Donderdag 16 maart
Activiteiten: Te Manaroa spring eco trail; Waimangu walking trail; Mitai Maori cultural village
Temperatuur: 19°
Afgelegde afstand met de camper: 47 km (53 minuten)
Overnachting: Cosy cottage Thermal holiday park (plaats 51)
We hebben vandaag een druk programma en staan al om half 7 op, terwijl ik gister net had voorgesteld om een half uurtje later te starten. Tot een uur of 10 mogen we gebruik maken van de hotpools.
Het was de bedoeling om voor het ontbijt naar de warmwater bron toe te lopen, maar het was zo mistig, dat we toch niets zouden zien. Dus eerst ontbeten. Na het ontbijt gaan we de korte wandeling naar de bron maken: Te Manaroa spring eco trail. Dit is de grootste bron van Nieuw-Zeeland waar 40 à 50 liter kokend heet water per seconde uitkomt.
Gelukkig is het water in de hotpools iets lager: 36 graden, maar elke pool heeft weer een andere temperatuur. Details van deze wandeling van Alltrails van 500 meter en een hoogteverschil van 15 meter: Te Manaroa spring eco trail.
Na de wandeling trekken we onze zwemkleding aan en gaan weer lekker genieten van het warme water. Het eerste bad waar Ineke in gaat zitten (de infinity pool) was zelfs te heet. Vandaar dat we begonnen zijn in een iets koeler bad. Overal slaat de damp vanaf, wat goed te zien is op de foto.
Nadat we helemaal schoon geweekt zijn gaan we ons douchen en om een uur of 10 verlaten we de camping. We hebben geen haast, want de volgende wandeling hebben we geboekt en we mogen pas starten tussen 11 en 12 uur. Op die manier houd men de bezoekersstromen in de hand. Onderweg gaan we koffie drinken bij Okaro lake, een klein meertje waar we het rijk alleen hebben met 2 zwarte zwanen.
Dit was een DOC camping, maar die is gesloten. Na de koffie rijden we de laatste paar kilometers naar Waimangu, het jongste thermale gebied.
Dit gebied is ontstaan door vulkanische activiteit eind 18de eeuw. Op foto’s van die periode, die langs de route staan afgebeeld, is dat mooi te zien. We gaan daar een wandeling maken langs al dit thermische gebeuren.
Aan het eind van de wandeling worden we weer terug gebracht met een bus. Waar Ineke geen rekening mee had gehouden, was dat de wandeling vooral dalend is en niet zo’n klein beetje ook. Dat viel behoorlijk tegen. Een mooie wandeling, die we niet afgemaakt hebben. Ineke heeft ook niet elk Waypoint bezocht. Johan beklimt zonder Ineke de trap naar het Inferno Crater. Bij bushalte 2 (van de 3) zeiden Ineke haar benen dat ze er mee moest stoppen. Johan loopt nog door naar de kolkende baden bij de Warbrick Terraces, terwijl Ineke bij de bushalte gaat zitten. Om kwart over 1 komt de bus, die ons naar het eindpunt bij het meer brengt. Daar staat al een grote menigte te wachten. Blij dat wij al in de bus zitten, maar uiteindelijk kan iedereen mee. Het verbaasde ons hoelang we deden over de terugtocht en hoe stijl omhoog dat was. Moe maar voldaan komen we weer aan bij de camper, waar we eerst maar eens gaan lunchen.
Details van onze afdaling van 3,1 km en 46 meter hoogteverschil: Waimangu walking trail.
Daarna rijden we door naar de camping: Cosy cottage Thermal holiday park. We staan vandaag op een normale camping omdat we vanavond een Maori voorstelling willen meemaken. We krijgen zelfs een plek naast het toilet gebouw toegewezen. Die duurt van half 7 tot half 10. Dan lukt het niet meer om nog ergens een freedom camping te vinden en bij een Okay2Stay is het ook niet handig, want soms hebben ze een hek dat ’s nachts dicht gaat. Vandaar een camping: kunnen we wat wasjes draaien, want bij de hotpools hebben we veel handdoeken nat gemaakt. Dat wassen ging nog met problemen. Ineke had de munten erin gedaan, maar het apparaat deed niets. Iemand van de camping erbij gehaald. Ineke moest laten zien hoe ze het had gedaan. Daarvoor moet Johan eerst bij de receptie geld wisselen. Met die nieuwe munten werkte het wel, maar we kregen geen geld terug. Maar goed: de was is weer schoon en droog.
Ondertussen zijn we ook bezig om een nieuwe planning te maken:
– vanwege de slechte wegen a.g.v. de Cycloon Gabriëlla gaan we niet naar de Coromandel;
– de route boven Auckland draaien we om, omdat de oost route alleen in noordelijke richting open is;
– de wegen op het Noordereiland vinden we zo druk, dat het ons verstandig lijkt om op zondag door Auckland te rijden.
Om een uur of 6 gaan we met de eigen camper naar Mitai Village, het Maori dorp waar de voorstelling is gecombineerd met een buffet. Het was niet meer mogelijk om te boeken met pickup van je campsite, dus Johan kan helaas geen wijntje drinken bij het eten vanavond.
Het is er al een drukte van belang, maar we worden netjes verwezen naar tafel 25, waar toevallig onze buren van de camping ook zitten. Zij komen uit Engeland. We delen de tafel met 4 Engelsen en 2 Australiërs. Het eten begint met de nodige speeches. Daarna gaan we naar de rivier waar gedemonstreerd wordt hoe men zich vroeger met een kano verplaatste. Men had in Nieuw Zeeland geen paarden, dus een boot was het enige transport middel. Onder luid gezang komen de mannen in de kano’s langs varen.
Daarna krijgen we uitleg hoe het eten is klaargemaakt. Op dezelfde wijze als vroeger: in een kuil wordt eerst hout gestapeld met stenen er boven op. Daarna volgt de bak met eten afgedekt met sisal matten. Sisal komt hier erg veel voor. De enige aanpassing die is gedaan vanwege de voedsel -en warenwet is dat het eten is afgedekt met aluminium folie, voordat de matten erop gaan.
Daarna gaan we terug naar de tent voor het buffet. Maar voordat we kunnen eten is er gelegenheid voor het stellen van vragen. Zo hebben we weer veel geleerd over de Maori cultuur. Inmiddels had het personeel de lam in stukken kunnen snijden en begon het buffet. Keurig georganiseerd. De gastvrouw spreekt eerst een gebed uit en dan mogen we beginnen. Op meerdere plekken is een buffet en ze roepen de tafelnummers op om het eten op te halen. We hebben toch weer eens wat anders gegeten. Naast de kip hadden we lamspoten. Het vlees was al keurig in klein formaat gesneden. Johan vond broodkruim met kruiden erg lekker. Dat ging heel goed samen met de zoete aardappel. Ineke vond de rijst in combinatie met een soort kerriesaus met vis erg lekker. Het geheel werd afgesloten met echt Engels gebak en custard, Merengue taart en een chocolade taart. Na de maaltijd was het tijd voor de theatervoorstelling met zang en dans.
Na afloop lopen we nogmaals in het donker langs de rivier om glowworms te zien. Hebben we ze toch nog gezien. Een erg leuk programma: echt de moeite waard. Daarna was het afgelopen en hadden we de uitdaging om het terrein af te komen. Ze hadden alles vol gezet en dubbel geparkeerd. Achter onze camper stond een auto geparkeerd. Omdat het erg druk was, waren er 2 parallel sessies en onze voorstelling was eerder afgelopen. Maar uiteindelijk lukt het Johan om weg te komen. Zelfs op dit late uur is het nog druk op de weg In Rotarua. We liggen pas om half 11 op bed.