Maandag 14 juli
Weer: zonnig, droog en warm (22°)
Activiteit: wandeling Cat Bells
Overnachting: camping Lanefoot Farm (Thornthwaite bij Keswick)
We hebben goed geslapen, al hoewel het wel gehorig was. Naast ons bivakkeert een gezin met jengelende kinderen. Om 8 uur werden we gewekt en na een douche hebben we lekker ontbeten. Na het ontbijt de boel ingepakt en een kijkje genomen op het dek. Om een uur of 8:30 uur zagen we de kust uit de mist opdoemen.
Om ongeveer 9:20 uur rijden we weg van de kade. We hadden weer eens geluk. We stonden op dek 3 en waren bijna de eerste auto die de boot kon verlaten.
Bij de ATM aan de A193 in Wallsend geld gepind. Ineke had deze ATM thuis al opgezocht via google en streetview en de route hiernaar toe uitgeprint. Hierdoor hoefden we niet op de boot in de rij te staan om tegen een onvoordelige koers ponden te kopen. Johan kon met de auto blijven staan voor de bank. Het was nog erg rustig op de weg (zondagochtend). We waren niet de enigen die op deze manier geld pinden.
Het navigatiesysteem programmeren we op Hexham. Via de A1058, A167 en A1 rijden we naar de A69. Voorbij Hexham zetten we het navigatiesysteem op Alston, zodat hij ons langs de A686 leidt. Een prachtige route. Onderweg zien we nog een vos die de rijbaan oversteekt. Landelijk gebied dus. Gepauzeerd bij de parkeerplaats bij Hardside Pass (en Hardside Café) vlak voor de afdaling naar Penrith. Het domein van fietsers en motorrijders. Er zijn veel motorrijders verongelukt op deze weg, zelfs vandaag is er nadat wij er langs kwamen nog een motorongeluk geweest. Ter nagedachtenis aan omgekomen motorrijders staan er diverse bankjes met inscripties van de nabestaanden op dit uitzicht punt. Prachtig uitzicht over het dal met de Cumbrian Moutains in de verte. Bij Penrith nemen we de A66 naar Keswick. Het laatste stuk gaat erg snel, maar bij Keswick rijden we de campsite voorbij (het is toch even wennen met een GPS die is ingesteld op wandelen). Dus weer gedraaid. Toen de juiste landweg genomen, maar weer de camping voorbij gereden. Weer omgedraaid in Thorntwaith en toen zagen we een klein bordje. De camping (Lanefoot farm) wordt alleen aangegeven langs het landweggetjes als je vanuit Keswick komt. Gelukkig hadden we vooraf geboekt, want anders hadden we niet meer kunnen kamperen op deze campsite. We werden verwelkomt met een bordje: “FULL”. De campsite bestaat uit twee delen. Het deel aan de weg (groot terrein) en een deel achter de boerderij, onder bomen. Dit deel is het mooiste deel om te staan, alhoewel je dan geen uitzicht hebt op de indrukwekkende bergen. Wij stonden op het mooie gedeelte achter de boerderij.
Na een uurtje rust rijden we naar het startpunt van de Cat Bells wandeling bij Little Town: Walkingenglishman.com Cat Bells. Wederom rijden we eerst verkeerd. De kaart was te grootschalig om uitkomst te bieden. Maar al snel vonden we Little Town en voorbij Little Town een parkeerplaats, alhoewel de gewenste parkeerplaats vol is. Johan laat een auto passeren, die vervolgens de laatste parkeerplek inpikt! Bij het zeer nauwe bruggetje bij de parkeerplaats bij Little Town rijden we nog even verder en vinden daar ruimte om te parkeren links langs de kant van de weg, waar al meer auto’s geparkeerd staan.
Toen de GPS. Bij de campsite kon Ineke de wandeling nog vinden. Nu echter niet meer (waarschijnlijk per ongeluk gewist?). Dus maar gelopen op de gebrekkige aanwijzingen van de beschrijving. We lopen te dwalen en Ineke kan geen aanknopingspunten vinden welke kant we nu op moet lopen. Dus maar op het gevoel gelopen. Op een gegeven moment vraagt Johan waar we eigenlijk naar toe gaan. Inekes antwoord is: “Naar Ket Buls”. Johans antwoord: “Oh, OK”. Na enige tijd zegt Johan: “bedoelde je soms Cat Bells? Ineke: “Ja, dat zei ik toch? “Nou, ik heb een bordje gezien, een kilometer terug, en daar stond volgens mij iets op van “Cat Bells”! Wij dus weer terug. Voor iedereen die na ons komt: in het dorp na het eerste huis naar rechts. Houten bordje ”Cat Bells” volgen. Dit bordje staat een eindje van de weg af. Al snel op een T splitsing naar links en bij de ruïne van de “Hause Gate” wederom naar links de berg op. Boven op de berg waait het ontzettend hard. Je hebt moeite om te blijven staan.
Dat maakt het wat eng. Het is druk op de top. Dat heb je niet door als je er naar toe wandelt. Maar wat een prachtig uitzicht!
De afdaling vanaf de top naar het lagere gedeelte is erg steil en we moeten dus meer klauteren dan wandelen. Daarna via geitenpaadjes en tussen de varens door terug naar de auto. Onze route: Wikiloc.com Cat Bells.
Terug bij de campsite toch maar een gedetailleerdere kaart gekocht van dit gebied en alvast wat brandhout. Je mag op deze camping een vuurtje stoken. Het is kwart voor 7 als we dit schrijven en het is nog steeds lekker warm. Prima weer hier in het Lake District. Wel verdwijnt zo de zon achter de heuvels en zal het snel afkoelen.