Donderdag 27 juli
Afstand: 235 km
Activiteit: Nationale park Krka
Einddoel: camping Plantanža bij Starigrad Paklenica
Wederom staan we zeer vroeg op. Om 10 voor zes staan we op en om kwart over zes verlaten we de camping. De camping is nog dicht. Maar we mochten (vooraf gevraagd) de ketting er wel even afhalen. Zodoende hoeven we niet weer de auto buiten de camping te parkeren.
Onderweg zien we al snel een bakkertje in het dorp dat al open is, dus daar halen we broodjes.
We gaan vandaag naar het Nationaal Park Krka bij Šibenik. Omdat daar ook veel toeristen worden verwacht willen we vroeg aanwezig zijn. En dat lukt.
De tocht gaat zeer voorspoedig. We zijn al om kwart over 7 in Skradin. Dus veel te vroeg. We parkeren op de parkeerplaats vlakbij de opstapplaats van de boot. Het is er nog heerlijk rustig en geen parkeerwacht te zien. Daar eten we rustig onze broodjes met een sapje.
We lopen daarna rustig naar de ingang, waar we de kaarten voor het National park kopen. In de haven staan al een paar mensen voor ons, maar Ineke kan zelfs nog op een bankje zitten.
Pas na 8 uur vertrekt de boot. Ineke mag zelfs als eerste op de boot, maar wordt daarna teruggeroepen, omdat het toegang registratieapparaat niet werkt. Na een tweede poging kan Ineke aan boord en op zoek naar een leuk plekje. We nemen plaats op het boven dek, maar wel onder een afdak. We moeten elke zonnestraal zoveel mogelijk vermijden.
Na het relaxte boottochtje komen we aan in het park. We gaan de wandelroute anti-clockwise lopen. Overigens doen de meeste mensen dat en dat is wel zo prettig als je file moet lopen. En ja, dat moeten zelfs wij al. We doen erg rustig aan en maken de nodige foto’s.
Een mooie route langs allerlei kleine watervallen. Vlak voordat we willen gaan koffie drinken en net op weg zijn naar een bankje in de schaduw struikelt Ineke (is en blijft een kluns). In het wandelpad is rondom de bomen nl ruimte vrijgehouden, om de planten water te geven. Het zand rondom de boom ligt lager dan het pad en daar struikelt Ineke over. Maar zowel de GPS als het fototoestel dat ze in haar hand heeft overleven de klap. Alleen de schrik en een schaafwond en misschien een blauwe plek houden we er aan over. Maar wel weer even schrikken. Dus eerst koffie om bij te komen.
Na de koffie staat het historische deel van het park op het programma. Wel na eerst een bezoek aan het toilet te hebben gebracht. Er zijn niet veel toiletten. Deze eerste is gratis.
Allereerst wordt de smid met een bezoek vereerd. Voor Ineke altijd leuk omdat haar opa ook smid is geweest. Als Ineke dit verteld aan de “bewaker van de smederij” mag Johan zelfs de blaasbalg even hanteren. De kerk bekijken we alleen van de buitenkant en als laatste bekijken we de watermolen.
Vandaar lopen we verder/terug via loopplanken door een waterrijk gebied. Op de loopplank is het inmiddels file lopen.
Aan het eind gaan we weer koffie drinken en Ineke wil eigenlijk nog even gebruik maken van het toilet: 5 Kuna en een lange file. We besluiten om te wachten op de boot.
We zijn ruim een kwartier voor vertrek van de boot bij de steiger aanwezig. Dan zijn er nog niet veel mensen en we staan en zitten weer lekker vooraan in de rij. We zien wel heel veel boten (volgens mij wel 4) die aankomen en mensen uit laden. De file begint nu dus al bij de boot (dachten we).
Op de boot kan Ineke direct even gebruik maken van het toilet en we genieten wederom van een relaxed boottochtje. Bij aankomst in de haven, schrikken we van de lange rij van mensen die op een boot staan te wachten. De rij is wel 150 meter lang.
In de haven staat een ijscokraampje, waar we een heerlijk ijsje kopen. Al genietend van dit koude ijsje lopen we langs de lange rij met wachtenden. Zijn wij even blij dat we vroeg zijn begonnen. We zijn om half negen in het park en om half 12 gaan we weer met de boot terug. Om half 1 staan we weer bij de auto. Wel blijkt dat we alsnog moeten betalen: 7 Kuna per uur.
Omdat er nog tijd genoeg is gaan we nog een route rijden met de auto. Via kleine weggetjes rijden we naar een prachtig viewpoint vanwaar het eiland Visovac erg goed is te zien. We rijden verder naar beneden, waar je met de boot naar het eiland kan, maar daar is het zicht langs zo goed niet. Vandaar rijden we naar onze laatste stopplek: Roški Slap.
Oei. Dit wisten we even niet. Er staan overal mensen geparkeerd en ineens rijden we een brug over die echt single track is. Mag dat wel? Er was echt geen andere weg. Johan schrikt. Wat nu als er een tegenligger is?
We hebben weer eens geluk. Op het moment dat we een tegenligger zien aankomen zijn we de brug over en is er ruimte om elkaar te passeren. En daar vinden we ook direct een parkeerplek. Echt nog geen 10 meter vanaf het pad naar de waterval. Het geluk is met ons. Maar dan: we hadden geen moeilijke klimpartijen verwacht vandaag en het is inmiddels ook te heet. Na een erg mooie wandeling langs het water stoppen we. We lopen tot aan een soort opstapplaats van boten. Maar er vaart geen boot.
We gaan echt niet meer al die trappen op om een waterval te bekijken.
Ook de cache die hier ligt was iets moeilijker dan gedacht. Maar Johan is vandaag de held door deze geocache voor Ineke te pakken. Hij klimt zonder problemen de grot in en na even zoeken vindt hij achter in de grot een doosje onder wat stenen. Deze overhandigd hij aan Ineke zodat zij zelf de geocache kan loggen door haar naam in het logboek te schrijven.
Daarna gaan we via de snelste route, dus via de tolweg, weer terug naar de camping.
In het dorp aangekomen is het inmiddels na drie uur en alle supermarkten zijn weer open. Onze supermarkt Konzum is overigens de gehele dag open en we vinden er alles wat we nodig hebben. Zoals een pak koffie en cornflakes. Overigens blijkt dit meer Turkse koffie te zijn die heel erg fijn is gemalen. Toch maar onze eigen koffie mee een volgende keer.
Terwijl Johan gaat eten koken gaat Ineke geld pinnen en de laatste geocache scoren die in deze omgeving ligt.
’s Avond genieten we van de rust van ons plekje. Deze camping is echt een aanrader. Het is er lekker koel onder de bomen en je kunt als je wilt verkoeling zoeken en zwemmen in het koude water.
Voor het slapen gaan lopen we nog even naar het water om te genieten van het nachtelijke uitzicht.