Zondag 19 september
Activiteiten: reisdag; wandeling Petelinjsko jezero
Afgelegde afstand met de auto:  80 km
Overnachting: Camping Lucija

Terwijl ik dit schrijf is het 19:29 uur en zit ik in een Laundry in Lucija. We hebben al enige tijd de wens om te wassen, maar in Mozirje, waar we 5 dagen verbleven, hadden ze geen wasmachine. De witte was heb ik al kunnen doen bij Farm house Na Meij, dus nu moet toch eindelijk de bonte was eraan geloven.

Het is al donker geworden als ik naar de Laundry toe fiets. Laat dit nu net een stuk weg zijn zonder straatverlichting. Het is niet echt koud, maar koud genoeg om een vest aan te doen op de fiets. Vanmiddag heb ik al onderzocht waar de Laundry was. Dat koste al behoorlijk veel moeite. De wasmachine op de camping is kapot, vandaar deze uitwijk.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Johan gaat al weer in alle vroegte op de fiets naar Pivka. Dit keer vindt hij een bakkerij dichterbij, maar die heeft geen broodjes, dus wordt het een geheel wit brood. En natuurlijk croissantjes met, net als gisterochtend,  vanilleroom erin. Meer een koffie broodje dus.

We zitten heerlijk in alle rust te ontbijten. Er zijn vannacht  5 campers/caravans. Dus eigenlijk nog best wel druk.

Na het ontbijt gaan we een wandeling maken vanaf de camping. Ineke heeft zelf een trail samengesteld. Erg handig, dan weet je of er echt een pad is en wat het hoogteverschil en de afstand is. Volgens deze prognose zal onze wandeling 6,6 km worden met een hoogteverschil van 60 meter. Een soort cirkel met een klein stukje op en neer naar het intermiggent lake (=meer dat slechts een deel van het jaar vol met water staat) Petelinjsko jezero. Het einddoel is het meer en de Geocache die hier ligt. We starten heerlijk rustig en horizontaal. Wel heeft Ineke de stokken mee. Toch altijd prettig. Verbazingwekkend hoeveel andere wandelaars we tegenkomen zo vroeg op de zondag morgen. Veelal hondenuitlaters uit de dorpen Pivka of Trnje, maar ook 1 van de camping bewoners.

Bij Petelinjsko jezero, dat groter is dan verwacht, zien we zoals verwacht alleen gras. Ook horen we wat. Is het een beer? Johan neemt het geluid op met de mobiele telefoon. Later blijkt dat het burlende herten zijn. De camping beheerder heeft ze de gehele nacht al gehoord. Het is paringstijd voor de herten. Dus geen beren op onze weg.

Na het vinden van de Geocache wandelen we verder via Trnje terug naar de camping. Een mooie wandeling  van 7,3 km met een hoogteverschil van 64 meter. Dat komt aardig overeen met de prognose, zeker als je bedenkt dat we wat verder doorgelopen zijn dan verwacht. Details van deze wandeling naar Petelinjsko jezero. Na deze wandeling van bijna 2,5 uur hebben we zin in koffie. Eigenlijk hebben we ons dagprogramma er al op zitten. Na de koffie breken we op en gaan via de snelwegen (weg 6, A1, H5 en H6) op weg naar camping Lucija. Ons geluk beproeven op deze drukke camping aan het water. Daar vinden we inderdaad een groot aantal mensen, campers en caravans met een paar verdwaalde tentjes, maar het is er rustig. De drukte komt echt niet van de campinggasten. Allemaal ouderen zonder kinderen.

Het was een hele tour om een goede camping in dit gebied te vinden. Deze camping staat erom bekend dat er veel herrie is van een disco aan de overkant van het water.  Maar ook het alternatief: Camping Belvedère had niet veel lovende recensies. Uiteindelijk toch gekozen voor Lucija, omdat we vanaf hier eenvoudiger kunnen fietsen.

We kiezen voor een plek met zicht op het water (de duurdere plekken). Wel op de 3de rij, want daar zijn de plekken wat groter. Op de eerste rij is het mannetje aan mannetje. Ondertussen wordt het weer er niet beter op.

We gaan toch nog even op de fiets samen de buurt verkennen. Vanaf de camping loopt een fietspad richting de zoutpannen, die we gaan volgen. We zien meer bootjes dan zoutpannen, maar aan het eind kunnen we er nog een blik op werpen. Allemaal gelijke hoogte dus dat was prima fietsen. Dan begint het toch te druppen en keren we weer om. Overigens blijft het bij die paar druppen.

Als we weer bij de camping zijn gaat Ineke per voet de omgeving verkennen en komt er achter dat:

  • De campingwinkel niets voorstelt en we dus beter morgen vroeg naar de bakker in het dorp kunnen gaan, die 24 uur per dag open is i.p.v. pas om 8 uur.
  • De achteruitgang van de camping waar je eerst 60 meter voor moet klimmen afgesloten is. Dat werd dus weer terug lopen.
  • Om buiten de camping te komen moet je helemaal terug naar het begin van de camping.

Ineke wil de oudste Geocache van Slovenië vinden. Die op 60 meter van onze caravan ligt. Maar hiervoor heb ik uiteindelijk wel 2,6 km gelopen. Ook de terugweg, vele malen korter, was best steil en glibberig. Maar zonder kleerscheuren komt Ineke weer beneden. Achteraf bleek dat er wel een goed pad is, alleen die had Ineke niet gevonden. Overigens is boven de camping op de plek waar de geocache ligt een prachtige beeldentuin.

Daarna gaat Ineke er op de fiets op uit om de bakker en de Laundry te vinden. De bakker is snel gespot, maar voor de laundry moet uiteindelijk hulp gevraagd worden. Dom natuurlijk om niet de mobiele telefoon mee te nemen.

Na het eten ga ik dan ook direct terug naar de laundry voor de was.