Dinsdag 14 maart
Activiteiten: reisdag
Temperatuur: 18°
Afgelegde afstand met de camper: 351 km (4 uur en 35 minuten)
Overnachting: Hipapatua Recreational reserve freedom campsite
Vandaag is een echte reisdag. Gelukkig voor Johan is de weg goed en over het algemeen recht toe recht aan. Gelukkig hebben we onderweg ook nog het nodige gedaan vandaag.
Na het ontbijt gaan we direct naar het 500 meter verderop gelegen BP station om ons vuil water weg te werken. Dat kost altijd veel tijd. Wat mist op de foto is de geur. Maar goed ook: nu is het een onschuldig plaatje. Dan rijden we 200 meter verder naar de supermarkt. Johan gaat boodschappen halen en Ineke boekt de campsite voor morgenavond.
Daarna kunnen we echt kilometers maken. We rijden via de SH 59 naar de SH1. Het is redelijk rustig op de weg en het eerste deel is zelfs grotendeels 4 baans. Ook hier zijn nauwelijks picknick plekken, maar na zo’n dik uur rijden weten we toch een leuke koffie plek te vinden voorbij Foxton, in het Victoria park (S 40° 27.900′ E 175° 17.323′). Bij het benzinestation aan de rechterkant kun je links af een klein pad afslaan naar de picknickplek. Hier vlakbij vind je ook een dumpstation en water inlaatpunt, waar we even een kijkje hebben genomen. Maar het was geen drinkwater, dus hebben we maar geen water ingenomen. Het landschap onderweg is toch anders dan op het Zuidereiland. Minder koeien en nog minder schapen. Af en toe akkerbouw en mooie heuvels of weidse dalen. Even hebben we het gevoel in een polder te rijden met sloten, dijken en een wegwijzer naar een molen.
Nabij Palmerston North gaan we de hoofdweg af om een aantal speciale geocaches scoren, zogenaamde Challenges. Die mag je pas loggen als je een bepaalde opdracht hebt uitgevoerd. Dit zijn ook altijd geocaches met een hoge Difficulty/Terrain waarde. Daarna gaan we bij een dumpstation in Sanson goed drinkwater inladen. Hier slaan we linksaf naar de SH3/SH1. Even later in Bulls slaan we weer rechtsaf de SH1 op.
Dan verandert het landschap ineens. We komen in de buurt van het Nat. Park Tongoriro met zijn besneeuwde kraters. Daar groeit dus echt niets, behalve wat stoppels gras. We vinden een pracht lunch plek (S 39° 23.198′ E 175° 42.509′). Het is er wel fris. We zitten hier op 950 meter hoogte. Helemaal niet gemerkt dat we zover omhoog gereden zijn. Terwijl wij zitten te lunchen stopt er ook een bus: weg is de rust. Maar ja, iedereen wil hier een foto maken. Eigenlijk had Ineke wel de Tongoriro crossing willen lopen. Maar dat is een heel zware tocht van 19 km. Dat wordt hem helaas niet meer. Had Ineke vorig jaar, voor het ongeluk, al van de planning gehaald.
We tanken onderweg, maar dat ging wat lastig, omdat het eigenlijk een tankstation voor vrachtwagens is. Het tankpistool paste niet in de vulopening. Met voorzichtig knijpen ging het vullen wel, maar na een tiental liters hield Johan het voor gezien. We hebben nu geleerd dat bij tankinstallaties voor vrachtwagens de slangen veel hoger de lucht in gaan dan bij die voor personenwagens.
Dan dalen we af naar Lake Taupo, waar we stoppen voor een extra bak koffie. Lake Taupo is een kratermeer van wel 261 km2. Het grind, dat jullie op de foto zien, is allemaal puimsteen. In Taupo zelf rijden we vlak langs lake Taupo en stoppen nogmaals om van het meer te genieten.
Vandaar rijden we naar onze overnachtingsplek bij de Hipapatua Recreational reserve freedom campsite. Het is er rustiger dan verwacht. De laatste reviews zijn niet zo goed. Misschien dat men daarom ergens anders naar toe gaat. Wij vinden het er prima uitzien. Het toilet, een Dixie, gaat Ineke toch niet gebruiken.
Het viel Johan reuze mee dat we al om 4 uur op de camping aankwamen. Hij had zelf gedacht dat dat wel 6 uur zou worden. Aan het eind van de middag maakt Ineke nog een korte wandeling over de campsite.
Het lager gelegen deel is een dagcamping. Dat ligt erg mooi aan de rivier en daar zijn fatsoenlijke toiletten en stromend water. Daar ontdekt Ineke ook dat het water van de rivier niet naar Lake Taupo loopt, zoals ze had verwacht, maar naar links, naar de Huka waterval. De rivier loopt van het meer af, in plaats van er naar toe. De rivier is een overloop van het gigantisch grote kratermeer lake Taupo. Vandaar dat er ook gewaarschuwd wordt voor het gevaar van boten. Binnen no time zit je bij de waterval.