Zondag 26 februari
Activiteiten: Hooker valley trail
Temperatuur: 14°
Afgelegde afstand met de camper: 65 km (55 minuten)
Overnachting: White Horse Hill Campground (DOC)

😊🤩🥳👍 Ineke heeft het gehaald! De hele Hooker valley track van 10,4 km en 200 hoogtemeters.

Maar laten we bij het begin beginnen. Als van ouds staan we op om half 7. We ontbijten niet met thee, maar met koffie. Zo hebben we ieder geval ruim voor de start van de wandeling onze cafeïne binnen. Anders bestaat de kans dat Ineke hoofdpijn krijgt. Om 20 over 7 rijden we weg van deze mooie campsite. Er is al behoorlijk wat verkeer op de weg zo op zondag ochtend. We rijden in 45 minuten naar de Hooker valley. Een prachtige route langs een blauw meer. Met niet te veel heuvels en een prachtig zicht op mount Cook en andere besneeuwde bergen. Om tijd te besparen stoppen we niet onderweg. Dat doen we morgen wel als we dezelfde route terug rijden.

Om 20 over 8 starten we met de wandeling. Het dal is dan nog in de schaduw en we hebben geluk: een stralend blauwe hemel en zo’ 8 graden: lekker wandelweer. Een prachtige wandeling. Op een gegeven moment (en later op de dag nogmaals) horen we een razend geluid. Blijkt dat er dan een stuk sneeuw van de top naar beneden komt. Een afwisselende wandeling, met in totaal 3 swing bridges.

Inmiddels is Ineke expert geworden in het bedwingen van swing bridges. Met één kruk in de rechterhand en de linker hand aan de reling. Johan tilt dan de linker kruk. Zo overbrug ze al swingend deze bruggen. Na ongeveer 3 km is er een picknick tafel waar we een boterham met ei verschalken. Onderweg zoekt Johan nog enkele geocaches. De laatste, bij het eindpunt heeft hij helaas niet kunnen vinden. De geocaches liggen allemaal een eindje van het pad af. Om Inekes energie te sparen en om te voorkomen dat ze valt gaat Johan deze geocaches zoeken.

Ineke komt aan bij het eindpunt van de Hooker valley track (stipje in het midden)

Om ongeveer half 12 zijn we bij het meer en hebben zicht op de gletsjer. Daar pauzeren we uitgebreid alvorens de terugweg te aanvaarden. Inmiddels is het warm, alhoewel de temperatuur volgens Polarsteps niet hoger is geweest dan zo’n 17 graden. Alle jassen en truien zijn inmiddels verdwenen in Johans rugtas. Het is inmiddels wel erg druk geworden. Tja, dat heb je als je deze trail op een zonnige zondag gaat lopen. Op de terugweg pauzeren we wederom bij de picknicktafel halverwege.

We zijn echt de enigen die hier pauzeren. Verder is er nergens een bankje te bekeken. Daarna gaat Ineke nog een aantal keren uitrusten op een steen langs het pad. Johan loopt steeds naar de volgende swingbridge in zijn eigen tempo en wacht daar dan op Ineke. Onderweg wordt ze vaak aangemoedigd. Meest gehoorde: “good on ya!” (Even opgezocht op Google: way to show approval (like “well done”, “good job”) and express heartfelt congratulations). Opbeurende opmerkingen dus. Maar de laatste kilometer was echt heel zwaar. Ineens kon ze nauwelijks meer vooruitkomen. Johans woorden: “op haar tandvlees is ze binnengekomen”. Maar ze heeft het gehaald en het was zeker de moeite waard. We hebben 10,98 km gelopen (dat ronden we dus af naar 11 km) en 206 hoogtemeters. Dit alles in 6,5 uur. Details van onze route: Hooker valley track.

We hadden best een mooi plekje gevonden op deze grote DOC camping, maar we hebben er niet veel van kunnen genieten. Om half 6 gaan we met de camper naar The Hermitage, 1 van de oudste hotels van het land, maar nu geheel modern. Daar hebben we ons vanavond op een welverdiend diner buffet getrakteerd (Een dag van te voren geboekt). Eerst lopen we nog even door het winkeltje en zien de spreuk die wel heel erg van toepassing is op Ineke vandaag.
We hebben heerlijk gegeten. We hebben ook geluk met onze zitplaatsen. We zitten vlak bij het raam met uitzicht op mount Cook (Hoe eerder je boekt, hoe beter je plaats?). Het leuke van een buffet is, dat ieder iets anders kan eten. Ineke vindt de gerookte zalm overheerlijk en de koolsalade. Johan heeft zich getrakteerd op een glas port met een kaas plankje, terwijl Ineke zich de zoete nagerechten liet smaken. Kortom: echt een aanrader.

Toen we om 8 uur weer naar de camping reden was daar nergens meer plek voor ons. Met onze camping pass moeten we online boeken. Veel mensen komen gewoon aan en zo kunnen er veel meer mensen staan dan formeel mogelijk is. Johan heeft de camper ergens op de camping langs de weg gezet. We zijn direct gaan slapen, want we waren doodop.