Donderdag 31 juli
Einddoel: Een bospad in de buurt van Sand weg 24
Afstand: ± 135 km
Wederom een lange wandeling, die volgens het boekje 5 uur duurt. Basis van de wandeling is wandeling 1 uit de ANWB wandelgids Noorwegen: “Een klassieke fjell”. We hebben de route iets aangepast en ingekort, maar doen er toch nog 6,5 uur over. Mooi maar vermoeiend. Een prachtige tocht met veel afwisseling: vergezichten en bosweggetjes.
Na de wandeling nog genoten van het mooie plekje en dan op weg naar het zuiden. Dat scheelt al weer voor de terugtocht.
Onderweg boodschappen gedaan in een klein dorp langs weg 24. Helaas was de elektriciteit uitgevallen en de winkel dus gehuld in het donker. Erg moeilijk om dan je eten te vinden. Uiteindelijk is het gelukt om een lekker lapje vlees te vinden in de koeling die helemaal achter in de winkel stond. De rekening moest met de hand worden uitgerekend. Benieuwd hoe ze dat gedaan hebben met de prei. Die konden ze niet wegen. Bij Sand de weg afgegaan om daar tussen de bomen een rustig plekje te vinden. Het lukte nog net om te barbecueën, maar de afwas hebben we gewoon buiten neergezet in de stromende regen en de heftige onweersbui. Toen het na een uurtje weer droog werd, hebben we afgewassen.
=============================================================
Vrijdag 1 augustus
Einddoel: wildkamperen ten zuiden van Trollhättan in Zweden
Afstand: ± 325 km
In drie etappes terug naar huis. Dat is dus gewoon de gehele dag in de auto. Omdat wij toch maar 80 km per uur rijden heeft het geen zin om via snelwegen naar het zuiden te karren. We kiezen daarom een rustige en mooie route.
Eerst rijden we weer naar Sand om daar verder weg 24 te nemen naar het zuiden. In Skarnes volgen we weg 2 naar Kongsvinger en Skotterud aan de grens met Zweden. In Zweden rijden we verder over weg 61 naar Åmotfors, waar we weg 177 en 172 nemen naar Årjäng. Omdat de reis spoedig verloopt en we toch nog boodschappen willen halen gaan we even een kijkje nemen in Vänersborg.
De E45 is toch wel erg druk. Voor morgen proberen we een alternatief te vinden. Om op de alternatieve weg te komen moeten we dwars door Trollhättan en naar de andere rivieroever. Dat mislukt. We komen niet aan de andere kant van de rivier. Maar wel in een bos met een prachtige kampeerplek. Helaas worden we hier na enige tijd weggestuurd. Er schijnt een paardentrainingscentrum te zijn en dan komen er veel mensen langs. We waren niet overtuigd van de motivatie van de man maar de boodschap was duidelijk: hij wilde gewoon niet dat we daar gingen staan. Inmiddels hebben we ook al ontdekt dat we weer vlak bij de E45 zijn aanbeland en zelfs vlak bij een camping. We gaan op zoek naar een ander plekje nog dieper het bos in. De nieuwe plek is rustiger en nog mooier, omdat we de E45 haast niet meer horen.
