Vrijdag 24 juli
Autorit: Tsumkwe =Sepupa
Overnachting: Bushcamp 10 km vanaf Sepupa op de weg naar Tsodilo hills
Om 6 uur opgestaan om de zonsondergang te zien op het plateau bij de andere campsite. We waren te laat: de zon was net boven de horizon. Toen kregen we wederom bezoek van dezelfde jongeman van gisteravond. Bibberend van de kou overhandigde hij ons een boek waarin we onze naam, het kenteken van de auto en de “reason to visit” konden opschrijven en kregen een receipt voor het bedrag dat we gisteren hadden betaald.
Na het ontbijt op pad. We rijden een stukje naar het zuiden, in de hoop langs de bushman village te komen. Uiteindelijk zijn we met een aantal bochten op dezelfde weg weer teruggereden naar de hoofdweg, zonder een dorp tegen te komen.
Bij de grens (Dobe) gaat alles goed. Men wil de inhoud van onze koelkast bekijken. Er viel niets te zien want we hadden alle vlees al opgegeten.
We hebben problemen met de benodigde gegevens van de auto. Men wil naast het chassisnummer ook het nummer van de motor hebben.
We moeten zelf het Namibië grenshek openmaken. Het hek van Botswana wordt door de grenswachten open gemaakt. De grens is tevens een vetenary fence, dus moeten onze schoenen worden gedesinfecteerd door op een plateautje met vloeistof te staan. De autobanden worden helemaal afgespoten. Dit tegen de verspreiding van mond -en klauwzeer.
De grens van Botswana gaat goed. In een piepklein schuurtje moeten we de nodige papieren invullen onder toeziend oog van twee overheidsfunctionarissen. Vandaar worden we begeleid door een derde man, die plotseling verklaart: “I do smoke”. Johan geeft hem 3 sigaren, die hij in München had gekocht. Elk een lekkere sigaar.
Daarna eerst 10 km zandweg alvorens we op een gravelroad komen, die helemaal doorloopt tot aan de asfaltweg. Halverwege is ook nog een stuk zandweg, maar de weg is goed te rijden.
Bij Gumare gaan we tanken en kopen we vlees bij een lokale slager. De slager is moeilijk te vinden en men weet ons met moeite de weg te wijzen. Hier is alleen 5 soorten rundvlees te koop. Johan neemt mooie dunne lapjes voor op de barbecue. Bij Sepupa gaan we de asfaltweg verlaten. Van de drie routes naar Tsodilo kiezen we vandaag voor de meest zuidelijke route. Er staat echter (zoals overal in gidsen en sites vermeld) geen bordje.
Pas na een 5-tal kms langs een pijpleiding moeten we rechtsaf. Hier staat alsnog een bordje. De GPS gaf echter duidelijk aan dat we op de goede weg waren. Na ongeveer 5 km vinden we een mooie kampeerplek voor de nacht. Op het moment dat we stoppen komt er nog een auto die ons passeert. Daarna zijn er geen auto’s meer langs gekomen die avond of de volgende ochtend.
Er ligt genoeg hout in de omgeving voor een goed vuurtje. Johan maakt het vlees op de barbecue. Omdat er geen stenen zijn, graaft Johan een gat in de grond voor het vuur en gebruiken we lege bierblikjes als steun voor het rooster. Omdat je je eigen afval mee moet nemen als je in de bush kampeert, hebben we inmiddels voldoende bierblikjes verzamelt. De rijst met prei, wortel en paprika en een zakje kruiden (meegenomen uit Nederland) worden klaargemaakt op het gasstel.
Het is die nacht erg koud. We liggen gelukkig onder 2 slaapzakken. We hebben onze eigen slaapzakken meegenomen en we hebben 1 van de twee slaapzakken bij ons van het autoverhuurbedrijf.