Wanaka

Maandag 13 februari
Activiteiten: Blue Pools wandeling; Puzzling world Wanaka
Temperatuur: 29,5 °C
Afgelegde afstand met de camper: 248 km (3 uur 28 minuten)
Overnachting: Moke Lake campsite (DOC)

We zijn om 6:30 uur opgestaan. Wakker worden voor de andere campinggasten heeft heel veel voordelen. Vanochtend om 8 uur begonnen met rijden, maar na 1 minuut waren we al op de plaats van bestemming. Van de campingplek naar de parkeerplek voor de Blue Pools aan de overkant van de weg. Met krukken is dat wel zo prettig. Anderen lopen dat stuk waarschijnlijk. We gaan naar de Blue Pools lopen (3,3 km, 68 meter hoogteverschil). Zou dus te doen moeten zijn met de ervaring van gisterochtend, maar dit viel op de één of andere manier Ineke vies tegen. Het pad is erg rustig: de vogels laten van zich horen. Er zijn nog geen tegenliggers dus we kunnen heerlijk ontspannen wandelen. Behalve de ophangbruggen (swing bridges), die voor Ineke best eng met krukken. Het is al vroeg warm en een deel van deze wandeling gaat over een vlakte, zonder bomen.

Om kwart over 10 zijn we pas weer bij de auto. De wandeling is mooi, maar niet zo mooi als die van de afgelopen dagen, met aan het eind een blauw meertje (meer een verbreding van de rivier). Zijn we nu al verwend? Omdat er maar 1 wandelaar voor ons was, zijn we op de heenweg niemand tegen gekomen. Dan is wandelen wel veel mooier. Onderweg heeft Johan nog uitgebreid foto’s genomen van 2 vogels. Alhoewel het ongeveer 10 graden is als we de wandeling starten, gaat bij Ineke het vest al snel uit (en later ook de sjaal). Johan blijft stug in z’n vest doorlopen en is blij als er een plekje is waar de zon volop schijnt. Op zich een mooie wandeling met weinig stijging of daling, alleen aan het eind een paar trap treden om een swing bridge over te steken. En swingen deed die. Alleen als Ineke alleen op de brug was, was het te doen, want met krukken kun je natuurlijk niet even de leuning vast houden. En dan is een swing brug lang. We lopen voor het grootste deel door een soort jungle (Lord of the Rings stijl) en in de schaduw. De zon schijnt en de lucht is effen blauw. Ook het water van de Blue pools zijn prachtig blauw. Als we daar zijn komen we pas anderen tegen en op de helft van de terugweg elke 100 meter. Details van onze wandeling (2,6 km met een hoogteverschil van 81 m) op Alltrails: Blue Pools.

Het wordt weer drukker, net als gistermiddag. We hadden gistermiddag vanaf onze campingplek zicht op deze parkeerplaats die toen helemaal vol stond met auto’s en campers. Nu stonden er nog maar 3 auto’s. Waarschijnlijk van mensen die daar de nacht hebben doorgebracht. Dat is wel illegaal, maar je ziet het wel vaker. Ze riskeren een boete, maar de kans daarop is klein.

Na de wandeling pikt Johan Ineke op aan het eind van het wandelpad. Scheelt weer 50 meter. Want Ineke is doodop. Op naar de welverdiende koffie met carrot cake.  Voor de koffie break gaan we eerst terug naar de campsite waar we onder het afdak van de community ruimte (dus in de schaduw) onze koffie drinken. Een community ruimte waar ook een soort aanrecht is, waar je kan afwassen.

We wilden eigenlijk ons 2^de kopje koffie hier ook opdrinken, maar besluiten om dat onderweg te doen. De Haast pas (SH 6) is een prachtige route om te rijden. Al snel komen we rechts en later links naast een meer te rijden (Wanaka lake en lake Hawea). Op de Neck tussen deze twee meren besluiten we te stoppen en ons 2^de kopje koffie te drinken. Er ligt ook een geocache. Bij controle (doet Ineke nu zo veel mogelijk om te voorkomen dat we op zoek gaan naar een geocache die er niet meer ligt), ziet ze dat deze geocache gisteren online is gekomen en nog door niemand is gevonden. En ja hoor: Ineke vind haar eerste First To Find (FTF) geocache. En dat na bijna 9 jaar geocachen.

Na de koffie rijden we naar Puzzle world in Wanaka. Lijkt wel wat op het Escher museum waar Ineke ooit met onze zoon Jonathan naar toe geweest is in het kader van CKV. Puzzle World is erg leuk. We hebben wat afgelachen. Met name op de schuine vloer.

De lunch willen we niet gaan doen op de saaie parkeerplaats van Puzzle World. Overigens stonden we helemaal aan het eind geparkeerd op een nagenoeg lege parkeerplaats. Daar waren de camperplekken. Johan pikt Ineke daarom weer op bij de ingang.

Lake Wanaka (waar we nergens de beroemde boom zien vanuit de auto) is een betere plek om te lunchen. Maar het is warm en druk en er is geen schaduw. Dus we besluiten door te rijden en te lunchen voor de steile afdaling naar Queenstown, waar een viewpoint is voorafgaand aan de zigzag naar beneden.
Als we voorbij Codrona rijden geeft de navigatie ineens een signaal dat we niet door mogen rijden. Daar staat een boete op van 300 NZD. Dus we blijven nog even doorrijden, totdat we een plek vinden om te draaien. Dat is een tegenvaller. Nu moeten we weer terug naar Wanaka en dan de lange route via Cromwell nemen.
Er zijn 2 routes om naar Queenstown te komen. Ineke had beide routes bekeken en had gekozen voor de kortste, omdat beide routes mooi zijn. Ze had wel ergens gelezen in de voorwaarden van Britz over de Crown range road (naam van deze weg), maar dacht dat dat over een dirt road ging.

Campervans can only be driven on sealed/bitumen or well-maintained roads.  The only exceptions to this are well-maintained access roads of less than twelve kilometres to recognised campgrounds and major tourist attractions. Should you wish to travel on an unsealed road that is greater than twelve kilometres in length to access a recognised campground special permission can be arranged pending road condition, weather and distance. Please contact your local representative to discuss.  Vehicles shall not be driven on:


Skippers Road (Queenstown)
Crown Range Road (Queenstown)
Ball Hut Road (Mt. Cook)
Ninety Mile Beach (Northland)
North of Colville Township (Coromandel Peninsula)

TIP voor mensen die nog deze kant op gaan: neem de route via Cromwell. Ineke had nergens in een reisverslag gelezen dat deze weg verboden is (zeker een nieuwe eis van de verhuurder Britz).
Door dit grapje moeten we vandaag wel 100 km meer rijden. We halen het dus zeker niet om rond 3 uur op de camping te zijn, wat Johan erg belangrijk vindt. De route die we nu rijden is prachtig. Langs wijnvelden en perzik bomen en een wilde blauwe rivier. Maar ook wegwerkzaamheden en opstoppingen. Zelfs campers voor ons die maar 70 km/uur rijden. Gelukkig heb je soms inhaalstroken.
We besluiten om geen boodschappen te doen in Queentown, zoals gepland. We redden het wel met wat we nog hebben. In Queenstown komen we in de avondspits terecht, dus dat schiet niet echt op. De navigatie die Ineke zo keurig had ingesteld geeft 12 km voor het eind van de dagtrip aan dat we er al zijn. Gelukkig hebben we daar mobiel bereik en wijst Google maps ons de goede weg. De laatste 7 à 8 km gaat de bergen in waarvan ongeveer de laatste 6 km op dirt road met vreselijke corrugation. Alles rammelt door elkaar. Johan moet de snelheid terugbrengen naar 20 km/uur.
Maar dan komen we toch in een paradijsje: Moke lake campsite (DOC). Het is inmiddels kwart voor 5. Voordat we een prachte kampeerplek vinden gaan we eerst inchecken. Dat kon niet online, maar gaat net zoals in Nederland op de natuurkampeerterreinen via een soort IJzeren Hein. Je beschrijft een papiertje met je details en met het benodigde geld (voor ons niet nodig) stop je het in een buis. Wij hoeven alleen ons DOC pasnummer op te geven.

En dan genieten van de rust, de stilte en een prachtige omgeving. We blijven tot laat buiten zitten. We eten ook laat en pas om een uur of negen kan Ineke de afwas doen. Waarna we wel direct op bed gaan.