Vrijdag 4 mei
Activiteiten: wandeling Rouvas kloof
Afgelegde afstand met de auto: 0 km
Overnachting: Eleonas country village in Zaros
Om 8 uur zitten we te genieten van het heerlijke ontbijt. We hebben het gehele restaurant voor ons alleen. Pas als wij klaar zijn met het ontbijt komen de volgende gasten.
Om negen uur starten we vanaf ons huisje met de wandeling door de gorge van Rouvas. Gebaseerd op route 36 uit de Rother wandelgids: Door de Rouwas kloof naar Agios Ioannos 938 meter.
We zien wel hoe ver we komen, maar we gaan er van uit dat we niet de gehele wandeling gaan lopen. Die heeft een hoogteverschil van 500 meter. Dat is ons een beetje te veel van het goede.
Mooi dat de wandeling direct start bij het huisje. We moeten vanaf het huisje eerst de zwarte pijlen volgen totdat we op de keurige wit met rode markering van de wandeling komen. Dit pad is én veel belopen én goed onderhouden, alhoewel we het eerst uur niemand tegen komen. Daarna komen we 1 wandelaar tegen. Na een paar minuten praten blijkt het ook nog eens een Nederlander te zijn.
Een prachtige route. Eerst door het dal van de gorge, waar je keurig om de rotsblokken en over de rotsblokken heen wordt geleid. Af en toe loop je op de zijkant van het dal. Slechts op 1 plek was het wat lastig (met name op de terugreis). Dan gaat Ineke gewoon op de grond zitten en met een klein sprongetje naar beneden. Af en toe lopen we langs de afgrond maar het was nergens gevaarlijk. Er zijn zelfs af en toe hekwerken langs het pad. Na zo’n 2 uur wandelen komen er af en toe mensen ons inhalen. Vlak na de brug over de gorge hebben we nog net een beetje zicht op het Rouvas forest en zien dat dat nog de nodige kilometers klimmen is. Daar keren we om. Bij de brug was ook een geocache, die Ineke al snel vond. Altijd leuk zo tijdens een wandeling. De route valt eigenlijk best wel mee. En we zouden best nog hoger kunnen klimmen. Het eerste deel tot aan de kerk was zeker het vermoeiendst want daar gutste het zweet langs Inekes gezicht. Maar later viel dat eigenlijk reuze mee. Het eerste deel van de terugweg is lastig omdat dalen over rotsblokken en trappetjes gewoon lastiger is dan stijgen. Maar later nemen we de eenvoudige weg via een landweggetje dat zigzaggend terug gaat naar de kerk. Vandaar is het nog maar een paar honderd meter naar ons huisje dat bijna bovenaan staat. Helaas is het hek dicht, maar we vinden nog wel een gat waar we doorheen kunnen. Details van onze route door de Rouvas Kloof. Uiteindelijk een afstand van 8,7 km met een hoogteverschil van 987 meter, maar dat laatste getal vertrouw ik niet helemaal. Ga er maar vanuit dat het minder dan 500 meter is geweest, de GPS is vaak onnauwkeurig in een kloof.
In ons huisje rusten we uit en zakken daarna af naar het zwembad waar we in alle rust nog wat halve cirkels trekken voordat de kinderen arriveren. Want tja het is wel mei vakantie. Ineke verwend zichzelf met een massage, die daar ook mogelijk is en de masseur had anders toch niets te doen.
’s Avonds eten we voor de laatste keer bij het restaurant. Weer een menu voor twee. Dit keer met vlees. Allerlei soorten. Maar dit is echt veel te veel. We kunnen het dan ook voor het eerst niet op.
’s Avonds zitten we nog lekker in het donker op het dakterras.