Dinsdag 28 juli
Afgelegde km: ± 96 km
Activiteiten: Námafjall; Grótagjá; rondje Myvatn; Höfði; Skútustaðir pseudokraters & rokerij
Overnachting: camping Vogar ten zuiden van Reykjahlíð
We hebben besloten om hier 3 nachten te blijven. Hier is zo veel te zien en beleven. Op deze manier kunnen we rustig overal van genieten.
Wel starten we vroeg. We doen eerst de wandeling bij Námafjall (Rother 33 rood; hoogte 130 meter; afstand 2,8 km; tijd 1 uur). En dan is het ook wel prettig dat we vroeg zijn begonnen. Er zijn nog maar enkele auto’s als we door het drukke gebied met borrelende poelen en stomende steenmannetjes lopen, dus je kunt mooie foto’s nemen, zonder al te veel mensen er op. Vanuit dit gebied start ook de wandeling.
De berg op is redelijk lastig. Het is een glibberig pad naar boven. Ineke loopt dan ook voetje voor voetje naar boven. Dat verklaard de rode categorie van deze wandeling, want qua afstand en stijging is het een makkie. Gelukkig komen we heelhuids, zonder te vallen of uit te glijden boven bij de top. Hier vandaan heb je een prachtig overzicht, ook over Reykjahlíð en het Myvatn meer.
De terugweg is helemaal eenvoudig. Langs het pad staan paaltjes met touwen er tussen. Ineke doet een handschoen aan en houdt zich tijdens de afdaling aan dit touw vast. Dat geeft net wat meer zekerheid. We hadden namelijk de stokken vergeten.
Als we weer beneden zijn steekt Ineke de weg over om een veld met lupinen te fotograferen. Die hebben we natuurlijk ook al erg veel onderweg gezien, maar lopend is het nemen van foto’s nog wat eenvoudiger. Onze route op wikiloc: Námafjall. Onze wandeling was uiteindelijk 3,7 km met 147 hoogtemeters. We hebben deze wandeling gedaan in 1 uur en 3 kwartier.
We rijden direct door naar Grótagjá. Ineke had hier gisteravond al een cache gevonden, maar dit gebied is echt de moeite waard. Dus Johan moet het ook nog zien. Het is er rustig, dus we kunnen nu in de grot afdalen en rustig wat foto’s nemen.
We ontdekken dat er eigenlijk meerdere ingangen zijn. We hebben er 3 ontdekt. Daarna klimmen we nog op de lava scheur. Echt een prachtige omgeving. Ook al zijn we eigenlijk vlak bij de camping, toch drinken we koffie in de auto op de parkeerplaats.
We rijden via het weggetje verder richting de camping. Dat had Ineke gister al ontdekt. De weg is weliswaar geen asfalt meer, maar gaat door een mooi gebied met bomen, struiken en lava velden. Deze weg komt uit bij de camping. Aan het eind is een hek, dat dit maal dicht is, en er rijdt net een grote bus met toeristen door. Gister was dit hek Ineke niet eens opgevallen, omdat het open stond. We kunnen elkaar met moeite passeren. Dit is dan ook niet echt een weg voor dergelijke bussen, en even later zien we de bus dan ook achteruit terug rijden. We gaan even naar de campsite om gebruik te maken van het toilet. Nu we hier toch zijn vragen we bij de receptie hoe het legen van de chemisch toilet hier werkt, dat was niet duidelijk aangegeven. Klaarblijkelijk kun je het chemisch toilet lozen in een geel oranje buis bij het toilet gebouw. We melden dat we langer blijven en we krijgen de code voor de wifi. Tevens vraagt Ineke de openingstijden van de krachtcentrale Krafla. Maar daar weet hij niets van. Ook via internet komt hij niet met een oplossing. Ineke leest later in de reisgids dat deze open is voor publiek vanaf 12:30 uur. Maar daarover meer in een volgend verslag.
Na dit intermezzo gaan we een rondje Myvatn rijden. De eerste stop plek is Höfði. Dit is een erg mooi plekje. Een soort parkje met mooie wandelpaden. We maken er een korte rondwandeling. Mooie begroeiing en aan het eind uitzicht op mooie lavarotsen in het heldere water.
Onze wandeling op wikiloc: Höfði. Een korte wandeling van 1,7 km en 3 kwartier zonder noemenswaardige hoogteverschillen.
De volgende stop is bij het dorpje Skútustaðir aan de zuidkant van het meer. Hier maken we een wandeling rondom een meertje langs pseudokraters. Deze wandeling valt wat tegen. Het landschap is kaal en slechts enkele pseudokraters zijn nog goed te herkennen. Dus als je weinig tijd hebt zou je bij 1 pseudokrater kunnen kijken om daarna weer terug te lopen. Uiteindelijk wordt de wandeling pas echt interessant aan het eind.
We lopen niet langs de weg terug, maar steken over en lopen eerst langs een paar huizen, dan door de weilanden met net gemaaid gras, dan weer even terug naar de weg, omdat Johan niet door het gemaaide land wil lopen, waar de boer net bezig is met het omkeren van het gras, en daarna naar het kerkje. Je zou dus ook gewoon door kunnen lopen over het land naar het kerkje. We bezoeken het kerkje van binnen en nemen een kijkje bij een rokerij die hier is. We kopen hier roggebrood (heerlijk zacht en zoet), dubbel gerookt lamsvlees en een stuk gerookte forel. Een bezoek aan deze rokerij is een aanrader. Gewoon naar binnen gaan.
Onze gelopen route en de locatie van de rokerij zijn te vinden op Wikiloc: Skútustaðir pseudokraters en rokerij. Een wandeling van 4 km en slechts 42 hoogtemeters, die we in 1 uur en 3 kwartier hebben gelopen. Met name het laatste deel is leuk vanwege de rokerij. Vanaf hier heb je ook het mooiste zicht op de pseudokraters.
We rijden verder langs de west kant van Myvatn om het rondje af te maken. In Reykjahlíð gaan we de winkel bezoeken. Zelfs op dit tijdstip, vroeg in de middag, is het er druk. Er is zelfs geen sinaasappelsap. Johan koopt vlees voor de barbeque en skyr.
Om 3 uur zijn we weer op de camping. We nemen een verlate lunch met een plak verse roggebrood, dik belegd met boter (op aanraden van de verkoper bij de stokerij) en belegd met plakjes van de gerookte forel. We zitten de gehele middag buiten, maar Ineke wel met een dikke trui en onder een deken. Voor IJslandse begrippen is het dus mooi weer. Waarschijnlijk een graad of 10. Johan stookt aan het eind van de middag het vuur op voor een barbecue. We hebben worstjes en een stuk gemarineerd en gekruid lamsvlees. Johan is normaliter geen voorstander van gemarineerd vlees, want de marinade verbrandt alleen maar tot koolstof, maar dit was het enige vlees in de winkel dat niet bevroren was .
Na het eten gaat Ineke nog een tweetal geocaches zoeken. O.a. één bij een grotje bij het kruispunt in Reykjahlíð. Deze grot is beduidend minder mooi dan de andere waar we eerder vandaag zijn geweest. Je moet hier met een touw of een steile trap naar beneden.
De campsite blijft tot erg laat redelijk leeg. Tot ver nadat we op bed gaan komen er nog kampeervoertuigen bij. Mensen verlaten soms ook pas om 4 uur ‘s middags de campsite. Klaarblijkelijk hebben wij een totaal ander dagritme dan de meeste kampeerders.