Dinsdag 11 februari
Afgelegde route: nvt
Activiteiten: Op zoek naar de Respendent Quatzal; Wandeling in San Gerardo de Dota
Overnachting: Hotel Suria (San Gerardo de Dota)
Om half 5 zijn we opgestaan. Om 5 uur gingen we op zoek naar de Resplendent Quatzal: een zeer zeldzame vogel die hier voorkomt. We hadden een hele goede gids. We hebben een privé tour. In het pikkedonker reden we zo’n 3 km over de weg en stopten daar. In het donker wachten op de quatzal. Er komen steeds meer mensen bij ons staan. Klaarblijkelijk volgt iedereen onze gids. We zien niets. Op deze plek was de laatste paar dagen één gesignaleerd. Maar niet vandaag.
Vandaar dat we na lang wachten naar een andere plek rijden. Tijdens het rijden tuurde hij steeds naar de bomen. Soms ging hij even buiten de bus kijken. En ja, hij ziet er één. Wij er snel naar toe. Inderdaad een pracht exemplaar.
Binnen een paar minuten staan al die andere mensen ook weer om ons heen. De gids maakt met mijn mobiel een paar prachtige foto’s. Zelfs Johan lukt het om een foto te nemen met onze camera. Daarna proberen we nog een plek. Dit keer spot iemand anders een nest, met de lange staart buiten boord. Onze gids verwachtte niet dat hij naar buiten zou komen, maar dat gebeurde toch. Het lukte net om een foto te nemen, voordat hij weer in zijn nest kroop. Terug rijdend naar het hotel, probeerde hij om er nog één te zien. Maar dat is niet gelukt.
Inmiddels is het 7 uur en gaan we ontbijten. Na het ontbijt gaan we naar de vogeltuin van het hotel, om te kijken of we daar nog wat kunnen zien. We zagen de nodige kolibri, maar verder niets speciaals. Op de terugweg naar onze kamer maak ik foto’s van de bloemen onderweg. We drinken koffie op ons terras en hangen wat kleren om te drogen. Alles is klam en vies.
Verder wordt het een rustig dagje. Nu had ik toch al besloten hier geen wandeling te gaan maken. De wandelingen hier zijn best moeilijk. Maar de echte reden is dat ik één van mijn twee nordic walking stokken heb laten staan bij de mirador waar we gister gegeten hebben. Ik moet het vanaf nu doen met 1 stok. En dan ga ik niet klimmen en klauteren.
Maar dat wil niet zeggen dat we niets gaan doen vandaag. Halverwege de ochtend besluiten we te wandelen naar een geocache, heel toevallig met de naam: “The resplendid quatzal”, en om daar in de buurt te lunchen. Na 100 meter lopen zien we de steile helling naar beneden voor ons. We besluiten om toch maar de auto te halen. Want we moeten ook nog weer terug. Daar ben ik erg blij mee. Ik ga op een bankje zitten als Johan de auto haalt. We zetten de auto langs de kant van de weg tussen de geocache en het restaurant. De geocache ligt bij hotel Savegre. Johan ziet al snel de geocache liggen, maar die is ver weg in een gat onderin de boom gevallen. Mij lukt het niet om hem naar boven te halen met de stok. Maar Johan wel. Hiervoor moet hij wel op de grond gaan zitten en ver met zijn arm in het gat voelen. Best wel riskant, want je hebt hier toch best wel veel enge dieren, zoals slangen en spinnen.
Daarna lopen we terug. We hadden gezien dat er een soort tuincentrum is. Prachtig! Ze verkopen en kweken er rotsplanten. Helaas kunnen we die niet mee naar huis nemen. Met een kas met zowel cactussen als vetplanten. De hortus zou er jaloers op zijn. Ooit, bijna 44 jaar geleden, hebben wij onze trouwfoto’s in zo’n hortus laten maken. Daar deed het mij sterk aan denken.
Er liep een ander echtpaar rond. Ik vertelde het hun en vroeg of ze een foto van ons wilden maken. Dat wilden ze wel. Wat een mooie plek. We lopen verder en rusten uit op een bankje aan de Savegre rivier. Daarna gaan we lunchen. Helaas hadden ze geen smoothies. Ik had gehoopt er vandaag nog één te kunnen proeven. Die zijn toch zo lekker. Wel hadden ze fruit juice, dit keer van guave. We nemen allebei trout (forel). Die wordt hier langs de rivier gekweekt. Heerlijk.
Dan lopen we terug naar de auto. Wij blij dat we dat stuk niet omhoog hoefden te klimmen. ’s Middags doen we een middagdutje. We zijn tenslotte al uren op. Nu zitten we op het terras. Het is hier heerlijk koel. We zien hier nog een rode zomer Tangare. Gewoon vanuit de luie stoel.
Ik heb inmiddels ingecheckt voor de vlucht van morgen. Ik denk dat we vlak bij Koningin Mathilde van België zitten. Wij zitten op rij 12. Net op de telegraaf gelezen dat zij voor 3 dagen in Costa Rica is en woensdag terugvliegt met een lijntoestel van KLM.