Vrijdag 28 juli
Afstand: 150 km
Activiteit: reisdag
Einddoel: camp Korana
Terwijl ik dit schrijf is het heet, maar gelukkig zit ik lekker in de schaduw. Met een prachtig uitzicht en lekker rustig. We staan op camp Korana, een prachtig parkachtige camping.
Vanochtend rustig aan gedaan. Om een uur of half acht opgestaan, bij het bakkertje aan het begin van de camping broodjes gehaald en iets lekkers voor bij de koffie en afgerekend voor de camping. We hebben half in euros en het laatste beetje met Kuna betaald. Handig dat dat zo kon.
We pakken rustig in en gaan daarna koffie drinken aan de water kant. Dan het grootste probleem van de dag (wat is het camping leven toch zwaar). Hoe krijgen we de caravan weer achter de auto. Maar dat gaat prima. Johan vraagt een buurman om even te helpen en in no time is ook de buurvrouw en en nog een buurman komen helpen. Eerst achteruit en dan draaien. Binnen een paar minuten en eigenlijk zonder veel moeite staat de caravan weer achter de auto. Maar dit hadden we niet zonder hulp kunnen doen.
Overigens wel goed dat we af en toe verkassen. Wordt de caravan en de auto weer eens opgeruimd. Zo vond Ineke haar overzet zonnebril terug die ze op de laatste avond in Rovinj was kwijt geraakt. Zo’n zonnebril kun je hier niet kopen. Wat we wel hadden geprobeerd.
Tijdens het repareren de vorige avond van de schaar had Johan de schaar op het dak van de auto gelegd. Gelukkig zagen we die op tijd liggen voordat we wegreden. Anders waren we die ook kwijt geweest. Tja eigenlijk is het een goede regel om nooit iets op het dak te leggen. In het verleden hebben we daar genoeg rare momenten door beleefd. Bv druipende chocolade melk over de ruiten.
Uiteindelijk rijden we om half 11 de camping af. Nog best vroeg. We hoeven dan ook niet ver. Maar 125 km naar de Plitvice meren. We rijden via de E71 naar het oosten en naar boven.
Onderweg hebben we twee korte stops. Eerst bij een uitzicht punt vlak voordat je de tunnel ingaat. Hier heb je een prachtig zicht op de weide omgeving. Later stoppen we bij een kleine dierentuin. Niet meer dan een kleine weide met 2 beren. Maar toch leuk om even te ervaren hoe groot die beren zijn. Die wil je echt niet tegenkomen op je wandeling. Op beide plekken ligt natuurlijk een geocache. Anders hadden we deze plekjes niet zo snel weten te vinden.
We vinden een plekje op Camp Korana. Op de camping moeten we onze paspoorten inleveren. Eén ervan kan ik na twee uur weer ophalen. De andere houden ze. Niet prettig, maar het is niet anders.
We zijn al om een uur of 1 op de camping en genieten van de rust van ons plekje. Er zijn hier erg veel Nederlanders. Of zijn zij het die juist zo vroeg arriveren?
Aan het eind van de middag gaat Johan het nog heter maken door de barbecue aan te zetten. Op de vorige camping mocht dat eigenlijk niet bleek later. Een buurman moest zijn vuur uit doen op de laatste avond. Overigens kun je op deze camping niet zwemmen op dit moment omdat er geen water is in de rivier.
Nog even over de camping. Het leuke aan deze camping is het landschap met veel dalen, waar je om heen kan staan, maar soms ook in. Erg leuk.
‘s Avonds gaan we na het eten twee geocache locaties bezoeken. Bij de Korana mill, een oude watermolen die een beetje vervallen is. Hier zijn veel mensen aan het zwemmen, waardoor we moeite hebben om een parkeerplaats te vinden. Als laatste bezoeken we het voormalige zomerverblijf van Tito. Dit zomerverblijf ligt aan een afgelegen weg, die waarschijnlijk niet meer wordt gebruikt en is zo onderhand veranderd in een ruïne. Een lugubere plek. Dankzij geocaching kom je op de vreemdste plekken.