Woensdag 15 augustus
Eindpunt van de dag: Kwando campsite
De volgende dag weer vroeg op pad, na eerst de rekening te betalen met Visa. Je had hier overigens ook Wi-Fi. Maar we hadden geen computer bij ons en hadden geen behoefte om te internetten. Ons contact met het thuisfront verloopt via sms. Overigens gaat dat niet zo goed, maar daarover later meer. Als je alles goed hebt voorbereid kun je heel goed 4 weken zonder computer. Thuis geen dag, maar dat is dus het verschil tussen thuis en vakantie.
Nog even advies gevraagd over de te volgen route. We hebben ons programma aangepast en zijn gister niet afgereisd naar Mamili nat. park, omdat men bij de lodge had aangegeven dat daar te veel water zou staan. Kwando is overigens een prima locatie om twee nachten te staan.
De campsite beheerder geeft aan dat er ook wegwerkzaamheden zijn aan de rest van de C49. Hij raadde ons aan via Kongola te rijden en vanaf daar de B8 te nemen naar Katima Mulilo.
Onderweg koffie gedronken en een filmpje gemaakt over de werking van onze fantastische AHA canopy.
In Katima Mulilo gezocht naar het viewpoint dat bij de grens zou zijn. Maar dit viewpoint ligt op de grens of in niemandsland, dus kunnen we er niet bij komen. Dus maar terug naar Katima Mulilo.
We hadden een info office gezien, waar we navragen of je bij Kalizo lodge de carmine bee–eaters al kunt zien. Dat was volgens hen niet het geval. Vandaar dat we naar ons alternatief afreizen: Namwi Island campsite.
Ook vragen we waar we de curio markt kunnen vinden. Daar zijn ze niet duidelijk over, waarschijnlijk is die er niet meer. Als die er is, dan op een pleintje tegenover de Shoprite. Daar hebben we overal rond gekeken, maar niets kunnen vinden. Uiteindelijk wel een curio shop gevonden en wat gekocht: een mooie mokoro en een platte mand die we straks proberen om te bouwen met een glasplaat tot serveerblad. Hierover bij de grens meer. Bij de Pick & Pay hebben we boodschappen gedaan. Niet te veel, want morgen gaan we de grens over en dan mag je veel dingen niet mee nemen. Naar Namwi dus.
Dat is slechts 7 km buiten Katima, dus dat scheelt in tijd. We staan aan de Zambezi. Een “mooie” campsite, die je in Europa ook zou kunnen vinden. Maar het heeft toch niet dat speciale van Afrika. We staan aan de Zambezi, maar we zien geen wild, alhoewel er overal bordjes met waarschuwingen staan voor Krokodillen en Hippos. Deze campsite wordt met name bevolkt door Zuid Afrikanen die komen om te vissen. We hebben een rustige middag en maken nog wat filmpjes over de AHA canopy en lezen wat. Hier zijn ook ineens veel minder vogeltjes, wat vreemd is, gezien het feit dat Kalizo lodge, dat toch niet echt ver weg is, bekend staat om de vogels. Misschien toch de verkeerde keuze gemaakt.
Eén van de schoonmaaksters komt Ineke vragen of ze nog was heeft. Dat is positief. Helaas voor haar had Ineke dat gister net allemaal gedaan. Maar een tip voor anderen om te onthouden.
Helaas wordt de stilte die middag herhaaldelijk verstoord door het leegzuigen van de sewage tanks. Ook lag de elektrische waterpomp precies bij ons plekje te brommen, maar dat was minder storend.
Het was vandaag weer erg warm. Overigens niet een plek om langer dan 1 nacht te staan. Sanitair en badruimte is allemaal prima. Maar het heeft geen sfeer en er is niets te doen.
Er staan lampen gericht op de rivier. Ik hoop dat we vannacht nog wat zien of horen. Maar ook dat is niet het geval. Wel hoort Johan van één van de servants (worden boy genoemd door de Zuid Afrikanen) van een grote groep Afrikaners, dat de Afrikaners wel veel Hippos zien. Herhaaldelijk gaan er boten weg om te vissen. We hebben nog gebeld met Senyata Safari Camp in Kasane. Afgelopen voorjaar had Ineke al mail contact met hen gehad, en toen was er nog plaats. Maar helaas krijgen we te horen dat er morgen geen plaats meer vrij is. Pech, maar je weet dat dit kan gebeuren als je niet wilt boeken. Morgen dus maar op zoek naar iets anders.