Dinsdag 15 juli
Weer: droog en bewolkt en een prima temperatuur (20°)
Activiteit: autorondrit Honister pass; wandeling Low Fell and Fellbarrow
Overnachting: campsite Lanefoot Farm (Thornthwaite bij Keswick)
Eigenlijk zouden we met dit heerlijke warme weer vroeger moeten opstaan, maar daar is het niet van gekomen. Om 8 uur halen we brood bij de campingbaas: 50 meter lopen. De campingbaas verkoopt de meest noodzakelijke benodigdheden: erg handig. Hij hangt elke ochtend een uitgebreid weerbericht op voor de wandelaars: goede service.
Vandaag maken we een rondrit via de Honister pass. Vanuit Keswick nemen we de B5289 richting Rosthwaite.
Op weg naar de pas valt de steilte wel mee: 25%. De auto kan dat prima aan. Johan heeft meer moeite met de breedte van de Engelse country lanes. Met vaak aan beide kanten begroeide muurtjes en/of heggen. Dus ook geen wijds uitzicht. Op de top van de pass is een leisteengroeve, waar je een huisnummer of naamplaat kan laten graveren in een stuk leisteen. Wij rijden direct door. Eigenlijk hadden we moeten stoppen. Vanaf die plek heb je mooi zicht op de slingerende weg naar beneden. Dan hadden we een mooie foto kunnen nemen van deze slingerende afdaling. Tijdens de afdaling heb je veel zicht en is ook het aantal auto’s afgenomen. Bijna geen tegenliggers meer. Beneden in het dal stoppen we. Al kijkend naar de steile bergen zien we een hangbrug langs de bergwand. Ongeveer 10 bergbeklimmers (dat kun je geen wandelen meer noemen) lopen daar boven langs de bergwand. Volgens de wandelkaart loopt daar inderdaad een wandelpad. Gelukkig had Ineke die wandelroute voor vandaag niet uitgekozen. Thuisgekomen gaat Ineke, nieuwsgierig als ze is, toch nog eens op zoek welke wandelroute we nu hebben gezien. Het blijkt toch een “wandelroute” te zijn. Dat lijkt Ineke eigenlijk best wel leuk om te doen, alhoewel je waarschijnlijk geen hoogtevrees moet hebben.
We vervolgen onze weg naar Grasmere en langs de Rannerdale knotts. We rijden door naar de startplek voor de wandeling, een parkeerplaats aan het Loweswater voor de wandeling: “Low Fell and Fellbarrow from Loweswater”. Hiervoor moeten we wel de B5289 even verlaten. Basis voor deze wandeling is: Low Fell and Fellbarrow from Loweswater (walkingbritain) (9,8 km; hoogteverschil: 545 meter; looptijd 4 uur 50 minuten; moelijkheidsgraad: eenvoudig/ gemiddeld). We gaan een tweetal Wainwrights bedwingen. Een Wainwright is een heuvel hoger dan 304,8 meter, maar lager dan 914,4 m. In dat geval spreken de Schotten van een Munro. Na de koffie gaan we op pad.
Eerst een asfaltweggetje omhoog naar een boerderij. Langs landbouwweggetjes, door weilanden en velden vol met varens komen we bij het riviertje de Crabtree Beck, dat we oversteken. Vanaf daar is het een steile klim naar Low Fell, maar dat gaat prima omdat we een hek als steun hebben.
Op de top een prachtig uitzicht over Grasmere en de Rannerdale knotts aan de ene kant en de kust aan de andere kant. Het waait weer behoorlijk en het voelt fris aan. Op de top van de Fellbarrow bij een markeringspunt, houdt het pad in de Openstreetmap kaart in de GPS op. We gaan hier linksaf de helling af. Met behulp van het gemarkeerde track in de GPS weten we onze weg prima te vinden. Af en toe is het drassig en behoorlijk steil. Tussen de schapen lopen we naar beneden totdat we weer op een schapenpaadje komen dat wel op de kaart staat.
Onderweg zijn we slechts één koppel tegen gekomen. Dit was de rustigste wandeling tijdens de vakantie. Geen spectaculaire route, maar wel een leuke wandeling. Onze route: Low fell and Fellbarrow (wikiloc).
We rijden terug naar de B5289 en vervolgen deze naar het noorden. Voorbij Low Lorton nemen we de B5292 terug richting Keswick. In Keswick vereren we de Boots (supermarkt) met een bezoek. We zijn niet de enigen die dat plan hadden opgevat: het is er druk. Op de parkeerplaats moet je betalen, maar je krijgt je parkeergeld terug als je boodschappen doet. Een luxe winkel. We kopen vlees en salade voor de barbecue. Vandaar rijden we terug naar de camping.
We kunnen tot laat buiten zitten. Gezellig met scharrelende kippen om ons heen. Johan voert ze met brood en rijst. Na het eten maken we nog een ommetje over de campsite. Op het grote veld, langs de weg, staan voor ons doen te veel mensen op elkaar gepakt. Ons deel van de campsite is glooiend en met veel meer bomen en struiken, en met een prima grasmat. Pracht plek dus.