Dolines en een intermittend lake
Zaterdag 18 september
Activiteiten: Autotocht; wandelingen bij Škocjan Jame en Palčje
Afgelegde km met de auto: 72 km
Overnachting: Farm House Na Meij (Pivka)
We hebben geen haast en doen rustig aan. Johan gaat eerst op zoek naar de bakker, die uiteindelijk wordt gevonden. De vorige keer konden we de broodjes ophalen op de camping zelf, maar dat is nu in het naseizoen niet meer mogelijk.
Na het ontbijt stappen we in de auto om een tochtje te maken. Via weg 6, weg 405 en weg 940 (zuidelijke route) rijden we naar Motavun. Onderweg nog even stoppend bij het kappelletje St. Brikcij (St. Maurice) ten zuiden van Naklo.
Op de parkeerplaats van de grotten van Škocjan Jame zoeken we een rustig plekje om koffie te drinken. Een rustig plekje zoeken is geen probleem, want het is een immens grote parkeerplaats, waar maar een paar auto’s en campers staan. We vinden een muurtje om op te zitten. Na de koffie gaan we uitzoeken of het ons lukt om hier te wandelen zonder dat we toegang voor de grotten moeten betalen. Johan heeft al genoeg grotten gezien in zijn leven. Dus dat gaat hem niet worden. Na de koffie wandelen we (allebei met stokken) naar de ingang. We kunnen gewoon doorlopen langs de counters voor eten, souvenirs, toegangsloketten en de toiletten. Links achterin is een glazen deur, zoals Ineke al ergens had gelezen. Als je daar doorheen gaat, kom je op het terras van het restaurant en bij het start punt van de Educational trail, die de basis vormt voor onze wandeling.
Deze route is ook beschreven in de Sunflower wandelgids Slovenië, als kort alternatief voor wandeling 29. We passeren het prachtige uitzichtpunt, the Crown Princess Stephanie viewpoint, dat door of voor prinses Stéphanie is gemaakt. Inderdaad een fantastisch uitzicht. Dat had ze toen al door (eind 19de eeuw). Vanaf hier heb je prachtig zicht op de dolines en het kerkje van Škocjan.
Overigens is het begin van de route best wel stijgend (lopend over een betonnen pad). Op een gegeven moment kunnen we naar rechts en dan wordt het wat minder beton. Totdat we weer bij een uitzichtpunt komen waar we verder met trappen afdalen. Het laatste viewpoint is eigenlijk het minst interessant, omdat je te laag bent om veel te zien, maar leuk blijft het wel.
Een erg leuke route. Ineke was dan ook blij dat we deze wandeling op het laatste moment hebben gevonden. Echt een aanrader!! Details van onze wandelroute door Škocjan Jame: uiteindelijk lopen we 2,6 km en overbruggen een hoogteverschil van 110 meter in dik 1,5 uur. Aan het eind van de route staat een meneer met een kraampje waarin hij allerlei lokale koopwaar aanbied, zoals marmelade en olijfolie. Johan koopt hier een flesje likeur.
Bij de auto nemen we nogmaals een kopje koffie, zittend in het zonnetje. Dan rijdt Ineke via de noordelijke route, via weg 622, terug naar Pivka. Ineke wil af en toe ook rijden om het autorijden niet te verleren. Ineke had gedacht dat deze route een betere weg zou zijn, maar dat was juist niet zo. Maar ach, het was rustig op de weg en prima te doen.
In Pivka rijden we naar de Spar om de nodige inkopen te doen. Zondag zijn de winkels hier dicht. We controleren of de bakker morgen wel open is, maar dat is het geval. We brengen de boodschappen terug naar de caravan en rijden dan direct door voor het korte ritje dat Ineke gister ook al heeft gedaan en waarvan ze vond dat Johan dit ook moest zien. We rijden via Trnje, Klenik, weg 404 en Parje naar Palčje. We parkeren de auto bij de brandweer kazerne. Daar maken we een wandeling naar de ruïne van het kappelletje Sveta Matjeta (St. Margaret). De route is keurig aangegeven en een prachtige wandeling door een parkachtig landschap. De weg met de auto hier naar toe was ook al zo mooi.
Nadat we even gerust hebben bij de ruïne besluiten we om niet dezelfde weg terug te gaan, maar ons geluk te beproeven door dwars door de bush bush onze weg te gaan vinden. Dat is hier prima mogelijk. Het is een open landschap en je kijkt er van boven af op neer. We lopen eerst naar een plek vanwaar we de omgeving kunnen overzien.
Op de terugreis gaan we via een alternatieve route. Die durfde Ineke gister niet te nemen, maar onderhand weet ze al iets meer over deze weggetjes. Vreemd genoeg gaf google ook deze route aan. Omdat hij zeker korter is dan de heenweg. Dit is de rechtstreekse route tussen Palčje en Klenik maar dan wel over een grindpad. Het leuke is dat je op deze manier dwars door de dorpjes rijdt. De weg kronkelt tussen de huizen door. Omdat Ineke dat gister ook al heeft gedaan, gaat dat zeker nu voor de derde keer steeds beter.
Op de camping gaat Johan likeurtjes proeven en Ineke koopt nog een grote pot dennenhoning.
Ineke maakt in haar GPS een Waypoint aan van een punt op de weg aan de andere kant van het intermittend lake (= een meer dat voor een deel van het jaar droog staat). Zo hebben we een doel om naar toe te lopen. Dat gaat prima. Er blijken meer karrensporen te zijn, van de boeren die het gras hier maaien, dan gedacht. Dus komen we uiteindelijk weer op een pad, dat ook op de kaart staat en lopen verder terug naar het dorp. Ook hier lopen we door een soort parkachtig landschap. Details van onze wandelroute langs het intermittend lake Palčje . Uiteindelijk toch nog een wandeling van 4,3 km met een hoogteverschil van 87 meter. Een wandeling van dik 1,5 uur.
’s Avonds gaan we barbecueën met lekker vlees (kip/varkensvlees en hamburger). Dit keer met allemaal kleine porties en met aardappel salade uit de winkel. Deze aardappel salade is minder geslaagd dan de bak salade die we afgelopen week hadden.
Als het donker wordt gaan we binnen zitten. Het is fris en Ineke heeft het bed om die reden al opgeborgen. Dat laten we vaak gewoon staan, omdat we toch de gehele dag buiten zijn.
Door binnen te zitten wordt het toch weer laat. Het is al wel half 10 voordat we ons nestje opzoeken.