Vrijdag 19 juli
Afgelegde route Zion => Bryce: 200 km
Wandelingen: Canyon Overlook trail; Red Canyon – Pink Ledges trail;
Overige activiteiten: Bryce Canyon scenic route met veel uitkijkpunten
Overnachting: Ruby’s Inn campground bij Bryce national park
Half 6 is het nog donker, maar de maan helpt ons om rond te kunnen kijken. We ontbijten, pakken de boel in en gaan bij de dumpstation voor het eerst de watertank bijvullen.
Van de Ranger van de campground hadden we de tip gekregen om voor 8 uur door de tunnel te gaan. Een permit is voor deze tunnel verplicht voor campers omdat de tunnel zo smal is dat er geen tegemoetkomend verkeer door kan. Het verkeer wordt dan aan de andere kant tegen gehouden. Dat tegenhouden van het tegemoetkomende verkeer start om 8 uur. De Ranger was zo vriendelijk om onze auto op te meten en deze bleek laag genoeg. We hoeven niet te betalen voor de tunnel. We hadden een briefje voor het raam met zijn naam er op om ons te vrijwaren van eventuele andere Rangers. Gewoon even hier naar wijzen zou voldoende zijn.
Na de slingerweg omhoog (vaak zonder vangrails) komen we bij de Hidden Arch. Die hebben we gezien gistermiddag in de film in het museum, maar indrukwekkend is hij niet.
We rijden zonder problemen door de tunnel. Geen wachtende rijen campers en nauwelijks auto’s. We hebben de spiegels voor de zekerheid ingeklapt. Daardoor kunnen we niet zien of er iemand achter ons rijdt, maar dat blijkt achteraf niet het geval te zijn. Zodra we de tunnel uit zijn is er direct rechts een kleine parkeerplaats alleen voor small vehicles. Daar voldoen we aan en kunnen daar direct parkeren.
Vanaf vandaag gaan we wat meer wandelen. Tot nog toe was het wandelen er een beetje bij ingeschoten. Dus wandelschoenen aan en op pad. Johan’s schoenen zijn inmiddels weer droog.
We starten om 7:25 uur met de Zion Canyon Overlook trail (afstand: 1.8 km; hoogteverschil: 135 meter; tijd: 1 uur). Een korte maar mooie wandeling. Met leuke doorkijkjes en mooie rotsen. Uiteindelijk zicht op het zijdal van de Zion Canyon en de slingerweg naar boven, waar al de eerste files ontstaan. Een kort stukje van de wandeling loopt langs een richel waar je je kunt vasthouden aan een metalen draad. Nergens eng of gevaarlijk. Zelfs te doen voor mensen met hoogtevrees.
Tip: ga vooral niet vlak voor 8 uur door de tunnel, want je ziet dan juist de eerste campers en die houden alles op, omdat zij er nog niet door kunnen. Na een klein uurtje wandelen (heen en terug) zijn we weer bij de auto. Details van onze route: Zion Canyon Overlook trail.



We vervolgen onze weg via de prachtige route van Scenic Byway SR 12. We wachten even met koffie drinken tot Checkboard Mesa. Zo kunnen we voor de eerste load met RV’s de weg op komen. Helaas is bij de Checkboard Mesa alleen een grote parkeerplaats zonder schaduw, dus drinken we koffie in de auto.


In Orderville proberen we inkopen te doen, maar dat lukt niet al te best. De eerste winkel, de Family Dollar, heeft geen brood en groente. We kopen alleen wat koekjes. De volgende winkel heeft meer voorraad, al is hier de groenten afdeling niet echt uitgebreid. Maar ach, we gaan vanavond toch een bordje patat halen. Ineke scoort onderweg nog een Geocache onder een Cedar tree. Nu weten we ook direct dat hier overal Cederbomen langs de weg staan.
Bij Red Canyon staat de tweede wandeling voor vandaag gepland, maar eerst koffie. Wat een heerlijke plek. Aan de rand van de immens lege parkeerplaats, in de schaduw op een rustig plekje met een heerlijke dennengeur.


We starten de wandeling bij het Visitors centre van het Dixie National Forest. Hiervoor hoef je zelfs geen entree te betalen.
Pink Ledges trail: een wandeling van 1,1 km met een hoogteverschil van 46 meter. Een leuke korte wandeling die ons de eerste blik gunt op de prachtige hoodies en mooie hoge groene bomen zonder eerst een diepe afdaling te moeten afleggen. Onze route op Wikiloc: Pink Ledges trail. Deze korte en eenvoudige wandeling door een prachtig landschap is echt een aanrader.

Om 1 uur zijn we al op de campground voor vannacht: Ruby’s Inn campground vlak bij Bryce National park. Bij de receptie worden we snel geholpen en in no time staan we op onze plek.
Onze plek blijkt niet veel soeps, want er staat een reuzencamper vlak naast ons. Maar dat geeft niet, we staan hier maar een paar uur. Het is relatief koel maar omdat we zo dicht bij de receptie zitten kopen we wel een ijsje.
Vanmiddag doen we het rustig aan en werkt Ineke het verslag bij. Zittend in de camper om de laptop te kunnen verbinden met de noodzakelijke stroom. De batterij van de laptop wil vandaag helaas niet opladen.
Om een uur of half zes komen we weer in beweging. Voordat we van de omgeving gaan genieten bezoeken we een soort Mac Donalds, voor een hamburger en wat frietjes, die we in de auto opeten.

We rijden via de Scenic drive in één keer naar het laatste uitzichtpunt “Rainbow view” waar we de eerste kennismaking hebben met de Hoodoos. In één woord PRACHTIG.
De weg ernaar toe is al erg mooi. Je rijdt door de bossen met aan twee kanten een afgrond, al is die aan de linkerkant dieper dan de rechterkant. Daarna rijden we rustig terug. Het is helemaal niet druk meer op de weg, dus je kunt eenvoudig parkeren. Ineke rijdt want Johan heeft inmiddels een biertje op. We stoppen bij de de Natural Bridge (die eigenlijk een Arch is), Bryce point en Inspiration point en af en toe ertussen als we het leuk vinden.

Bij Inspiration point bekijken we hoe de wandeling van morgen eruit gaat ziet. Vanaf Inspiration point heb je zicht op het pad dat bij Sunset point naar beneden gaat en het laatste punt van de loop, waar het pad weer uit het dal komt. Ineke weet niet of dit ook te moeilijk wordt, maar we besluiten om het gewoon te proberen. Vroeg beginnen en veel water mee.
Gelukkig de laptop wel kunnen opladen via de autostekker en de omvormer tijdens onze rit langs de Rim.
Dan is het ondertussen al over achten en rijden we terug naar de campground.

Ineke parkeert de camper achteruit in onze plek.
Thuis eten we nog yoghurt met jam en daarna gaat Ineke douchen, want op deze campground is een douche aanwezig. Vroeg naar bed gaan is er niet bij vanavond. Het is al bijna half 10 voordat we ons bed opzoeken.
Net als een paar dagen geleden bij de Watchman campground komt ook hier ‘s avonds laat een ambulance met gillende sirenes langs.