen. Deze wandeling is echt de moeite waard. Hij staat zeer terecht in de top tien van Rother. De prachtige kleuren en het mooie landschap zijn uniek.
Na een glas water gaan we snel deze drukke parkeerplaats verlaten. Helaas vergeet Ineke de deur van de caravan dicht te doen. Maar dat ontdekken we pas later. We rijden eerst naar Selfoss op zoek naar een winkel waar we een elektrische koelbox willen kopen. In de derde winkel lukt dat. Wel een duur apparaat van 25.000 kronen, maar dan heb je ook wat.
Ondertussen zijn we erachter gekomen dat we de sleutel van de caravan kwijt zijn. We rijden daarom terug naar de wandelparkeerplaats, onderweg turend of de sleutel misschien uit het slot op de weg is gevallen. Het laatste stuk loopt Ineke even, zodat Johan niet hoeft te keren met de caravan. Helaas nergens een sleutel te vinden. Nog maar eens de caravan van binnen bestuderen. En ja, dan ziet Ineke ineens de sleutel. Die had ze op tafel laten liggen en was tijdens de rit weggegleden onder een kussen. Gelukkig. Nu zijn alle problemen weer IJsland uit en kunnen we onze route vervolgen.
Eerst rijden we naar een parkeerplaats langs weg 35 richting het noorden. Hier heb je een prachtig uitzicht over de vallei. Daar maken we de koelbox gereed voor gebruik, om nog met de laatste kilometers die we gaan rijden wat kou te produceren.



Volgens planning zouden we naar de Kerið krater gaan. Dat doen we ook, maar alleen om er een blik in te werpen.
We lopen er niet meer helemaal omheen. Terwijl we wel 2 maal 2 euro (in kronen) hebben betaald. Maar we hebben het even gezien. Dit is overigens de enige plek in IJsland waar we toegang voor hebben betaald. Op de parkeerplaats zien we zo’n prachtige 4wheeldrive met monster banden. Daar zou Ineke wel eens mee door IJsland willen rijden. We hebben al vaak met een 4wheel drive gereden, en er zelfs één gehad, maar nog nooit met zulke zware banden.
Dan rijden we door naar onze overnachtingsplek langs weg 367 op de weg naar Laugarvatnshellir. Johan moet vlak bij de overnachtingsplek al een keer hard remmen voor een paar overstekende schapen. Ineke had dit plekje gevonden omdat hier een cache ligt.

Vlak voor de afslag naar de geocache zetten we de auto langs de kant van de gravel road. Heerlijk rustig. Voor ons doen zijn we erg laat op onze overnachtingsplek, pas na 6 uur. Maar gelukkig is het nog heerlijk licht buiten. Na het eten gaan ook wij nog even de historisch plek Laugarvatnshellir bezoeken.


Vroeger hebben hier mensen gewoond, maar nu is het een stinkende grot waar alleen nog schapen bivakkeren. We loggen nog een tweetal caches. Het leuke van geocachen is dat je op leuke plekjes komt, maar ook af en toe wat leert. Zo zien we hier pillow lava, nog nooit van gehoord.
We zijn zelfs zo lui dat we er met de auto naar toegereden zijn. Daarna drinken we nog wat en gaan om een uur of half elf op bed. Zelfs dan is er nog een auto die naar Laugarvatnshellir gaat.