Zaterdag 29 juli
Afstand: 56 km
Activiteit: wandeling in Nationale park Plitvice meren
Einddoel: camp Korana
We staan om 6 uur op. Kwart voor zeven staan we bij de parkeerplaats bij ingang 1, maar helaas is het pas na 7 uur dat we in het park zijn. Vooraf uitgezocht wat de beste route voor ons zou zijn om te lopen. Dat is route C geworden. Nog best lastig om uit te zoeken, want de kaarten op internet zijn lastig te lezen. Vanaf ingang 1 heb je de volgende routes:
De mensen verspreiden zich over het park en de bootjes en treintjes varen en rijden continue. Wij hebben dan ook nergens hoeven wachten. Ineke had ook wandelstokken mee genomen. Maar gebruikt, alhoewel het af en toe lastig is en Johan de stokken heeft gedragen op de vele loopplanken.
We dalen eerst af naar het water en de grote waterval Veliki Slap. Die is alleen groot in hoogte. Zeker niet in breedte. Maar ondanks dat nog steeds imposant.
Ondanks de goede bewegwijzering lopen we nog verkeerd bij een soort grot (Cave Šupljara). Op zich niet spectaculair. We zijn inmiddels wat verwend. In Slovenië hebben we veel mooiere gezien.
We lopen eerst de grot in en dan met de trappen omhoog. Bovenaan vervolgen we het pad op ons gevoel, maar al snel merken we dat we verkeerd gelopen zijn. We zijn bijna weer bij ingang 1. Wij dus weer terug, door de grot naar beneden, waar we weer op route C komen. Tip, als je de grot wilt bekijken, kun je dus wel naar boven lopen, maar loop dan wel weer naar beneden om vanaf daar route C te vervolgen. We vervolgen onze weg naar het eerste bootje.
Een mooie wandeling. Het stijgt niet zo erg als verwacht. Het gaat erg geleidelijk. Om half 9 gaat de boot en we arriveren vlak daarvoor bij P3. We kunnen direct mee varen. De overtocht duurt een kwartiertje. Een rustige elektrische boot die over het water zoeft. Tijdens de bootreis drinken we ons eerste bakje koffie. Op deze manier kun je wandelen en even uitrusten mooi combineren.
Vanaf P2 beginnen we aan de tweede etappe van zo’n 3,5 km. Over loopplanken, langs watervalletjes, langs licht stijgende rotsachtige paden en langs bospaden. Erg afwisselend. Over het algemeen hebben we geen last van te veel andere mensen. Het blijkt wel weer dat het een goed idee was om vroeg te beginnen.
Vlak voor half 11 arriveren we bij het eindstation ST4 waar we eerst even gebruik maken van de toilet. Ondertussen arriveert het treintje ook, maar die is al weer weg voordat we het doorhebben. Geeft niet, dan wachten we even. We zoeken en vinden er zelfs een geocache die hier ligt en gaan nog een kopje koffie drinken op een bankje in de schaduw. Halverwege dit tweede deel hadden we ook al een kopje koffie gedronken aan een meertje op een bankje in het gezelschap van een paar eenden.
Na een kwartier komt het treintje al weer aan. Dus niet per half uur, zoals verwacht. Dus snel de koffie opgedronken en met het treintje terug.
We zijn eigenlijk nog niet echt moe, dus verlaten we het treintje bij de St2 (bij ingang 2) en lopen vanaf daar naar beneden naar het water en dan via route K langs het water terug/verder naar ingang 1. Een mooi rustig pad langs het water. Onze route op wikiloc: Plitvice meren route C en K.
Een mooi park. Er is niet erg veel water, dus de watervallen zijn klein. Maar het is niet zo druk als gister. Toen zagen we overal opstoppingen en kon men al om een uur of 1 niet meer parkeren.
Om een uur of 1 staan we weer bij de auto. We besluiten om de omgeving nog wat te verkennen met de auto. Dankzij Geocaching heeft Ineke altijd wel leuke plekjes om naar toe te gaan. We rijden richting het zuiden op zoek naar een supermarkt, maar die is nergens te vinden. Dan maar door naar een geocache bij een verlaten Zeljava airfield met een verlaten Dakota: (N 44° 51.457′ E 015° 44.173′ ). De geocache vinden we niet, maar toch leuk om dit even gezien te hebben. Het vliegtuig is wel in trek bij de heren. Niet alleen bij Johan, maar ook veel anderen weten deze plek te vinden. Overigens geen geocachers. Ineke vraag nog of er binnen in het vliegtuig ergens een doosje ligt. Voor ons is het namelijk iets te moeilijk om erin te klimmen.
Vlakbij de camping vinden we een supermarkt. De supermarkten zijn geconcentreerd ten noorden van de Lakes.
We genieten ‘s middags van onze rust en Ineke gaat zelfs nog even slapen. Een heerlijke camping om te vertoeven. Echt een aanrader.
Aan het eind van de middag als Johan eten gaat koken, gaat Ineke naar een uitzichtpunt om een geocache te scoren.