Woensdag 8 maart
Activiteiten: reisdag
Temperatuur: 22°
Afgelegde afstand met de camper: 188 km (3 uur 25 minuten)
Overnachting: Pelorus Bridge campsite (DOC)
Vandaag wordt een reisdag. Johan verslaapt zich. We worden pas op 7 uur wakker. We kunnen heerlijk buiten ontbijten. Om 8 uur vertrekken we en gaat Johan beginnen met zijn 1ste uitdaging: de 12 km dirt road, over de heuvel, langs een slingerende weg. Dat gaat veel eenvoudiger dan afgelopen zondag, toen het regende en het veel drukker was op die weg. Nu hebben we de weg nagenoeg alleen en omdat de weg droog is, zijn we ook niet bang dat de auto gaat slippen. Het mooie is dat er nummers langs de weg staan: we kunnen aftellen. Heelhuids komen we aan in het dal en rijden we naar Takaka.
In Takaka gaan we eerst vuil water lozen en het toilet legen. We kunnen niet goed parkeren bij dit loospunt, maar gelukkig zien we ervaren camperaars die met een emmer het Grey water reservoir legen. Goed voorbeeld doet goed volgen, dus Johan gaat met onze emmer het Grey water reservoir wat leger maken. Tegenover de dumpstation, waar we ook ons afval kwijt kunnen, is de supermarkt, waar we inkopen gaan doen. Voor slechts enkele dagen, want voorlopig zien we vaker een dorp met supermarkt.
Na de boodschappen rijden we door naar de 2de hindernis: Takaka hill. Gelukkig rijden we nu aan de berg kant en is het niet zo eng. Bovenop de berg drinken we koffie op de Ngarua Caves Lookout. Het uitzicht is mooi, maar minder mooi dan bij de Hawkes Lookout.
We dalen langzaam weer af naar zeeniveau, waar we wederom koffie drinken, bij het Appleby Recreational Reserve (S 41° 18.473′ E 173° 07.592′), voordat we de echte drukte tegenkomen. Een mooi plekje, maar wel lastig om weer op de weg te komen. Daarom rijden we even door op de parallel weg en draaien de camper op een plek waar genoeg ruimte is.
De regio Nelson is heel klein, maar super druk. Volgens ons zelfs drukker dan Christchurch. Er is maar één grote weg, de SH6, waar alles langs moet. Juist daar wil Ineke een speciale geocache scoren: een thuis opgeloste Wherigo. Tot overmaat van ramp rijden we de afslag, waar we rechts af moeten slaan, voorbij en moeten nu een rondje omrijden. Met als gevolg dat Johan naar de overkant van de weg moet om in te voegen. Maar na een paar minuten zien we een gaatje en kunnen we de goede afslag naar de cache alsnog nemen. De cache wordt snel gevonden. Dan weer terug naar de hoofdweg, waarbij we nogmaals aan de overkant van de weg moeten invoegen. Ook dat lukt en we rijden snel het drukke Nelson weer uit.
We zoeken en vinden een leuk plekje aan de linker kant van de weg aan het water om te lunchen (S 41° 13.686′ E 173° 19.151′). Daarna rijden we naar de campsite. Ruim voor 3 uur zijn we bij de campsite.
De receptie is tevens een restaurant en bakkerij. Hier ligt al een papiertje voor ons klaar met het nummer van onze kampeerplek.
Dit zou een erg mooie campsite zijn, maar dat geld alleen voor het deel zonder elektra. Laat Ineke nu net een plek met elektra hebben geboekt? Wij staan vlak bij de drukke weg en wel een kilometer van de wasmachine vandaan. Morgen, als alles weer opgeladen is, gaan we proberen om de boeking te wijzigen, zodat we wel op het mooie deel van de campsite kunnen staan. Tenslotte moeten we met de auto naar het washok.
We waren al naar het mooie deel toegereden, maar konden daar het nummer van de ons toegewezen parkeerplek niet vinden. Navraag leerde dat onze camping plek aan de andere kant van de rivier ligt. Wel hebben we een warme douche en een ruime plek (plek 1) tot onze beschikking. Deze plek is ruim, omdat de plekken 2, 3 en 4 leeg blijven. Johan vond gelukkig achter op het papiertje waar op stond wat ons camping nummer was, een code voor de douche. We kunnen tot het donker wordt buiten zitten. Maar we mogen echt niet klagen. We staan “gratis” op een luxe campsite, dankzij onze DOC camping pas. Deze camping pas is alleen geldig op deze campsite buiten het hoogseizoen.
Wel hebben ‘s nachts best last van het voorbij razende verkeer.