Donderdag 18 juli
Weer: warm (28°) en droog
Dagactiviteit: wandeling Grey Mare’s tail
Overnachting: Sunart Camping ( Glenview) in Strontian
Het is al behoorlijk warm als we om 7 uur opstaan. Na het ontbijt om een uur of 8:30 uur gaan we wandelen. Een prachtige wandeling: Grey Mares tail (walkhighlands). Eerst een moeilijk stuk langs de steile afgrond omhoog voor ongeveer een half uur. Het pad is erg goed aangelegd. Een trap met treden van halve hoogtes. Niet zo nodig voor de heenweg, maar zeker makkelijk voor de terugweg.
Ter hoogte van de waterval gaat het pad over in een rustig pad langs de rivier. Met kleine stroomversnellingen en kleine watervalletjes. Uiteindelijk komen we bij het meer. Daar is het fris vanwege een stevige wind over het water. We rusten kort alvorens de terugweg te aanvaarden. Bij de steile helling heeft Ineke wel wat last van hoogtevrees, dus strak de ogen gericht op het pad. Vanwege de halve treden is het goed te belopen. Johan gebruikt zijn stokken. Hij vindt het erg prettig lopen met de stokken, met name bij de afdalingen. Onze route: Grey Mare’s Tail (wikiloc).
Bij de caravan een lekker kop koffie gedronken aan de rand van het riviertje. Nu beginnen ook langzamerhand andere wandelaars de tocht naar boven.
Met de auto rijden we terug naar Moffat om de M74 te nemen richting Glasgow. Het lukt ons om met zijn tweeën en het navigatiesysteem rond Glasgow te rijden. Zonder files of ander opstoppingen. Maar ondanks dat toch een rot stuk weg. Glasgow is een wirwar van onoverzichtelijke snelwegen. Ineke heeft dan toch liever een single track road (Johan niet, hij vindt dat op een weg 2 auto’s elkaar fatsoenlijk moeten kunnen passeren). We tanken onderweg en stoppen bij “Rest and be Thankful” langs de A83. Prachtige naam voor een mooie plek. Daar ontdekken we dat de fotocamera het niet goed doet. Het scherm werkt niet meer. Gelukkig hebben we een camera (nu wel) die ook een zoeker heeft. De vorige (die we vorig jaar mee hadden op vakantie) had dat niet. Inmiddels hebben we al een tweede Nikon omdat Anita, onze dochter, de vorige camera in Namibië in de Atlantische Oceaan heeft laten vallen.
Ondertussen is het mistig geworden. Bij de Corran ferry is het druk, maar toch kunnen we al binnen 10 minuten op de boot. Op de camping bij Strontian weten ze dat we gereserveerd hebben. We arriveren om 5:30 uur. Johan is al bang dat ze onze plaats al vergeven hebben. Maar het is erg rustig op deze campsite: Sunartcamping. Er zijn 29 plaatsen waarvan nog niet de helft bezet is. Leuk voor ons, jammer voor de camping beheerders. Prima campsite: wederom een prima grasmat, ditmaal wel naast een hardstanding. We kunnen zelf een plekje uitzoeken. Maar we zetten de caravan zo neer dat we bijna op het gras stappen als we de caravan uitkomen. We zijn ook zeker niet de laatsten die arriveren op de campsite. Na ons komen nog 2 anderen.
’s Avonds gaan we een wandeling maken in het dorp. Het dorp is erg klein maar heeft wel een pub en een hotel. Bij de pub neemt Johan een pils en Ineke een kopje thee en kletsen wat met de locals. Die proberen Ineke wel aan iets sterkers te krijgen dan thee maar dat lukt niet.
Johan krijgt na twee Scottisch bitters en een interessant gesprek een whisky aangeboden. Volgens Johan heeft hij nog nooit zo’n lekkere (smoky) whisky gedronken.