Zondag 9 februari
Afgelegde route: Uvita => Rio Tico Safari Lodge (18 km)
Activiteiten: wandeling naar Playa Arco
Overnachting: Rio Tico Safari Lodge
Wow, wat hebben wij een mooie en voor de verandering eenvoudige ontspannen wandeling gemaakt. Gewoon op sandalen, terwijl wandelschoenen aanbevolen was. Overigens liep het zweet mij met straaltjes langs het lichaam.
Om kwart over 6 staan we op. We gaan op het balkon zitten om rustig wakker te worden en genieten van het prachtige uitzicht. Om 7 uur gaan we naar het ontbijt, de wandel spullen hebben we al bij ons. Johan neemt traditioneel Costa Ricaans ontbijt, ik neem omelet met ham en kaas, met toast. Natuurlijk met een sapje, fruit en koffie.
Na het ontbijt gaan we op weg naar Playa Arco. Een wandeling die start bij de lodge. Het pad loopt eerst keurig horizontaal en is niet modderig. Aan het eind gaat het pad stijl naar beneden, maar dat geeft niet. Er is een keurige “trap”, met aan 1 kant een leuning. We dalen zo’n 60 meter af naar het strand. Makkie, na alle moeilijke wandelingen. We lopen in hoog tempo over het strand. Op weg naar de grot/tunnel aan de andere kant van het strand. We kunnen er nog bij komen. Het is opkomend water, en weten niet of we de tunnel kunnen bereiken bij vloed. Maar dat ging prima.
De tunnel is niet erg hoog en loopt zigzaggend door de rotsen. Je kunt aan het begin het eind niet zien. Toch zie ik bij het binnengaan van de tunnel vaag licht aan het eind. We lopen door de tunnel. Van deze kant had Johan net nog een foto gemaakt, waar de tunnel niet te zien is. Je moet het maar net weten. We lopen verder naar een nog kleinere baai. Daar staan twee gieren, die zich van dichtbij laten fotograferen. De eenzame pelikaan op de rots in zee is moeilijker in beeld te krijgen. Het ligt zeker aan de stroming aan deze kust, want met een beetje goede wil is ook hier is een walvisvaart te zien in het strand.
We lopen terug naar de grotere baai om te zwemmen. Hier lukt dat geweldig. Voorbij de branding zijn er nauwelijks hoge golven. We kunnen lekker diep in het water staan. Zo had ik me het zwemmen voorgesteld. Zou dat liggen aan het tijdstip? We zwemmen nu bij opkomend water. Het is bijna vloed. Het strand hier heeft ook heerlijk zacht zand. Na enige tijd gaat Johan terug en blijf ik alleen achter. Johan maakt nog wat foto’s als ik zwem. Dan komt er ineens toch een hele hoge golf waardoor ik niet kan blijven staan. Mijn been krijgt een aardige klap van het water te verduren. Ik besluit om er maar uit te gaan. Er is een natuurlijke douche gemaakt om je af te spoelen van het zoute zee water. Heerlijk koel(koud) rivier water. Daarna trekken we onze kleren weer aan en beginnen aan de terugtocht.
Voor mij zie ik overal de krabben snel in hun hol schieten. Zou ik ze verjagen met mijn stokken? Gelukkig is Johan wel in staat om ze te fotograferen.
De weg naar boven is prima te doen. Af en toe veeg ik de druppels water uit mijn gezicht. Nadat je de trap beklommen hebt, staat er een bankje waar we uitrusten van de inspanning. Je ziet dat het water snel het hele strand overneemt. We waren dus net op tijd.
In onze lodge nemen we een douche, drinken koffie, genieten nog eenmaal van het uitzicht, en pakken in. Om 10 voor 11 gaat Johan naar de receptie om af te rekenen en om aan te geven dat ze de bagage kunnen ophalen.
Dan gaan we op weg naar onze volgende locatie, die is maar 18 km hiervandaan: Rio Tico Safari Lodge. We besluiten om eerst bij de lodge te kijken of we daar al terecht kunnen. Na 14 km naar het zuiden gereden te hebben slaan we af voor de 4 km dirt road. Dat gaat prima. We ontmoeten nog een 2-tal tegenliggers, maar daar bleef het bij. De weg is best smal. Ook rijden we door een klein riviertje.
Al voor 12 uur arriveren we bij Rio Tico Safari Lodge. We blijven hier maar 1 nacht. Onze safari tent is nog niet klaar, maar na zo’n 20 minuten brengt Cees, de Nederlandse eigenaar, ons naar onze tent. Weer een juweeltje. Daar vermaken wij ons de rest van de dag. De rest van ons dagprogramma wordt geschrapt. Om 3 uur lopen we zo’n 200 meter de berg af voor ons late lunch/ vroeg diner. Een tilapia restaurant.
De vis wordt gekweekt en vers gevangen. Heerlijk. Johan neemt een hele vis. Ik doe het eenvoudig met een filet. Na deze heerlijke maaltijd lopen we een rondje langs de vis vijvers. De gieren zitten aan de kant van het water, in de hoop om een vis te vangen.
De hele middag hangen er dreigende donkere wolken boven de bergen, maar er is geen regen gevallen.
’s Avonds genieten we van ons mooie terras. Wel wordt ik op het terras nog “aangevallen” door een grote sprinkhaan.
