Zondag 14 augustus
Afgelegde km: ± 15 km
Activiteiten: Wandeling Valley of the rocks; Lynmouth; Cliff Railway
Overnachting: Lynmouth holiday retreat
Ineke had meerdere campsites in Exmoor op het oog voordat we uiteindelijk zijn neergestreken in Lynton. Reden om voor deze campsite te kiezen was dat hier vlakbij een groot aantal wandelingen is. Dat vinden we prettig. Een pub vlakbij vindt Johan leuk. De fietsen laten we op slot op deze campsite. Daarvoor is het hier te heuvelachtig.
Vandaag gaan we naar Lynton. Eerst een klein eindje met de auto. We parkeren op de centrale parkeerplaats in het dorp. Het leuke hiervan is, leren we, dat als je hier een dagkaart neemt, je ook op andere parkeerplaatsen in het dorp mag staan. Wijs geworden door boete-ervaring kopen we tegenwoordig direct een dagkaart. Je weet ten slotte nooit hoe lang een wandeling duurt. We weten onderhand dat we vele malen langzamer lopen dan vroeger. We zijn al lang blij dat we nog zulke lange en moeilijke wandelingen kunnen lopen. Na Inekes knieproblemen en -operatie afgelopen winter kon ze nog steeds niet goed lopen. Totdat de fysiotherapeut Ineke onder handen nam. Die heeft ervoor gezorgd dat ze weer kan lopen en traplopen als een kievit. Maar onze wandeltijden zijn zeker (nog) niet representatief.
In Lynton starten we met de wandeling: Valley of the Rocks. Uit de wandelgids van Rother. Helaas heeft Rother van deze wandelgids geen GPS bestanden (zoals voor de wandelingen van Rother in IJsland), maar er waren verschillende GPS-routes te vinden op Internet. Van al deze routes heeft Ineke een eigen route gemaakt. Die natuurlijk ook langs één van de oudste caches van Engeland loopt: “Exmoors first”.
We lopen vanaf de parkeerplaats in Lynton door het dorp de heuvel op. Bovenaan is een ruïne van een oud fort. We hadden eigenlijk direct de route naar dit fort kunnen lopen, omdat we onderweg wel bordjes die kant uit zien. Dan hadden we een deel van de route niet twee keer hoeven te lopen, maar dat is een detail. Een mooie route omhoog door het bos. Met af en toe een doorkijkje op de kust. De paden zijn erg breed. Je ziet dat er vroeger een landhuis heeft gestaan en men toen waarschijnlijk met karren omhoog moest rijden. Boven genieten we van het fort, de eenvoudig te vinden cache en een bankje met uitzicht. Helaas ook uitzicht op een parkeerplaats vol met auto’s en toeristen. We gaan ze nog wel tegenkomen vandaag, die horden!
We lopen aan de andere kant van de heuvel naar beneden, maken gebruik van de moderne geneugten van het massa toerisme door een toilet te bezoeken op de parkeerplaats en gaan dan, via een erg leuk en onverwacht pad, aan de kustzijde van de rotsen verderlopen.
Wel een stukje Coast Path dat erg druk bezocht is en zelfs geasfalteerd, maar ondanks dat wel erg mooi. Met wilde geiten waarvan naar verluid er wel eens één de steile afgrond in stort. Nadat we weer op de hoofdroute zijn, verlaten we al snel alle toeristen. We komen langs een leuke cache waarvan Ineke toch even wat ga verklappen.
Die cache heeft ons wat geleerd. We hebben net een bergje overgeslagen. Te heet? Te veel mensen? Te hoog? Misschien dachten we dat op dat moment. Maar later lopen we veel hoger en dan lijkt het echt een klein heuveltje, dus hoog zal hij zeker niet zijn geweest. Waar praat ik nu eigenlijk over: Castle Roc en The White lady. Als je deze berg vanaf een bepaalde kant bekijkt, zie je een gat in de rots. En dat lijkt net, met een witte lucht er achter, een vrouw. Zie foto. Waar geocaching al niet goed voor is. Want eerlijk is eerlijk, in geen enkele reisgids had ik dit gelezen. Natuurlijk vind ik het achteraf wel op internet omdat ik er op zoek. Na deze cache-ervaring van Ineke lopen we verder naar een soort dorpsgemeenschap/ bezinningscentrum.
Waar zelfs drie kruisen op de berg staan. Daar duiken we het bos in en de berg op. Nog in de hoop dat we om de berg gaan lopen. Maar nee, de berg die je ziet als je start met de wandeling, die ga je dus uiteindelijk ook beklimmen. Je kunt je voorstellen dat je bovenaan een prachtig uitzicht hebt.
Wij gaan terug naar de campsite. Johan heeft het al dagen willen doen en nu kan het eindelijk. We hebben een camping met pub! Dus we gaan een bier of bitter pakken in de kroeg van de campsite. Omdat wij erg warm zijn van de wandeling gaan we binnen zitten. En zijn daar wel de enigen. Johan probeert twee lokale bitters van de tap. De tweede zelfs gratis omdat het het laatste glas uit het vat is. We eten vroeg en besluiten om na 6 uur terug te gaan naar Lynton.
Dat heb je dan ook wel verdiend. Slechts enkele andere wandelaars en evenveel geiten die ons begeleiden op onze route. Er ligt bovenaan een cache. Ja, die wil je dan wel vinden, wat gelukkig is gelukt. De afdaling valt mee. Je komt al snel uit in het dorp Lynton dat je nog wel helemaal moet doorkruisen. De route loopt door het rustige deel van Lynton en loopt daarom prima. Leuke wandeling. De route van de wandeling is te vinden op: Wikiloc Valley of the Rocks Lynton.
Op de parkeerplaats, die zoals verwacht helemaal vol staat, heeft een automobilist echt pech. Hij of zij heeft vergeten om de auto (op deze licht hellende parkeerplaats) op de handrem te zetten. De auto is gaan rollen en tot stilstand gekomen tegen een andere auto. Het zal je auto maar wezen. Want je kunt dan ook niet meer zo even wegrijden.
Wij gaan terug naar de campsite. Johan heeft het al dagen willen doen en nu kan het eindelijk. We hebben een camping met pub! Dus we gaan een bier of bitter pakken in de kroeg van de campsite. Omdat wij erg warm zijn van de wandeling gaan we binnen zitten. We zijn daar wel de enigen. Johan probeert twee lokale bitters van de tap. De tweede zelfs gratis omdat het het laatste glas uit het vat is. We eten vroeg en besluiten om na 6 uur terug te gaan naar Lynton.
Eerst voor een bezoek aan de kleine supermarkt, waar we gewoon over heen hebben gekeken eerder op de dag. En dan met het kabelbaantje naar Lynmouth. Goed plan om dit ’s avonds te doen. Aangenaam rustig en lekker fris. Een interessant treintje, dat loopt op water! Een must als je hier bent. Details: Cliffrailway Lynton-Lynmouth.
We wandelen door Lynmouth en constateren dat morgen (alleen dan in 1952) de watersnood ramp hier heeft plaatsgevonden. Na hevige regens (we kunnen het ons nu haast niet voorstellen met dit mooie weer) is een groot deel van het dorp weggespoeld en zijn velen verdronken. Na onze avondwandeling door Lynmouth nemen we de trein weer omhoog en de auto terug naar de camping.