Maandag 10 augustus
Autorit: Spitzkoppe => Bloedkoppie
Overnachting: Bloedkoppie campsite
Om kwart voor 6 opgestaan. Het is een warme nacht geweest en tegen de ochtend begint het een beetje te waaien. Om 7 uur gaan we Bushmen Paradish bezoeken. We zitten eerst op de verkeerde plek te zoeken, als gevolg van een fout in de Lonely Planet die wij bij ons hadden. Het pad naar Bushmen Paradise blijkt helemaal aan het eind van de weg te zijn. Het 1ste stuk klimmen langs een kabel doen we in 5 minuten. Daarna is het nog 5 minuten lopen naar Bushmen Paradise. Een mooie plek met nog enkele paintings, maar die zijn niet meer volledig.



De terugreis naar beneden is moeilijker. Stap voor stap gaat Ineke langs de kabel naar beneden. Geen wandeling voor mensen met hoogtevrees. Gelukkig duurt de afdaling niet lang.
Bij het verlaten van Spitzkoppe hebben we nog souvenirs “geruild” tegen een T-shirt, olie, meel en suiker.
Dan de laatste 30 km naar de asfaltweg. Bij de asfaltweg hebben we koffie gedronken. Nu denken we dat er geen risico’s meer is op een lekke band. Onderweg naar Swakupmund wordt het landschap steeds kaler. Bij Spitzkoppe zijn er nog bomen en gras. Vanaf nu alleen gras en dichter bij Swakupmund zien we alleen nog een kale vlakte met een opkomende mist.

In Swakupmund zien we direct een tyre repairshop, en ja, dat blijkt ook nog het goede adres te zijn. De garageman belt met Britz, omdat zij alleen maar Goodyear i.p.v. Dunlop banden op voorraad hebben. Alles is in orde en binnen 15 minuten is de oude band vervangen. Ondertussen gaat Ineke boodschappen doen in de Shoprite ernaast.
Dan op zoek naar NWR waar we een permit kopen om op de Bloedkoppie campsite te kunnen overnachten. Ze kijken helemaal niet of er al boekingen zijn. Het kan dus voorkomen dat er meerder mensen overnachten op de campsite. Het is dus zaak om niet al te laat aan te komen op de campsite. We mogen met deze permit overal in het park kamperen op één van de vele campsites.
Daarna naar het internet café. De eerste winkel was gesloten (opgeheven) maar bij de 2de lukt het zelfs om de foto’s op CD te branden voor N$50. Dat zou een half uurtje duren. Ondertussen wandelen wij naar de zee. De temperatuur in Swakupmund en aan zee is erg aangenaam. De auto staat geparkeerd langs de weg met bewaking. De jongens hier zijn duidelijk te herkennen door het vestje dat ze dragen. Kosten voor het bewaken van je geparkeerde auto bedraagt N$10.
Nog wat lekkers gekocht voor de lunch en om 12:30 uur verlaten we Swakupmund op weg naar de Welwitsha’s. Dit keer rijden we alleen het tweede deel van de Welwitcha drive.
We stoppen op een plek waar veel welwitcha’s staan, tussen de Dolorite dike en de Swakop river.





Op naar Bloedkoppie, waar we om ongeveer 3 uur aankomen. We vinden een mooie plek. Later, tijdens onze wandeling, zien we dat er nog een andere mooie plek is onder bomen.


Wij zijn, aangekomen bij Bloedkoppie, links afgegaan. Aan het eind zijn twee kampeerplekken. Wij kiezen voor de één na laatste campsite. We hadden ook rechtsaf kunnen gaan en helemaal om Bloedkoppie heen kunnen rijden. Daar is een erg mooie beschutte plek met bomen.



Tegen zonsondergang beklimmen we de berg naast Bloedkoppie. Vandaar zien we de zonsondergang en hopen nog een bloedrode Bloedkoppie te zien. Maar dat valt tegen. Ver na zonsondergang gaan we weer naar beneden. We hadden verwacht dat Bloedkoppie roder zou opkleuren, maar misschien is dat alleen in het midden van de zomer het geval als de zon verder naar het zuiden ondergaat. Nu zat de berg ertussen.
Johan maakt mais/wortel en aardappel in folie op het vuur samen met een lekker lamsboutje. Het is ’s avonds nog lekker warm.