Dinsdag 22 april
Activiteit: wandeling levada do Calderaeo verde
Om half acht staan we op. Dan wordt het net een beetje licht. We maken een ontbijtje met thee, wit brood, ei, yoghurt en Madeira-iaanse banaantjes.
Na het ontbijt vertrekken we naar Queimadas, waar we de wandeling langs de Levada do Caldeirao verde gaan doen.
De GPS wijst ons de weg. De auto heeft er af en toe moeite mee of Johan heeft af en toe moeite met het feit dat de auto niet zo snel kan. Ineke vindt het prima om zo langzaam te rijden.
De auto brengt ons desondanks keurig de bergen op en weer af. We rijden via Poiso naar Santana.
Onderweg zien we nog wel zo’n typisch Santana huisje, maar zijn er niet voor gestopt. Van Santana tot Queimadas komen we geen auto tegen, maar als we er aankomen is het een drukte van belang. We kunnen nog net een goede parkeerplek vinden. De mensen na ons moeten overal en nergens een parkeerplek zien te vinden. Vroeg starten kan dus uit.
We gaan eerst lekker koffie drinken voor het huis en starten daarna met de wandeling. Een mooie wandeling. Eenvoudig (omdat het pad vrijwel horizontaal loopt) en afwisselend. Doorkijkjes met mooie uitzichten, steile hellingen, watervallen, tunnels en een prachtige omgeving. Waar nodig zijn er goede relingen langs het pad, dus gevaarlijk is het nergens.
We zijn zeker niet alleen, al heb je niet echt last van elkaar. Wel is het frisser dan verwacht. De trui houden we vandaag lekker aan. Je loopt bijna de gehele route in de schaduw. Onderweg lopen we door diverse korte of langere tunnels. De tunnels zijn niet alleen donker, maar ook af en toe laag. Johan moet zich vaak, Ineke af en toe, bukken. Al met al leuk en spannend, omdat het licht van onze hoofdlampjes wat tegen valt. M.b.v. Ineke’s lampje, in de hand en schijnend op de grond en af en toe op het plafond (om te voorkomen dat Johan zijn hoofd stoot) komen we langzaam voetje voor voetje vooruit. In deze tunnels is vaak een reling langs het water.
Op het eindpunt van de wandeling, Calderaeo verde, is het erg druk. Iedereen pauzeert hier in het zonnetje. Vanaf daar is het nog een 20 meter naar de Caldero verde; een mooie waterval. We zien hier ook hele grote groepen wandelaars. Gelukkig komen we die bijna niet tegen onderweg tijdens de wandeling. We besluiten niet verder te lopen. De Caldeirao Inferno staat nergens aangegeven en het is al laat. We lopen, na een rustpauze, dezelfde weg terug. De track van de route is te vinden op wikiloc: Levada do Calderaeo verde (hoogteverschil 66 meter; afstand 11,8 km; onze tijd 5 uur).
Via ongeveer dezelfde weg rijden we terug naar huis. In Camacha gaat Ineke naar de winkel om brood te kopen voor de volgende ochtend. Ze hebben nu zelfs bruin brood. Ineke koopt ook Pastéis de Nata; de taartjes die we vorig jaar gegeten hebben in Lissabon. Hier te verkrijgen in de supermarkt. Daaraan merk je dat je in Portugal bent.
Thuis aangekomen is het fris, maar we gaan toch met de trui aan buiten zitten.
’s Avonds thuis gegeten en genoten van het openhaard vuur.