Vrijdag 25 april
Dagactiviteit: rondwandeling vanuit Ribeiro Frio
Vandaag is het een feestdag in Madeira: dag van de revolutie.
Net als anders om een uur of 7:30 uur opgestaan. Lekker ontbijtje met ei, bruin brood, banaan, en yoghurt. Koffie gezet voor in de thermosfles en op pad naar Ribeiro Frio (wandeling 25, een combi van de korte wandeling en alternatief 1). Een top wandeling. Erg afwisselend en leuk om naast de levada wandeling ook een bergje te beklimmen met fantastisch uitzicht.
Omdat we al eerder langs Ribeiro Frio waren gereden (op weg naar Quiemadas) wisten we dat er weinig of geen parkeerplaatsen waren. We hadden al gezien dat komend van Funchal je wel goed kon parkeren op een echte parkeerplaats vlak voor het bord met Ribeiro Frio (voor de laatste bocht). Daar parkeren we dan ook de auto.
Hier maken we echter wel een kleine fout. We gaan hier nl direct oversteken en omhoog klimmen. In plaats van eerst de korte wandeling te doen. Maar achteraf gezien is dit prima uitgevallen. De reden om eerst de korte wandeling naar Balcoes te gaan maken was ingegeven door mogelijke opkomende mist. Maar daar hoeven we vandaag niet bang voor te zijn. Het blijft mooi zonnig. Langs het keurige stenen pad met treden gemaakt van allemaal kleine ronde steentjes lopen we door het laurierbos naar boven. Boven op de hoogvlakte bij een boerderij wacht ons een prachtig uitzicht en een rust!!!. Ook komen we op dit deel van de wandeling geen mens tegen. En dat is wel eens prettig. Me maken hier nog een kleine detour naar een picknick plek die volgens de kaart daar moet zijn: Area de Lazer Do Chao Das Feiteiras. Daar zien we en lokale Madeiranen en schapen. De Madeiranen zijn al lekker een vuurtje aan het stoken en genieten van hun vrije dag. Je kunt daar dus zelfs met de auto komen. Wij lopen weer terug naar de route om de afdaling in te zetten. Dit valt even goed tegen. Het eerste stuk van de afdaling is vrij stijl. Maar het valt uiteindelijk wel mee. Nergens gevaarlijk. Maar misschien is het inderdaad handiger om de route, zoals het ook is beschreven, andersom te lopen.
Al snel komen we bij een oude snel stromende levada. Deze levada (levada Do Pozo Do Bezerra) loopt voor de verandering niet horizontaal, maar daalt vrij stijl naar beneden. Deze levada is overigens op sommige plaatsen behoorlijk vervallen. Maar wel weer eens wat anders. Ook op dit stuk van de route komen we geen mens tegen.
Uiteindelijk komen we bij een soort driesprong van levada’s. Zie foto.
We zien dat de levada richting Portela afgesloten is (wat overigens nergens is aangegeven). Gelukkig gaan wij links af richting Ribeiro Frio. Vanaf hier is het wel weer een vlakke route, en al snel komen we de nodige andere wandelaars tegen. Af en toe worden we getrakteerd op mooie vergezichten. Deze levada (levada Do Furado) is weer beveiligd en dat is ook wel nodig. Je loopt af en toe weer lekker langs de afgrond. Maar nergens is het eng. Vlak voordat we bij Ribeiro Frio komen (Ineke kijkt alvast op de GPS hoe we moeten lopen), struikelt ze op het verder overigens vlakke pad over een grote steen, en gaat dus mooi onderuit. Gelukkig valt het mee. Wat modder op de knie en arm is de enige schade.
Bij Ribeiro Frio steken we de weg over en komen dan vanzelf langs de levada op het pad naar de Balcoes. Hier is het wel drukker en we zien zelfs een kinderwagen. Maar wel een prachtig uitzicht over het dal met in de verte Santana en de pieken Pico Ruivo en Pico Areiero. Net weer even anders dan we op de hoogvlakte hadden gezien. Daarna lopen we via de forellen kwekerij en de prachtige picknick plaats in de schaduw terug naar de auto. De track van de route is te vinden op wikiloc: Ribeiro Frio (hoogteverschil 382 meter; afstand 10,9 km; onze tijd 4:30 uur).
We rijden direct terug naar onze eigen paradijsje en de rest van de middag genieten we voor het huisje van de zon. En de schaduw, want al snel is het te heet om in de zon te zitten.
Ineke maakt nog een korte wandeling door de tuin om veel (lang niet alle) prachtige bloemen te fotograferen. Aan het eind van de middag maken we in het huisje weer een heerlijk haardvuurtje om het binnen warm en gezellig te maken. We eten ’s avonds in ons huisje.