Woensdag 2 augustus
Afstand: 65 km
Activiteit: wandeling Pokljuska Soteska
Einddoel: Camping Šobec
De wandeling voor vandaag is niet zo lang, dus we halen eerst brood bij de bakker vlak bij het begin van de camping.
We vertrekken om 8 uur en beginnen om half 9 met de wandeling Pokljuska Soteska. In de info over deze wandeling stond: Looptijd 1,5 uur. Hoogteverschil 263 m, afstand 3,5 km. Kinkt allemaal niet zo moeilijk. Maar dat valt vies tegen.


In het begin is het pad nog redelijk begaanbaar. Na ongeveer een kilometer begint het echt mooie deel. Rechts is een grot. Dan ontdekt Ineke dat we de geocache die hier zou moeten liggen voorbij gelopen zijn. We lopen dus een eindje terug. De GPS is hier ook een beetje de weg kwijt, vandaar dat spoiler foto’s de weg wijzen. Hij ligt toch in die grot. Ineke gaat daar weer even kijken. Terwijl voor de wandelroute wordt aangegeven dat je hier op de terugweg doorheen loopt.


Nadat de geocache is gevonden en de antwoorden voor de Earthcache zijn gevonden, lopen we verder de route. Ineke heeft niet alleen de GPX track in de GPS. Ook de route is uitgeprint en dat is wel erg prettig. Tip: je kunt altijd de rood-witte stip markering volgen (zie foto).


We lopen eerst door de tuin naar de Galery. Daar waar het erg stijl is en het pad pal naast de afgrond loopt, zijn metaaldraden aangebracht langs de route. Dus nergens is het echt eng. Na de Galery loop je door een rotsspleet. Klaarblijkelijk loop je daar later op de een of andere manier overheen. Dan volgt een weg door een vlak gebied met frambozen en veel brandnetels.




Op een gegeven moment (op het verste punt van de wandeling) moet je links af de berg op. Je loopt dan weer gestaag terug. Dit is het zwaarste deel van de route. Hier zijn we zelfs even misgelopen. Volg de stippen en niet een bordje met een plaatsnaam er op. Op een gegeven moment loopt het pad weer naar beneden. Op het laatst heb je ook een reling naast het pad. Volgens ons krijg je dan de natuurlijke brug. Maar een heel klein stukje. Een eindje na ons liepen ook mensen en die durfden volgens ons er niet overheen. Maar wij hebben het zonder problemen gehaald. Daarna loop je steeds verder naar beneden totdat je opeens voor de opening van de grot staat. Door de grot loop je naar beneden en dan ben je weer terug op het pad waar je begonnen bent. Samenvatting: Je hebt de heen en terugweg naar de grot. Daar begint een soort 8. Op het kernpunt van de 8 loop je eerst onder door de rotsspleet en later overheen over de natuurlijke brug.
Een leuke wandeling. Ook weer eens wat anders omdat we de eersten waren en het er op leek dat we alleen waren. Pas toen we bij de grot waren kwamen er ook andere mensen langs. Overigens was het pad moeilijker begaanbaar dan de meeste paden die we hebben gelopen. Maar wij zijn wel wat gewend. Als we na dik 3 uur bij de parkeerplaats aangekomen is het inmiddels 12 uur. Bij het weggaan moeten we nog even oppassen. De toegangsweg is maar een single track dirt road. Maar we hebben geluk. Even 1 keer een paar meter terug gereden en daarna konden we het in één keer afleggen zonder tegenliggers tegen te komen. Er waren maar enkele plekken waar je elkaar zou kunnen passeren. Onze route op wikiloc: Pokljuska Soteska.
We gaan ons dagprogramma vervolgen door weg 709 te rijden. Wat een prachtige route. Die ook door veel fietsers wordt gebruikt. Er liggen diverse geocaches aan deze weg die we natuurlijk ook hebben gedaan.


De leukste was bij een Oude ijzersmelterij in de rivier de Radovna (N 46° 23.337′ E 014° 01.449′). Bij een soort stuwdam in de rivier, waar we koffie hebben gedronken en Ineke zich heeft afgekoeld in het steenkoude water van de rivier. Even er in en dan weer snel eruit. En dat drie keer herhaald. Een prachtplek om even uit te rusten: Picknick aan de Radovna.


Deze weg slingert zich door het dal van de rivier met overal bergweides. De weg eindigt bij Mojstrana. Daar gaan we weer via de snelweg terug. Zo ontwijken we Bled.
’s Avonds na het eten, het is nog steeds 34 graden, gaan we een kijkje nemen in Radovljica. Eén van de mooiste dorpen van Slovenië. We kunnen de auto vlak bij het centrum parkeren en slenteren wat door het super kleine centrum en eten er een ijsje. De meeste winkeltjes zijn al gesloten dus het is er erg rustig.

Daarna gaan we weer snel naar huis, want er komen donkere wolken aanzetten. Om half negen zijn we weer thuis en zetten alvast de fietsen in en op de auto. Om een uur of half 10 begint het wat te druppelen, maar dat stelt uiteindelijk niets voor. Dit buitje brengt dus geen verkoeling.