Woensdag 10 augustus
Afgelegde km: ± 0 km
Activiteiten: Camel trail
Overnachting: Ruthern Valley campsite Ruternbridge
Ook al zijn we al een aantal dagen in de regio. Het was er nog niet van gekomen: de Camel trail. We gaan vandaag eerst fietsen richting Padstow, dan terug naar Bodmin, en vandaar terug naar de campsite. Helaas regent het. Niet als we op pad gaan, maar al snel vallen de eerste druppels naar beneden. Niet de meest ideale dag om te gaan fietsen. We hebben daar niet echt op gerekend. De regenbroeken liggen nog in de auto.
De campsite ligt niet direct aan de Camel trail. We fietsen eerst naar Grogley Halt. Een redelijk vlakke route. Grogley Halt is één van de verlaten trainhaltes. Alleen het perron is nog aanwezig. Vanaf daar fietsen we via het goed geasfalteerd fiets/wandelpad naar Wadebridge. Omdat het nog vroeg is valt de drukte nog mee. Maar bij Wadebridge wordt het echt te druk. In Wadebridge zijn ook fietsverhuurders en je merkt dat echt iedereen op de fiets gezet wordt om dit trail te fietsen, of je nu kunt fietsen of niet. We zien kleine kinderen met zijwieltjes, moeders die waarschijnlijk nog nooit gefietst hebben met een fietskar achter zich aan, met manlief ernaast zonder fiets kar. Een vrouw fietst zo langzaam dat ze met fietskar en al omvalt. En dan het fietsen van de Engelsen. Ze hebben totaal niet door waar ze mee bezig zijn. Je kijkt je ogen uit. Daar waar Engelsen hun honden prima in bedwang kunnen houden, laten ze hun kinderen zwalken van links naar rechts over de weg. Zonder door te hebben dat ze anderen in de wielen rijden. En niet alleen de kinderen. Ook de ouderen weten gewoon niet waar ze mee bezig zijn. Zo rijden we dus tussen al die andere “fietsers” in de regen naar Padstow. Weer zo’n tourist trap. We lopen even door de massa heen naar de andere kant van de haven, drinken een kopje koffie op een bankje en gaan er dan snel weer vandoor.
Ineke had gelezen dat hier een beroemde kok een beroemd visrestaurant heeft: Rick Stein. Naast dit restaurant heeft hij nog vele andere eetgelegenheden en een patisserie. Voor een maaltijd in het visrestaurant moet je lang van te voren boeken. Dat wordt dus niets. Wel kopen we een lekkere pie bij de patisserie. Na een blik op de lange rij voor de Fish en Chips besluiten we om daar maar niet aan te sluiten. Wat overblijft is de bar next door: Stein’s Fisheries & Seafood Bar. Daar is het nog heerlijk rustig en hebben we heerlijk gelunched.
Uitgerust en voldaan stappen we weer op de fiets om de terugtocht te aanvaarden. Op het stuk na Wadebridge wordt het weer wat rustiger. Overigens is de natuur erg mooi. De baai tussen Wadebridge en Padstow is het mooist. Maar door de regen zien we hier weinig van. Kortom niet echt een aanrader in het hoogseizoen en bij slecht weer. Het deel van Wadebridge naar Bodmin is aanmerkelijk rustiger en je fietst door de bossen. Ook leuk is hier het stationnetje bij Boscarne Junction. We hadden geluk. Als wij hier aankomen is er is net een stoomtrein gestopt. Die is wel even bezig voordat hij verder kan rijden. Dit is het eindstation en de locomotief moet aan de andere kant van de wagons worden gerangeerd. Leuk om te zien. Het laatste stuk gaat toch wel een beetje omhoog. Maar ook hier valt het nog mee. In Bodmin kijken we bij de Bodmin Gail maar brengen geen bezoek aan deze attractie. In plaats daarvan gaan we boodschappen doen bij de lokale super.
We denken een eenvoudige rechtstreekse route terug naar de campsite te weten, maar dat valt tegen. We hebben die weg al meerdere keren met de auto gereden, maar met de fiets is hij toch steiler dan verwacht. En lang dat die weg lijkt. We hadden beter via de Camel trail terug kunnen fietsen. Maar uiteindelijk zijn we moe maar voldaan en afgetraind weer uitgekomen bij de campsite. De route is te vinden op Wikiloc: Wikiloc Camel trail Padstow – Bodmin. De totale afgelegde afstand is 47 km met een hoogteverschil van 218 meter. We hebben uiteindelijk dik 7 uur gedaan over deze tocht. Maar onderweg hebben we ook nog enkele geocaches gevonden.
Inmiddels is het regenen gestopt. ’s Avonds (en hierna vele avonden) kijken we, zeer toepasselijk, een oude Engelse detective serie: Inspector Lynley Mysteries. Ineke had uit de bibliotheek een serie van 10 CD’s meegenomen waar we menig avond naar hebben gekeken. Lekker ontspannend.