Donderdag 23 september
Activiteit: historische wandeling Kobarid
De auto had een rustdag
Overnachting: Kamp Rut Kobarid

Om een uur of 7 reist Johan weer af naar de bakker. Op Ineke’s fiets, want de weg naar het dorp (met name de terugweg) is best stijl. Ineke had uitgelegd waar de bakker was, maar het lukte Johan niet om de bakker te vinden, en Ineke nam de telefoon niet op, omdat ze net in het toiletgebouw was. Dus werd het brood van de Mercator. Ook prima. Dit keer een croissant met chocolade en twee redelijk bruine broodjes.

We doen rustig aan vanochtend. Het dal bevindt zich nog in een dichte mist. Wandelen is dan niet echt leuk. We drinken koffie bij de caravan, omdat we gaan wandelen vanuit het dorp, waar we met de fiets naar toe rijden.

Na de koffie gaan we op pad. De route van vandaag (historische wandeling Kobarid) is op veel plaatsen beschreven. In twee boekjes die Ineke bij zich heeft (ANWB extra Slovenië: “#2 Hier zat Hemingway – van Kobarid naar de Kozjakgrot”) & (Sunflower car tours and walks Slovenia wandeling 16: Kobarid – tonocov grad – Slap Kozjak – Kobarid (Kobarid Historic walk)) en Ineke had een GPX trail gedownload via wikiloc: Kobarid historic walk. We waren vandaag dan ook niet alleen op pad, maar meestal was het rustig en kwam je af en toe iemand tegen of haalden men ons in.

We starten de wandeling bij de kerk in het midden van het dorp. Het begint direct met een bestijging via de kruiswegstaties naar de kerk en de graven van de gevallen Italiaanse soldaten in de 1ste wereld oorlog. Alle namen staan in de wanden gegraveerd. Ineke had gister het monument al uitgebreid bekeken, vandaar dat die even gaat zitten uitrusten. Het kerkje stond er al voordat dit tot een massagrafmonument werd omgebouwd. Johan vind het geheel een wanstaltig gedrocht bedacht en gewild door Mussolini. Onderhoud wordt ook betaald door Italië. 

Daarna klimmen we verder via een mooie route door het bos naar een Archeologische plek: Tonocov Grad. Na deze plek bezocht te hebben dalen we stijl af naar de rivier. Op een gegeven moment kun je kiezen tussen twee routes. Het linker pad langs uitgehakte traptreden of het rechter pad langs betonnen traptreden. Volgens de Sunflower gids kun je beter de rechter route nemen via de trap met de kabel. Juist op dat moment komen daar twee wandelaars vandaan, die ons afraden om dat pad te nemen, erg stijl en glad, alhoewel daar kabels langs de wand waren aangebracht. Dus namen we het linker pad. Het blad dat daar lag was droog, dus prima te doen. Wij waren blij dat we het linker pad hadden genomen. Na enkele meters kwamen de paden weer gewoon bij elkaar en konden we de afdaling verder vervolgen tot een lokale rustige weg die we oversteken. We dalen verder af naar de rivier en passeren daarbij resten van een betonnen Italiaanse verdedigingsschans uit de 1ste WO.

Via een wiebelende hangbrug steken we rustig over om daarna weer gestaag te stijgen naar de waterval Slap Kozjak. Op dit laatste stuk naar de waterval is het ineens erg druk. We komen erg veel mensen tegen. Dat wordt wat bij de waterval, maar dat blijkt reuze mee te vallen. Wat blijkt, vlak voor de waterval moet je ineens toegang betalen (4 euro p.p.) om de waterval te mogen aanschouwen. Die Slovenen vinden toch mooie methoden om de toeristen geld afhandig te maken. En dan zo vlak bij de waterval, als je al dat hele eind omhoog bent geklommen. Dan ga je dus maar betalen. Het is een mooie waterval die we bijna helemaal voor ons alleen hebben. Zouden veel van de wandelaars die we zijn tegen gekomen zonder het zien van de waterval terug zijn gegaan?

Nadat we de waterval in de grot hebben bewondert, gaan we pauzeren op één van de mooie bankjes (van ons goede geld?) vlak bij de waterval. Daarna dalen we verder af naar het dorp. Via de Napoleon brug, waar we toch nog een foto maken. Deze brug hebben we 4 jaar geleden ook al  bezocht. Toen konden we de auto langs de weg parkeren. Nu niet meer. Er is een betaalde(!) parkeerplaats verderop. Daarna wandelen we door het dorp terug naar de fietsen. We zijn moe, vandaar dat we het kaasmuseum (of kaaswinkel) overslaan en uitstellen tot morgen.  Na 4,5 uur staan we weer bij de fietsen en hebben uiteindelijk 9 km gelopen met een hoogteverschil van 518 meter. Details van onze wandeling: Kobarid historic walk.

Vanuit het centrum fietsen we via de supermarkt terug naar de caravan. Nu blijkt dat het met Johans fiets een stuk moeilijker is. Hij moet een klein stukje lopen op punten waar het te stijl is. Het is een hoogte verschil van 40 meter.

Ineke gaat alleen nog een klein eindje verder het dal in fietsen naar het volgende dorp en een Geocache. Ze noemen dat in Slovenië een fietspad, en staat als zodanig ook op de kaart, maar het is niet veel meer dan een grof grind pad. Daar komt ze zelfs nog door een droge rivierbedding. Het lijkt Afrika wel.

Verder hebben we een rustige avond.