Donderdag 16 januari
Afgelegde route San José – Evergreen lodge (met de bus en de boot)
Wandelingen: wandeling bij Aninga Lodge
Overnachting: Evergreen Lodge, Tortuguero
Ik heb heerlijk geslapen. Johan was wel af en toe wakker geweest, maar beide waren weer kiplekker toen we om kwart over 5 wakker werden. De wekker hadden we op half 6 gezet maar we zijn er toch maar gelijk uitgegaan. Er wacht ons een drukke dag.
Om half 7 zouden we worden opgehaald met een busje. Voor die tijd konden we nog mooi een kop koffie drinken en wat toast eten in de hotel lobby, waar een simpel ontbijt klaar stond.
Om kwart over zes rijdt een minibusje voor om ons op te halen. We gaan naar Tortuegero. Een uithoek van het land, waar we alleen met de boot kunnen komen.
Zo ‘s morgens vroeg is het al behoorlijk druk op straat. Maar voor ons een rustige manier om San José te zien en te doorkruizen. Na 10 minuten rijden, stappen we over in een grote bus die nog langs een aantal hotels rijdt om andere gasten op te halen. Het begint aardig op een groepsreis te lijken. We moeten dan ook best lang wachten totdat alle passagiers van het Radisson hotel in de bus zitten. Onderweg naar Guápiles passeren we de Continental devide: vanuit de San José klimmen we een stuk omhoog, om daarna alleen maar te dalen. Helaas regent het als we hoog in de bergen zitten. Onze reisleider verteld ondertussen veel over het landschap en Costa Rica. O.a. welk merk koffie we het best kunnen kopen en waar: Tota koffie, te verkrijgen bij de gewone supermarkt.
In Guápiles wacht ons het echte ontbijt. Het is dan ongeveer half negen. Blij dat we in ons hotel ook al wat hadden kunnen eten. Een lopend buffet: koffie, fruit, brood, ei, rijst met bonen en worstjes en een soort bakbanaan (erg lekker). Zo kunnen we er weer even tegen. We vervolgen de weg met dezelfde bus. Weer zo’n 1,5 uur. We rijden nu deels door het platteland en langs bananen plantages. Daar zien we gastarbeiders uit Nicaragua grote trossen bananen langs een rail voort trekken. Ze dragen rubberlaarzen tegen de blubber en de slangen. We komen ook voorbij een vliegveldje van waaruit de velden besproeid worden. Je ziet trouwens geen enkele banaan omdat de trossen in blauwe zakken aan de plant hangen. Hierin zitten stoffen om de groei te bevorderen en insecten te weren. Ondertussen vertelt de gids het programma voor de komende drie dagen. Omdat in deze bus mensen zitten voor drie verschillende, bij elkaar horende hotels, heb ik het niet helemaal goed begrepen. Mij werd pas later duidelijk dat we vanmiddag de bushwalk gingen doen en morgen pas naar het dorp en het strand.
Na zo’n 1,5 uur rijden arriveren we in Caño Blanco, waar we overstappen op een boot. Gelukkig is daar ook de mogelijkheid om gebruik te maken van een toilet (megaduur, maar ja je moet toch wat). De mensen uit de bus worden verdeeld over 4 boten. Voor ons hotel (Evergreen lodge) zijn er twee boten beschikbaar. Het is nog ± 1,5 uur varen. Dat is afhankelijk van wat we onderweg zien. Ze stoppen alleen voor zeldzame dieren. Tenslotte gaan we morgenochtend een echte boottocht maken. Zo zien we o.a. een kleine krokodil.
Bij aankomst in het hotel krijgen we een cocktail aangeboden en krijgen we ons kamernummer. We brengen eerst onze bagage naar onze lodge en gaan dan lunchen. Ieder heeft zijn eigen tafel in het restaurant voor de komende dagen. Heerlijk geluncht.
Daarna trek ik mijn dichte schoenen aan voor de bushwalk. Johan blijft in ons huisje op palen. Voor die wandeling moeten we eerst met de boot naar de Aninga lodge. Daar is een trail van zo’n 1,6 km dat we gaan lopen. Niet geregistreerd, want ik had geen GPS bij me en met Alltrails lukte het ook niet, omdat ik offline was. Dat moet ik toch nog even uitzoeken, want dat had wel moeten werken. Een interessante wandeling over een plankenpad, waar we veel geleerd hebben over planten en diverse apen en een luiaard hebben gezien.
Terug bij de lodge ben ik direct naar de balie gegaan, om een online ticket te kopen voor het Nationale park. Anders kunnen we morgen niet mee met de boottocht. Het kostte mij uiteindelijk 3 kwartier om de tickets te betalen. Slecht internet was waarschijnlijk de oorzaak. Maar het is uiteindelijk gelukt, na tig keer alle gegevens (o.a paspoort details en visa details) ingevuld te hebben. Net toen ik klaar was, kwam Johan naar de receptie. Niet om te kijken waar ik bleef, maar om te melden dat hij door de stoel was gezakt. We hebben 2 leuke schommelstoelen op onze veranda staan. Overigens de enige stoelen. Ze hebben inmiddels de stoel opgehaald, maar we hebben helaas geen nieuwe stoel ontvangen.
We hebben heerlijk gegeten. Als je niet oppast wordt je hier tonnetje rond. Na het eten hebben we gedoucht en zijn snel gaan slapen. Kwart voor negen lagen we op 1 oor.